ΠΟΛΗ
Οι αστικοί μύθοι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας
Λογιστήριο του Κράτους, ένα κτίριο του αθηναϊκού Μεσοπολέμου
Η αθηναϊκή κουλτούρα των κυνικών καυμάτων
Η συνθήκη της μοναξιάς στους δρόμους της Αθήνας
Η Αθήνα έχει γίνει μια πόλη γεμάτη μοναξιά. Ισως η αίσθηση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις εικόνες γεμάτες ζωή σε κάποια σημεία της πόλης, ιδίως τώρα το καλοκαίρι, που η ανάγκη για χαρά είναι μεγάλη.
Το Καλλιμάρμαρο ως αισθητήρας της πόλης
Οσο περίεργο και αν ακούγεται, το Παναθηναϊκό Στάδιο υπήρξε το σύμβολο της Μοντέρνας Ελλάδας, ένα χρόνο πριν από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Σηματοδότησε τη θέληση αυτής της μικρής χώρας στην άκρη της Ευρώπης, να μπει στον χάρτη των προηγμένων εθνών.
Η ιδέα της Αθήνας είναι μία ιδέα της Ευρώπης
Η Αθήνα δεν θα ήταν «Αθήνα» όπως την νοούμε σήμερα, αν δεν υπήρχε η Ευρώπη. Αυτά τα αυτονόητα τα ξαναφέρνουμε μπροστά, αυτήν την περίοδο, από ανάγκη.
Η αθέατη όψη πίσω από τα μέτωπα της οδού Βουλής
Στην οδό Βουλής, προς την Κολοκοτρώνη, υπάρχει ακόμη ένα κομμάτι της Αθήνας που ζει με το ένα πόδι στο χθες και το άλλο στο σήμερα. Πριν πλησιάσεις καν στο «Αριστον» βλέπεις κόσμο με την τυρόπιτα στο χέρι, μετά σου γαργαλάει τη μύτη η μυρωδιά και μετά παλεύεις με τον πειρασμό.
Το Ιλίου Μέλαθρον και οι ιστορίες μικροαστισμού
Το Ιλίου Μέλαθρον, στην οδό Πανεπιστημίου, το σπίτι του Ερρίκου Σλήμαν, στεγάζει τα τελευταία χρόνια το Νομισματικό Μουσείο.
Οι θαμμένες ιστορίες στους δρόμους πίσω από το Γκάζι
Επιχείρησα για μία ακόμη φορά να περπατήσω από τον σταθμό του Θησείου μέχρι το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς αρχίζοντας την πορεία μου από τον πεζόδρομο της Ερμού προς τον Κεραμεικό και το Γκάζι.
Η πόλη που άλλαζε μέσα από το βλέμμα του Κώστα Μπίρη
Οταν διαβάζεις για τον Κώστα Η. Μπίρη (1899-1980), αναρωτιέσαι αν υπάρχουν σήμερα τέτοιοι υπερασπιστές της Αθήνας.
Οι ξεχασμένες ακουαρέλες της οδού Χαλκοκονδύλη
Η οδός Χαλκοκονδύλη, από την πλατεία Λαυρίου ώς την Πατησίων, έχει ομοιομορφία με τα ψηλά κτίρια της δεκαετίας του 1950, ως επί το πλείστον. Είναι όλα κακοσυντηρημένα, αλλά αν τα φρόντιζε κάποιος θα είχε καθαρά μέτωπα μεταπολεμικού ιταλικού ρασιοναλισμού. Ολα κτίρια γραφείων ή ξενοδοχεία.
Θυμάται κανείς τον «Κάουφμαν» στην οδό Σταδίου;
Περπάτησα πρόσφατα, για πολλοστή φορά, τη Σταδίου από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια και παρατηρούσα την πόλη σαν να ήταν κάτι ξένο προς εμένα.
Νορβηγός ήρωας κάτω από αθηναϊκή λεύκα
Ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του εκδοχή ηρωισμού, αλλά για μένα είναι αυτό που εκπροσωπεί ο Φρίντγιοφ Νάνσεν (1861 – 1930).
Το κίτρινο σπίτι της οδού Καποδιστρίου
Μου είχε γράψει: «Στο κέντρο της Αθήνας, επί της οδού Καποδιστρίου, που ’ναι πάροδος της Πατησίων κι άρα της 3ης Σεπτεμβρίου, μεταξύ αυτών, στον αριθμό 29 στέκει ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο, μ’ όλη την αστική πατίνα του χρόνου πάνω του».
Το εργαστήρι του γλύπτη στην οδό Μεσογείων
Στη στροφή της Μεσογείων, μετά το σινεμά «Γαλαξίας», προσπαθώ να φέρω στον νου το σπίτι του Γεωργίου Μπονάνου.
