ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «Κ»
Eνα ιστορικό μυθιστόρημα για τις ρίζες ενός άλλου ελληνισμού
Η παράξενη ιστορία πίσω από ένα διαμάντι του ιταλικού μοντερνισμού
Πώς ορίζεται το μεγάλο αμερικανικό διήγημα στον 21ο αιώνα
Τι συνδέει την άνοδο της Κίνας με την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας
Για μια διαφορετική ανάγνωση της ιστορίας, όπως την προτείνει ο Ταμίμ Ανσάρι στο βιβλίο «Η Επινόηση του χθες».
Στη μνήμη της Άλις Μονρό, που έγραψε κάτι «σκόρπια διηγήματα»
Η Καναδή νομπελίστρια έφυγε στα 92 της χρόνια από τη ζωή. Αυτό είναι ένα κείμενο για όσα κρατάμε από εκείνη.
Γιατί κρύφτηκε πίσω από συμβάσεις η θαρραλέα λογοτεχνία μας;
Για ένα παλιό έργο της Ρέας Γαλανάκη και την καλή ελληνική λογοτεχνία.
ΒΙΒΛΙΟ
«Τα φύλλα είναι οι πτητικές μηχανές του χώματος»
«Χάρισμά σου οι νικημένοι χτύποι της καρδιάς μου, η μπλε οργή της φλέβας μου κι οι κάμποι της κοιλιάς μου, τα κύματα στο στόμα μας, τα φιλημένα γόνατα» – ποια αναγνώστρια/ης δεν θα παρασυρθεί από την ανεπιτήδευτη μουσικότητα αυτών των στίχων;
Διαβάζοντας το καλύτερο -μέχρι στιγμής- κατασκοπικό μυθιστόρημα του 21ου αιώνα
Για τη σπανιότητα μιας ωραίας κατασκοπικής ιστορίας, τον Βιέτ Θαν Νγκουιέν και το παράδειγμα του «Συνοδοιπόρου».
Οι ποιητικές εκδόσεις που ξεχωρίσαμε τους τελευταίους μήνες
Στίχοι ηλικίας δύο αιώνων και νέες ελληνικές συλλογές πρωταγωνιστούν στην παρακάτω λίστα.
Αλίμονο στους ηττημένους
Για μια παράσταση που ζωντάνεψε το σύμπαν του Τόμας Μπέρνχαρντ.
Ενα κωμικό μυθιστόρημα για να μην παίρνετε τους εαυτούς σας τόσο σοβαρά
Για την απόλαυση να διαβάζει κανείς τον Κερτ Βόνεγκατ και πιο συγκεκριμένα το μυθιστόρημά «Το πρωινό των πρωταθλητών».
4 μικρά σχόλια για όσα μας έκαναν εντύπωση στη λογοτεχνική επικαιρότητα
Βραβεία, απορίες, ΑΙ και λίγη ποίηση.
Ενα από τα λίγα μυθιστορήματα που μιλάει ουσιαστικά για την κλιματική κρίση
Για τον Ρίτσαρντ Πάουερς, την «αμηχανία» και τις περιβαλλοντικές του ανησυχίες.
Ευδοκιμεί ο έρωτας ακόμα και σε καιρό πολέμου;
Για τον Ντράγκο Γιάντσαρ, το μυθιστόρημα «Ακόμα και ο έρωτας» και τη ματιά του στην Ιστορία.
Ποιος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος;
Ο παλαίμαχος πυγμάχος Αλεξάγγελος είχε προ καιρού βγει νοκ άουτ. Τη ζωή του την αποτιμούσε σαν «τριάντα εννιά χρόνια αποτυχίας». Eνας ακατασίγαστος φόβος πονούσε την καρδιά του. «Είναι μαύρη, ζαρωμένη σαν φαφούτα γριά και τρέμει από το κρύο».
