Αφορμή ήταν μια απόλυτη δήλωση οινόφιλου συνδαιτυμόνα προ ημερών, ότι Ασύρτικο είναι μόνο της Σαντορίνης. Παρ’ όλη τη δεδηλωμένη και αδιαμφισβήτητη αγάπη μου για το νησί των ηφαιστείων, των κρασιών και των παραγωγών τους, δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ αφορισμούς. Έτσι λοιπόν, σε εσάς τους φίλους με ανοιχτά μυαλά και ακόμα περισσότερο ανοιχτούς γευστικούς κάλυκες, μάζεψα, ξαναδοκίμασα και σας προτείνω σήμερα να ανακαλύψετε επτά Ασύρτικα και να συμφωνήσετε μαζί μου ότι το Ασύρτικο είναι μια φοβερά δυναμική ποικιλία που δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα σε διαφορετικούς οινότοπους, αρκεί να καλλιεργηθεί και να οινοποιηθεί με σεβασμό και γνώση.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον βορρά, με ένα πολυβραβευμένο Ασύρτικο από τη Χαλκιδική. Assyrtiko Newlands Winery από τον αμπελώνα Αγρόπετρα, αυστηρά βιολογικής καλλιέργειας και χαμηλών στρεμματικών αποδόσεων, σε ευεργετικό υψόμετρο και γειτνίαση με τη θάλασσα. Ο φίλτατος χειμαρρώδης Μπάμπης Μπεκρής σερβίρει στα ποτήρια μας ένα στιβαρό λευκό κρασί, σύνθετο αρωματικά, πλούσιο στο στόμα, θαυμάσιο.
Και από τη Χαλκιδική θα πεταχτούμε στη Δράμα, στην Αδριανή, στο οινοποιείο της οικογένειας Κώστα Λαζαρίδη, και θα παρακαλέσω την αγαπημένη μου Τζούλια Λαζαρίδη να μας σερβίρει το κρασί που έχει το όνομά της: Chateau Julia Ασύρτικο. Κομψό, φινετσάτο, ανθικό, αλλά και με μια μυρωδιά τσακμακόπετρας, πλούσιο και ζωηρό. Η Τζούλια λέει πως ταιριάζει με όλα, και την πιστεύω.
Παραμένοντας στον βορρά, η Θράκη μάς τραβάει σαν μαγνήτης, και να μαστε στα Άβδηρα, στον βορειότερο παραθαλάσσιο βιολογικό αμπελώνα. Ανατολικός αμπελώνας και το Fine Assyrtiko έκλεψε μια φορά την καρδιά μας και την κρατάει για πάντα. Οι αδελφοί Νικολαΐδη κρατούν χαμηλό προφίλ και υψηλότατη ποιότητα, που στο συγκεκριμένο κρασί εκφράζεται με μια βουτυράτη, αρωματική πολυπλοκότητα στη μύτη και στο στόμα. Σούπερ!
Κατηφορίζοντας, κάνουμε μια στάση στη βόρεια Εύβοια, όπου στο χαριτωμένο οινοποιείο στα Γιάλτρα μάς περιμένει ο Κώστας Βρυνιώτης με το «ιστορικό», τολμώ να πω, Ασύρτικο Sur Lies (που σημαίνει παραμονή με τις οινολάσπες – στη συγκεκριμένη περίπτωση για έξι μήνες). Από τα πρώτα Ασύρτικα που μας κίνησαν το ενδιαφέρον και τα καταγράψαμε στις προσωπικές μας λίστες. Εκφραστικό ευβοιώτικο terroir, οξύτητα, ώριμα εσπεριδοειδή, μακρά επίγευση.
Κάνουμε ένα γρήγορο αλλά νόστιμο πέρασμα από την Αττική, από τους Αμπελώνες Μάρκου, στο Μαρκόπουλο, για να δοκιμάσουμε μια άλλη έκφραση του Ασύρτικου στο Theros, από αμπελώνα με απόδοση μόλις 450 κιλά στο στρέμμα! Ένα δυναμικό, ζωηρό κρασί, με ορυκτότητα, φρουτώδη χαρακτήρα, αλλά κοφτερή οξύτητα και πλούσιο στόμα.
Θα συνεχίσουμε την οινική μας βόλτα μπαίνοντας στο πρώτο καράβι που φεύγει για Σύρο, για να συναντήσουμε τον οινολόγο Νίκο Χατζάκη, που ήρθε και έδωσε οινική υπόσταση στο νησί. Σαν τα Μάραθα, ένα Ασύρτικο που προσκυνάς. Εσπεριδοειδή (αχ, αυτό το περγαμόντο…), ροδάκινα, θαλασσινός αέρας και η πινελιά ορυκτότητας της μητρός ποικιλίας. Μικρές ποσότητες, φοβερή οινοποίηση, ένα εξαιρετικό κρασί.
Και από τη Σύρο δεν μπορώ να μην περάσω στην Τήνο και, αφού ανάψω ένα κερί στη Χάρη Της, να ανηφορίσω στο ολοκαίνουργιο οινοποιείο του φίλου μου Γιάννη Μωραΐτη, στη Στενή, για να δοκιμάσω ένα ποτήρι Ασύρτικο, μια Αντάρα δεξαμενής, θαλασσινή και ταξιδιάρικη, λεμονάτη, αεράτη και ηλιόλουστη.
