Υπάρχει κάτι πιο φθινοπωρινό από μια βελούδινη κολοκυθόσουπα; Όταν ο καιρός πιάνει να κρυώνει, τα φύλλα αρχίζουν να κιτρινίζουν και να πορτοκαλίζουν και ξεκινάνε τα πρωτοβρόχια είναι η στιγμή της. Διαλέγουμε λοιπόν κάποια από τις κολοκύθες που βρίσκουμε στα μανάβικα, στα σούπερ μάρκετ και στην καθιερωμένη μας βόλτα στη λαϊκή, φτιάχνουμε μια κατσαρόλα σούπα και έχουμε ένα βραδινό με πυκνή, κρεμώδη υφή, παρηγορητικό, θρεπτικό και πεντανόστιμο.
Και στα πιο απλά της, με ελάχιστα υλικά, και λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι στο φινάλε, η κολοκυθόσουπα, με τη χαρακτηριστική της, απαλή γλύκα, γίνεται πολύ ωραία. Αλλά καθώς έχουμε σκοπό να τη φτιάχνουμε όλη τη σεζόν, έχουμε μαζέψει εδώ πολλές παραλλαγές που μας αρέσουν. Το γάλα καρύδας της δίνει πλούσια γεύση, τα μπαχαρικά όπως ο κουρκουμάς, το τζίντζερ, το κύμινο, η κανέλα, το μοσχοκάρυδο, της προσθέτουν ζεστές, πικάντικες νότες, τα εσπεριδοειδή, όπως το πορτοκάλι, το νεράντζι και το περγαμόντο της πάνε πολύ. Και μπορούμε αν θέλουμε να την πλουτίσουμε με μανιτάρια, με ροκφόρ, με ξερή μυζήθρα, με κολοκυθόσπορους, με σταφίδες.
Για πιο λείο και βελούδινο αποτέλεσμα, περνάμε τον πολτό της κολοκύθας από λεπτό σουρωτήρι (σινουά), ώστε να απομακρύνουμε τυχόν κομματάκια. Για να το κάνουμε αυτό, ίσως χρειαστεί να «βοηθήσουμε» τον πολτό να περάσει μέσα από το σουρωτήρι αραιώνοντάς τον με λίγο ζωμό. Αν θέλουμε να πήξει λίγο παραπάνω, μπορούμε στη συνέχεια να προσθέσουμε γιαούρτι, κάποιο μαλακό τυρί ή κρέμα γάλακτος. Αφού τα προσθέσουμε, συνεχίζουμε για λίγο το μαγείρεμα, φροντίζοντας στην περίπτωση του γιαουρτιού και του τυριού να μη φτάσουν σε σημείο βρασμού, γιατί σβολιάζουν. Η κρέμα γάλακτος δεν έχει τέτοιο πρόβλημα: λόγω της υψηλής της περιεκτικότητας σε λίπος, διατηρείται σταθερή όταν θερμαίνεται, κάνει όμως τη σούπα πιο λιπαρή.
