ΚΡΙΤΙΚΗ

«Θρήνοι» και παρωδίες  του μπαρόκ από τον Μάρκελλο Χρυσικόπουλο και τη Ρομίνα Μπάσο.

Θαυμαστή χημεία πέτυχε η συνεργασία τριών ανθρώπων του θεάτρου με ώριμο ταλέντο.

«Θα περάσει κι αυτό» – η Ελλάδα μέσα από την επιθεώρηση, μέρος 2ο, διατυμπάνιζαν οι παραγωγοί του Μπάντμιντον (Bad). Γεγονός όμως είναι ότι η Επιθεώρηση πάει, μας τέλειωσε.

Μια σύζευξη αντισυμβατικού θεάτρου και μουσικής και μια περφόρμανς με άρωμα ιστορίας.

Η​​ προτίμηση του τίτλου στον βωβό κινηματογράφο προϊδεάζει για ένα βιβλίο που, μεταξύ άλλων, μιλάει πολύ για τη σιωπή, για την εκφραστική της δύναμη και τη δραματική της ένταση. Ταυτόχρονα προϊδεάζει για μια διδασκαλία.

Οχι έναν, αλλά τέσσερις κόντρα-τενόρους περιελάμβανε πρόσφατη συναυλία της Καμεράτας.

Αμαρτία εξομολογημένη: αντέδρασα αρνητικά στην hellenic dance company (h.d.c.), την ομάδα που δημιούργησε η κ. Παυλίνα Βερέμη, διευθύντρια της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, με απόφοιτους και σπουδαστές, ακριβώς της Κ.Σ.Ο.Τ.

Έ​​να εύλογο ερώτημα που γεννήθηκε μετά τη βραβευμένη συλλογή «Κάτι θα γίνει θα δεις» (2010), ήταν τι θα μπορούσε να γράψει εν συνεχεία ο Χρήστος Οικονόμου;

Σταμάτης Φασουλής και Γεράσιμος Γεννατάς, μόνοι στη σκηνή ερμηνεύουν.

Μία οργιαστική επίθεση στη σύγχρονη πραγμα­τι­κότητα, με όπλο το βιτριολικό χιούμορ.

Ηταν η πρώτη μου απορία πηγαίνοντας στο πανέμορφο θέατρο Απόλλων της Ερμούπολης Σύρου (17/10) για να παρακολουθήσω τη φερώνυμη χορευτική παράσταση καλεσμένος από το Χοροθέατρο «Ακροποδητί» της Α. Σιγούρου και την Ορχήστρα των Κυκλάδων του Ν. Κυπουργού.

Παρά τα κάθε είδους προβλήματα, τα σύνολα του Δήμου Αθηναίων θέτουν υψηλούς στόχους.