(Φωτογραφία: Victoria Pearson/ Getty Images/ Ideal Image)
Μια αφράτη φουσκωτή φόρμα με κέικ είναι το απόλυτο σύμβολο της μητρικής φροντίδας, της αστικής συνήθειας των jour fix μετά τεΐου, η εισαγωγή των νεοφώτιστων στη ζαχαροπλαστική. Αγαπώ με πάθος τα κέικ, τόσο να τα παρασκευάζω όσο και να τα τρώω, αρχίζοντας από τα άψητα κατάλοιπα στο μπολ του μίξερ!
Ήταν λοιπόν αναπόφευκτο να πειραματιστώ μαζί τους και κυρίως να προσπαθήσω να αντικαταστήσω τη ζάχαρη με το αλάτι. Η πρώτη μου προσπάθεια ήταν στη βασική συνταγή του κέικ, αντί για ζάχαρη, να βάλω τυρί και λαχανικά (ανάμεικτα, κατεψυγμένα από το σούπερ μάρκετ). Το σέρβιρα ως καλωσόρισμα στους φίλους πριν από το δείπνο με ένα ποτήρι λευκό ξηρό κρασί, κάτι που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό και καθιερώθηκε.
Εμπρός, λοιπόν, στον δρόμο του αλατιού. Το αλεύρι, το βούτυρο και τα αυγά υποδέχονται στη φόρμα βότανα, αρωματικά, τυρί, αλλαντικά και ό,τι άλλο η φαντασία και η γευστική μας μνήμη επιθυμεί. Η δεύτερη συνταγή που έφτιαξα ήταν από ένα αγγλικό site (δεν θυμάμαι ποιο) και περιείχε πικάντικο τυρί τσένταρ και ψιλοκομμένο σχινόπρασο. Το καταβροχθίσαμε με ένα μπουκάλι sherry manzanilla σαν πραγματικοί Βρετανοί αποικιοκράτες!
Από εκεί και πέρα, ο δρόμος ήταν ανοιχτός και οι γαστρονομικές προκλήσεις ατελείωτες. Φυσικά, εμείς οι άνθρωποι του κρασιού δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον κανόνα: ό,τι μαγειρεύουμε πρέπει να έχει τον ανάλογο σύντροφο στο ποτήρι. Σας πληροφορώ, λοιπόν, ότι τα κέικ είναι ένας θαυμάσιος καμβάς για τολμηρούς και πεντανόστιμους πειραματισμούς.
Ένα αλμυρό κέικ που έχει τα πρωτεία στην κουζίνα μου είναι αλμυρό κέικ με ντοματάκια που αποξηραίνω μόνη μου το καλοκαίρι στον ήλιο (εναλλακτικά και στον φούρνο), τόσο ώστε να κρατάνε λίγη δροσιά. Επίσης, ελιές χωρίς κουκούτσι (χοντρές θρούμπες Θάσου προτιμώ), σκληρή φέτα, λίγα φυλλαράκια βασιλικό. Το σερβίρουμε με μια δροσερή πράσινη σαλάτα και μια αρωματική παγωμένη Ρετσίνα. Όμως, επειδή το κέικ μπορεί να είναι το «ψωμί» που θα συνοδεύσει ένα πλατό με αλλαντικά, τότε ανοίγουμε ένα ροζέ Ξινόμαυρο και ακόμα καλύτερα μια Νεγκόσκα carbonic.
Μετέτρεψα σε αλμυρό και το αγαπημένο μου κέικ καρότου, προσθέτοντας πικάντικη γραβιέρα και καρύδια, και το σέρβιρα με whisky sour. Όσο για το φανταστικό κέικ με κολοκυθάκια, άνηθο και ανθότυρο, η Μαλαγουζιά χειροκρότησε με ενθουσιασμό. Αντίθετα, η χειμωνιάτικη κολοκύθα, που μπαίνει ψημένη και λιωμένη στο κέικ με μπόλικο δεντρολίβανο και ώριμη παρμεζάνα, προτίμησε ένα κομψό κοσμοπολίτικο Cabernet franc.
Tέλος, μη διστάσετε να σερβίρετε ένα κέικ με καπνιστό σολομό και άνηθο, πασπαλισμένο με χοντρό θαλασσινό αλάτι δίπλα σε μια ροζ αλμυρούτσικη Paloma.
