Είναι από τα πιο ευπροσάρμοστα υλικά οι κολοκύθες, που τώρα, αρχές Νοεμβρίου, είναι στο ζενίθ τους. Με τις πολλές ποικιλίες-υβρίδια (με ανεπαίσθητες αποκλίσεις στη γεύση και στο άρωμα) που φιγουράρουν κάθε φθινόπωρο στους πάγκους της λαϊκής και στα μανάβικα πολλά μπορούμε να κάνουμε. Τα στρογγυλά ή αχλαδόσχημα λαχανικά παίζουν σε πολλά ταμπλό. Συμμετέχουν σε διάφορες κατηγορίες φαγητών και μπορούν να νοστιμίσουν με αμέτρητους τρόπους τις καθημερινές και τις Κυριακές μας.
Μια αχνιστή, βελούδινη κολοκυθόσουπα με ήπια, φινετσάτη γλύκα είναι πάντα καλοδεχούμενη. Αλλά δεν μπορείς να πεις όχι και σε μια ωραία κολοκυθόπιτα, όπως η μπατζίνα, η ζυμαρόπιτα-σύμβολο των Αγράφων, ο μικρασιάτικος ταμπουράς ή οι κυπριακές κολοκοτές, ατομικές αυτές, με την ασυνήθιστη γλυκάλμυρη γεύση. Μετά είναι και τα λαδερά, τα χειμωνιάτικα τουρλού, τα γιαχνί, που είναι το τέλειο καθημερινό φαγάκι, μια που η κολοκύθα μαγειρεύεται γρήγορα. Αν θέλουμε να τη συμμαγειρέψουμε με κρεατικά, τη βάζουμε σε μέτρια κομμάτια στην κατσαρόλα περίπου 25 λεπτά πριν από την ολοκλήρωση του μαγειρέματος, για να μη διαλυθεί.


Όταν ετοιμάζουμε «καλό» τραπέζι, η κολοκύθα, που έχει έφεση στις μεταμορφώσεις, και αγαπάει τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά –κανέλα, μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο, κύμινο, τζίντζερ, κάρι, φρέσκο θυμάρι, δεντρολίβανο και πάει λέγοντας– και πάλι δίνει τη λύση. Προσθέτει γεύση και χρώμα στο ριζότο, γίνεται γλυκοφάγωτος, βουτυράτος πουρές ή μελώνει στον φούρνο και μας δίνει ένα εξαιρετικό συνοδευτικό για το κρέας. Μπορούμε μάλιστα να τη γεμίσουμε με ρύζι και κιμά αλλά και με κατσικίσια τυριά, σταφίδες και καρύδια, και να κάνει γκράντε εμφάνιση, εντυπωσιακή – σίγουρο χιτ.
Εδώ έχουμε συγκεντρώσει διάφορες εμβληματικές συνταγές με το φθινοπωρινό λαχανικό με το σκληρό περίβλημα και την πορτοκαλοκίτρινη ή πορτοκαλοκόκκινη σάρκα. Και εννοείται ότι δεν έχουμε ξεχάσει τη γλυκιά πλευρά του. Ακόμη και απλώς ψημένη στον φούρνο, με λίγο μέλι και κανέλα, η κολοκύθα είναι ένα πολύ ωραίο επιδόρπιο φτιαγμένο με το τίποτα, αλλά μπορεί να γίνει πολλά ακόμη. Στη συλλογή μας έχουμε αμέτρητες συνταγές για γλυκές κολοκυθόπιτες, παραδοσιακές και μη, αλλά τη λωλή από τη Σίφνο (αλλάζει λίγο ανάλογα με τα κέφια και τα διαθέσιμα υλικά – εξ ου και το όνομα) και εκείνη με τη μυζήθρα και το μέλι από την Τσακωνιά δεν μπορούμε να μην τις ξεχωρίσουμε. Και μετά είναι και το ζουμερό κέικ μαρμπρέ με ψητή κολοκύθα, που το έχουμε κάνει ξανά και ξανά, το τραγανό γλυκό του κουταλιού και το ρετσέλι, που είναι ωραίο επιδόρπιο, όμως μπορούμε κάλλιστα να το φάμε και για πρωινό, πάνω σε ψωμί αλειμμένο με βούτυρο. Θα τα βρείτε όλα παρακάτω.

![]() |
![]() |
Πώς διαλέγουμε, πώς καθαρίζουμε και πώς διατηρούμε τις κολοκύθες
- Όταν διαλέγουμε κολοκύθα, προσέχουμε να είναι σκληρή, με επιδερμίδα τσιτωμένη, χωρίς πληγές και σκασίματα, και με το κοτσάνι ακέραιο (αν έχει αφαιρεθεί, μπορεί να προσβληθούν από μύκητες).
- Την κόβουμε στη μέση με ένα μεγάλο μαχαίρι, με φορά από κοτσάνι σε ομφαλό. Με ένα κουτάλι καθαρίζουμε το εσωτερικό της από ίνες και σπόρια, και την κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια, για να διευκολύνουμε το ξεφλούδισμά της.
- Καθαρισμένη και κομμένη, τυλιγμένη σε μεμβράνη, αντέχει στην ψύξη για μερικές ημέρες. Επίσης, τριμμένη σε σακουλάκι τροφίμων διατηρείται στην κατάψυξη τουλάχιστον ένα μήνα. Άκοπη, μπορεί να διατηρηθεί σε σκοτεινό και ξηρό περιβάλλον όλο το χειμώνα, ίσως και έναν χρόνο.
Δείτε εδώ 25 αλμυρές και γλυκές συνταγές με κολοκύθα.



