Οι Έλληνες θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα αγαπημένα σε όλους ζυμαρικά είναι εφεύρεση δική μας μια που μηχανή ζυμαρικών είχαν και στον Όλυμπο, αφού σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ήφαιστος σκάρωσε ένα αντικείμενο που έφτιαχνε «κορδόνια από ζύμη». Ωστόσο ένα αντίστοιχο εργαλείο βρέθηκε να απεικονίζεται σε ετρουσκικό τάφο του 4ου αιώνα π.Χ., κι αυτή είναι και η πρώτη ιστορική μαρτυρία για την παρασκευή ζυμαρικών. Αλλά και οι Κινέζοι, σίγουρα δεν περίμεναν τον Μάρκο Πόλο για να τους μάθει τα δικά τους μακαρόνια από ρυζάλευρο.
Η μεταποίηση του σιταριού και των προερχόμενων εξ αυτού σπασμένου σιταριού και αλευριού σε διάφορα παρασκευάσματα είναι μια συνήθεια και μια ανάγκη που υπήρχε ανέκαθεν, σχεδόν από τότε που ξεκίνησε η πανάρχαια καλλιέργειά του. Τα ζυμαρικά, άλλος ένας εκπρόσωπος της λιτής αγροτικής μας κουζίνας, ήταν ένας τρόπος αξιοποίησης του σταριού της χρονιάς, μαζί με το γάλα και τα αυγά, στα οικιακά κελάρια. Ας αφήσουμε λοιπόν άλλους να ερίζουν για την πατρότητα και εμείς ας τα απολαύσουμε σε μοναδικές συνταγές.
