Φυτά

Ινδιάνικες φυλές της Μεγάλης Πεδιάδας μάζευαν για χιλιάδες χρόνια την ιθαγενή στη Βόρεια Αμερική ρίζα, γνωρίζοντας ότι δρα αποτελεσματικά ενάντια στον παρατεταμένο βήχα, στον πονόδοντο και στο δάγκωμα των φιδιών.

Για σαλάτα, για γεμιστά, για σάλτσες, καστανές, κίτρινες, μάθετε πώς θα τις απολαύσετε φέτος.

Δεν γνωρίζουμε πότε καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά, εκτιμάται όμως ότι αυτό συνέβη πριν από περίπου χίλια χρόνια στο Ιράν – ενδεικτικό αυτού το ότι η λέξη «ζουμπούλι» προέρχεται από το περσικό όνομά του, «σομπόλ».

Μία από τις σημαντικές απολαύσεις που προσφέρει κάθε κήπος σε εκείνον που τον περιποιείται, φυσικά και στους οικείους του, είναι η ξενοιασιά που νιώθει καθισμένος σε μια ήσυχη γωνιά του.

Στην αρχαιότητα, ο μεγαλόσωμος αειθαλής θάμνος της δάφνης (Laurus nobilis) αποτελούσε σύμβολο δόξας, σοφίας και ποιητικού οίστρου.

Κι όμως, το θυμάρι φυτεύεται πολύ εύκολα στον κήπο σας.

Στο ψυχο-συναισθηματικό επίπεδο, ο δυόσμος «ψύχει» και κατευνάζει, η χρήση του έτσι συνιστάται σε μεταβατικές περιόδους που σημαδεύονται από έντονο άγχος, πονοκεφάλους ή ταχυκαρδίες.

Στην Ελλάδα, σε προηγούμενες γενιές, το γαρίφαλο, ως λουλούδι όμορφο και ευωδιαστό που προκόβει ανέξοδα στις αυλές, προσφερόταν μεταξύ φίλων ως ένδειξη λαϊκής αβροφροσύνης ή καρφωνόταν στο πέτο για να προσδώσει μια ρομαντική αύρα.

Δεν αρκούν μονάχα η ωραία εμφάνιση, τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά και η ικανότητα προσαρμογής σε δύσκολες συνθήκες για να κάνεις καριέρα στον χώρο του πρασίνου.

Τις τελευταίες δεκαετίες, το γκίνγκο κέρδισε πολύ σε δημοτικότητα. Τα φύλλα του τονώνουν τη μνήμη, αποκαθιστούν την κυκλοφορία του αίματος σε περιοχές του εγκεφάλου που έχουν υποστεί βλάβη και κατασιγάζουν τις εμβοές.

Η γαζία μάς ήρθε στις αρχές του 17ου αιώνα από τη σημερινή Δομινικανή Δημοκρατία και φυτεύτηκε στον βοτανικό κήπο που διατηρούσε η οικογένεια Φαρνέζε (εξ ου και το επιστημονικό της όνομα) στη Ρώμη.

Στο φυτικό βασίλειο ανήκουν περίπου διακόσια είδη γιασεμιού, ιθαγενή όλα τροπικών και υποτροπικών περιοχών, κυρίως της Ασίας.