Ένα σταρένιο παξιμάδι, μια φρεσκοκομμένη από το μποστάνι ντομάτα και ένα κομμάτι φέτα· η απόλυτη πολυτέλεια της απλότητας. Θέλετε δεν θέλετε να το παραδεχτείτε, η «τυρινή» μας ζωή κινείται στους παραλλήλους της φέτας, του ιδιαίτερου αυτού τυριού του οποίου η γεύση είναι στο DNA μας. Παράγεται αποκλειστικά από πρόβειο ή αιγοπρόβειο γάλα, κυριαρχεί στην ελληνική κουζίνα και αποτελεί συχνά αναπόσπαστο στοιχείο του τραπεζιού. Ντοματοσαλάτα, πατάτες τηγανητές, λαδερά, σχεδόν κάθε κλασικό ελληνικό πιάτο αποζητάει μία φέτα πεντανόστιμη… φέτα στο πλάι. Τυρόπιτες, χορτόπιτες, σουφλέ, σφουγγάτα, ομελέτες και μια πληθώρα συνταγών βάζουν τη φέτα στην κατσαρόλα και επωφελούνται από την πικάντικη, δροσερή γεύση της. Μια γεύση που μοσχοβολάει φρέσκο γάλα, γιαούρτι, βούτυρο. Έχει μαλακιά, περισσότερο ή λιγότερο σκληρή υφή, προέρχεται από βαρέλι ή από ανοξείδωτο δοχείο και σε κάθε περιοχή παραγωγής της έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με κοινό παρονομαστή τη βουτυρένια λιπαρότητα, την καλή οξύτητα και μια χαρακτηριστική αλμύρα. Με δυο λόγια, είναι ένα τυρί με ισχυρή προσωπικότητα και, αν πρόκειται να το συνοδεύσουμε με κρασί, χρειάζεται λίγη προσοχή. Πρόκειται όμως για μια γευστική εμπειρία που αξίζει να ανακαλύψετε.
Τα λευκά κρασιά δεξαμενής με καλή οξύτητα αποτελούν τους καλύτερους και πιο ασφαλείς συντρόφους της φέτας. Μαλαγουζιά, Μοσχοφίλερο, Μοσχάτο, Ασύρτικο, Ντεμπίνα, Sauvignon blanc, Σαββατιανό. Η πατροπαράδοτη ρετσίνα, αυτός ο διαχρονικός έρωτας που θα ξετρελαθεί με ένα κομμάτι φέτα τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο με λίγη ντομάτα και μια καυτερή πιπερίτσα και ψημένο στον φούρνο.
Μια αλοιφή με βάση τη φέτα, ελαιόλαδο, γιαούρτι και πράσινη πιπεριά χτυπημένα στο μούλτι, για να βουτήξουμε παξιμάδια, τσιπς λαχανικών ή φρεσκοκομμένο αγγουράκι, μάλλον θα προτιμούσε μια Μαλαγουζιά.
Στη θετή μου πατρίδα, την Εύβοια, κυριαρχούν τα τυροπιτάρια με πλαστό φύλλο και φέτα, που τα απολαμβάνουμε με τραγανά χαρμάνια Ασύρτικου-Μοσχάτου.
Όταν έρχονται ξαφνικά φίλοι στο σπίτι, στα Αμπέλια, σκαρώνω ένα γρήγορο κριθαράκι στο γουόκ με φρέσκα ντοματίνια, βασιλικό και μπόλικη φέτα, που λιώνοντας δημιουργεί μια απίθανη κρέμα. Τότε προτιμώ ένα ροζέ κρασί από Cabernet Sauvignon. Το ίδιο που θα σερβίρω και στον φίλο μου τον Αποστόλη, που τρελαίνεται για καρπούζι με φέτα. Η φέτα ως συνοδός καλοκαιρινών φρούτων είναι μια παλιά συνήθεια του θέρους και σε αυτή την περίπτωση αναζητήστε ημίξηρα Μοσχάτα κρασιά, καλά παγωμένα. Για μένα, όμως, ο απόλυτος συνδυασμός ευφάνταστου επιδορπίου είναι μια ημίσκληρη φέτα όχι πολύ αλμυρή ή πικάντικη με μαρμελάδα ντομάτα (συνταγή Στέλιου Παρλιάρου) και ροζέ κρασί από Ξινόμαυρο στο ποτήρι! Έχει ενθουσιάσει τους πάντες.
