Τι συμβαίνει όταν ένας Ιταλός σεφ φεύγει από την πατρίδα του και έρχεται ως ερωτικός μετανάστης στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη, και ειδικότερα στο ωραίο Πανόραμα, ορεξάτος για δημιουργία και δυναμικός στις αποφάσεις του; Η απάντηση είναι μία και μόνο: κάτι καλό. Και τι μπορεί να σημαίνει όταν σχετικά γρήγορα συναντά έναν Ελληνα, επίσης σεφ, αλλά με τουριστικές σπουδές στην Ελλάδα και τη Γαλλία; Η απάντηση είναι: κάτι ακόμη πιο καλό. Και τι έγινε όταν οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν με εκείνον του μακαριστού πια Αγιορείτη μοναχού π. Επιφάνιου, κορυφαίου μάγειρα της Αθωνικής Πολιτείας; Τότε, σχεδόν άγγιξαν την τελειότητα.
Ο πρώτος είναι ο Πασκουάλε (Pasquale Lembo επί το ιταλικόν), ο οποίος φθάνει στο Πανόραμα το 1993 προερχόμενος από την Απουλία (Puglia) της Νότιας Ιταλίας, μια περιοχή που γειτνιάζει ιστορικά και γεωγραφικά με την Ελλάδα. Στα νιάτα του σπούδασε μηχανολόγος ηλεκτρολόγος, αλλά το πάθος του ήταν η μαγειρική. Με εφόδιο την τέχνη του σεφ και τη μεσογειακή εξωστρέφειά του, αρχίζει την προετοιμασία για κάτι δικό του, το οποίο να φέρει τη σφραγίδα του. Το αποτέλεσμα είναι το 1998 να ανοίξει στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης το εστιατόριό του Mare e Monti, το οποίο μεθερμηνευόμενο σημαίνει «Θάλασσα και Βουνά». Σαν να θέλει να μας πει ο πάντα χαμογελαστός Πασκουάλε ότι «δεν χρειάζεται να πάρετε τις θάλασσες και τα βουνά για να βρείτε το σωστό πιάτο που ψάχνετε. Απλώς είναι εδώ». Και δεν έχει άδικο.
Η κουζίνα του αυτονόητα είναι η ιταλική, και την ξέρει καλά. Και την κάνει ακόμη καλύτερα, αφού φροντίζει όχι μόνο να προμηθεύεται τις σωστές πρώτες ύλες, αλλά να τις φτιάχνει κιόλας. Με δεδομένο ότι η ιταλική κουζίνα είναι σημαντικά συνυφασμένη με την pasta, δηλαδή τα ζυμαρικά, εδώ και μερικά χρόνια ο Πασκουάλε παρασκευάζει ο ίδιος τα μακαρονοειδή του, με τη γεύση και τη σύσταση που αυτός θέλει, τιμώντας την απαίτηση των προσερχομένων στο εστιατόριό του να γεύονται την τελειότητα.
Γύρω στο 2013 συναντά τον Γιώργο Παλησίδη. Με αφορμή κάποια εκδήλωση στις οποίες πάντα πρωτοστατεί ο Γιώργος, οι δυο τους βρήκαν πολλά κοινά για συνεργασία, με τον καθένα να διατηρεί την αυτονομία και την ανεξάρτητη δραστηριότητα. Ο Γιώργος, σεφ και ο ίδιος, αλλά με τουριστικές σπουδές στην Ελλάδα και τη Γαλλία, όπως ήδη είπαμε, έχει ειδικευθεί ως σύμβουλος επιχειρήσεων και φορέων του ιδιωτικού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με επίκεντρο την εστίαση, την παραγωγή τροφίμων και την προώθηση του τουρισμού, ενώ είναι και καθηγητής στον τομέα της γαστρονομίας και της διατροφής. Το πεδίο της δραστηριότητάς του δεν περιορίζεται μόνο στη Θεσσαλονίκη ή τη Βόρεια Ελλάδα, αλλά εκτείνεται και σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Με τον Πασκουάλε, όντας πια φίλοι, συνεργάζεται στην ανάπτυξη του καταστήματός του και βεβαίως στην ποιοτική εξωστρέφειά του.
Πριν από δέκα και πλέον χρόνια, οι δυο τους γνώρισαν τον μοναχό π. Επιφάνιο, τον γέροντα του Καθίσματος του Αγίου Ευσταθίου, εξαρτήματος της Ιεράς Μονής της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Ορους, που είναι περισσότερο γνωστό ως Μυλοπόταμος. Γνώρισαν έναν άνθρωπο που λες και γεννήθηκε για να γίνει μάγειρας. Οχι βιοποριστικά ως μοναχός δεν θα μπορούσε να το κάνει, αλλά ως άνθρωπος που μέσα από τη μαγειρική του ήθελε να τιμήσει τον πλησίον του, να του εκφράσει την αγάπη του. Αυτό ήταν το πιστεύω του, το έλεγε, το έπραττε και προσευχόταν πάντα πριν από την εκτέλεση των συνταγών του. Ως βάση της τεχνικής του είχε την αγιορείτικη διατροφή, με όλους τους κανόνες της όπως η αποχή από το κρέας και η νηστεία για τις μισές ημέρες του έτους υιοθετώντας ή καλύτερα συμπορευόμενος με τη μεσογειακή διατροφή. Τα κρασιά του με την ενδεικτική ετικέτα «Μετόχι Μυλοποτάμου» κοσμούν πλέον την κάβα του Mare e Monti, ενώ το λάδι κυριαρχεί σε όλα τα πιάτα του. συνεργασία.
Η συνάντηση των τριών δεν είχε επιχειρηματικό χαρακτήρα. Ηταν μια ειλικρινής ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, κάτι ωραίο ή πρακτικό του ενός γινόταν αυθόρμητα και κτήμα του άλλου, δημιουργώντας πιάτα και ολόκληρα μενού που ήταν ποιήματα. Δυστυχώς, η κοίμηση του π. Επιφάνιου πριν από τέσσερα χρόνια έσπασε αυτόν τον δεσμό, όχι όμως και την παράδοση που γέννησε. Ακριβώς στο πλαίσιο αυτής της ιστορικής σχέσης είναι και η τωρινή παράθεση και εκτέλεση συνταγών, όπου παντρεύονται όλα τα συστατικά και οι ιδέες των τριών σε μια εκπληκτική γευστικά γαστρονομική εμπειρία.
