Μία ακόμα σελίδα στην 160 χρόνων ιστορία του Κτήματος Μερκούρη γράφεται αυτή την περίοδο, καθώς η ιδιοκτησία του επιχειρεί να αναδιαρθρώσει τα χρέη της και συζητάει με υποψήφιους επενδυτές ενδεχόμενη είσοδό τους στο μετοχικό κεφάλαιο του αγροκτήματος και οινοποιείου. Συζητήσεις που γίνονται υπό την πίεση των τραπεζών, και πλειστηριασμών περιουσιακών στοιχείων, για μη εξυπηρετούμενο δανεισμό που δεν ξεπερνάει το 1 εκατ. ευρώ.
Ο κύκλος εργασιών έχει υποχωρήσει κάτω από το μισό εκατομμύριο ευρώ, με αποτέλεσμα ζημίες ακόμα και σε λειτουργικό επίπεδο.
Ωστόσο ο κύκλος εργασιών της εταιρείας, έπειτα από χρόνια προβλημάτων και ατυχών επιχειρηματικών εξελίξεων, έχει υποχωρήσει κάτω από το μισό εκατομμύριο ευρώ με αποτέλεσμα ζημίες ακόμα και σε λειτουργικό επίπεδο. Παρά ταύτα εκδηλώνεται επενδυτικό ενδιαφέρον τόσο λόγω του brand όσο και του real estate που διαθέτει το κτήμα, το οποίο αποτελείται από ιδιόκτητες αλλά και μισθωμένες εκτάσεις περί τα 300 στρέμματα συνολικά. Το βασικό όμως κομμάτι του κτήματος, που φιλοξενεί και τις κτιριακές εγκαταστάσεις, είναι περίπου 60 στρέμματα. Βρίσκεται σε προνομιούχo περιοχή της δυτικής Πελοποννήσου και συγκεκριμένα στο Κορακοχώρι, σε απόσταση αναπνοής από το Κατάκολο και πολύ κοντά στην Αρχαία Ολυμπία. Να σημειωθεί ότι στο κτήμα υπάρχει και ελαιώνας με περίπου 1.200 δέντρα ηλικίας από 50 έως και 110 ετών. Οι προοπτικές βελτίωσης της παραγωγής οίνου, εξορθολογισμού του δικτύου διανομής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά και η αξιοποίησή του ως επισκέψιμου κτήματος με δυνατότητα διαμονής για οινοτουρισμό και αγροτουρισμό, είναι αυτές που ενδιαφέρουν όσους συζητούν με τους ιδιοκτήτες Βασίλη και Χρίστο Κανελλακόπουλο.
Οι μέτοχοι, τέταρτη γενιά στο κτήμα, συζητούν παράλληλα με τις πιστώτριες τράπεζες. Οι τελευταίες προχώρησαν σε αναγκαστική εκτέλεση απόφασης είσπραξης κάποιων από τις απαιτήσεις τους μέσω πλειστηριασμού του κτήματος, που έχει προγραμματιστεί για τις 26 Φεβρουαρίου. Η «Κτήμα Μερκούρη Α.Ε.», όπως ονομάζεται η εταιρεία, προχώρησε σε αίτηση ανακοπής η οποία συζητήθηκε στο δικαστήριο και η απόφαση αναμένεται αυτές τις ημέρες. Νομικές πηγές αναφέρουν πως πιθανότατα θα γίνει δεκτή η ανακοπή και ο πλειστηριασμός θα αναβληθεί. Προσθέτουν όμως ότι υπάρχουν πολλές ακόμα εκκρεμότητες και «αυτή η διαδικασία θα επαναληφθεί ξανά και ξανά, μέχρις ότου ικανοποιηθούν οι τράπεζες ή συμφωνηθεί αναδιάρθρωση του δανεισμού».
Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιοποιημένα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, το σύνολο των υποχρεώσεών της (χρήση 2023) ήταν 1,43 εκατ. ευρώ, με τις 787.000 εξ αυτών να είναι τραπεζικές υποχρεώσεις. Η αξία της ακίνητης περιουσίας έχει προσδιοριστεί στην ετήσια οικονομική έκθεση του 2023 σε 1,195 εκατ. ευρώ. Ποσό που απέχει από τα 3-4 εκατ. που λέγεται πως ζητούν οι ιδιοκτήτες για πώληση ολόκληρου του κτήματος και της εταιρείας. Ο κύκλος εργασιών την ίδια χρονιά ήταν 466.000 ευρώ, από 548.000 το προηγούμενο έτος, και το μετά φόρων καθαρό αποτέλεσμα, ζημίες 66.000 ευρώ.
Κύκλοι της διοίκησης της εταιρείας αποδίδουν τα προβλήματα σε κινήσεις που έγιναν πριν από περίπου 25 χρόνια, όταν ενεργοποιήθηκε τραπεζική χρηματοδότηση για την υλοποίηση επενδυτικού σχεδίου αύξησης της παραγωγής, το οποίο όμως προσέκρουσε στην ελληνική κρίση χρέους, στην αύξηση της φορολογίας στα οινοπνευματώδη και κατόπιν στην πανδημία. Ανάλογα προβλήματα αντιμετώπισαν κι άλλα ελληνικά οινοποιεία, τα οποία είτε έχουν εξαγοραστεί είτε παλεύουν για την επιβίωσή τους, εξηγούν οι ίδιες πηγές.
Το Κτήμα Μερκούρη είναι ένα παλιό, μεγάλο αγρόκτημα, με την ιστορία του να ξεκινάει το 1864, όταν ο Θεόδωρος Μερκούρης, επιχειρηματίας που δραστηριοποιήθηκε τον 19ο αιώνα τόσο στη βόρεια Ιταλία όσο και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αποφάσισε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αγοράς εθνικών γαιών εκείνης της εποχής. Αυτός ήταν που έφερε από τη βόρεια Ιταλία την ποικιλία Ρεφόσκο και λίγα χρόνια μετά άρχισε τις εξαγωγές, συχνά με καΐκια που έδεναν στον μικρό όρμο του κτήματος για να φορτώσουν με προορισμό την Τεργέστη. Το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας ξεκίνησε το 1987, όταν οι επόμενες γενιές ξαναμπαίνουν δυναμικά στην παραγωγή τυποποιημένων κρασιών –μετά μία εικοσιπενταετία αδράνειας του κτήματος– με εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και νέες φυτεύσεις. Ανεξάρτητα από τις περιπέτειες που περνάει τώρα το Κτήμα Μερκούρη, λίγοι από όσους γνωρίζουν την ιστορία του πιστεύουν πως αυτή θα τελειώσει εδώ.
