ΚΡΙΤΙΚΗ

Εκτός και πέρα από τις νότες, τα έργα του Σοπέν είναι ατμόσφαιρα και συναίσθημα.

Μ​​ορφή όχι επαρκώς γνωστή στο ευρύ κοινό αλλά φυσιογνωμία με βαρύτητα εντός της συντεχνίας, ο μεσοπολεμικός ποιητής Τέλλος Αγρας υπήρξε σπουδαία κριτική φωνή. 

Εξοχος υπήρξε ο σαξο­φωνίστας Θόδωρος Κερκέζος σε δική του σύνθεση βασισμένη στον Πιατσόλα.

Γενική δημοπράτηση σε ώρα κρίσης από τη μια, φλόγα και παράφορο πάθος από την άλλη.

Δ​​ύο ιστορίες μοναξιάς αφηγείται ο Θανάσης Χατζόπουλος στο βιβλίο του «Οι λησμονημένοι». Δύο ιστορίες ετερότητας που εκτυλίσσονται σε μια μικρή, επαρχιακή κωμόπολη της δεκαετίας του ’60.

Van (φαν) για τον Χανς φαν Μάνεν (γεν. 1932), τον Ρούντι φαν Ντάντσιχ (1933-2012), τον Τερ φαν Σάικ (1936-). Σχεδόν… τρίδυμοι, αυτοί οι τρεις θαυμαστοί Ολλανδοί «γεννήθηκαν», θα μπορούσαμε να πούμε, από την ίδια «μάνα»: τη Σόνια Γκάσκελ, τη Λιθουανή-Ολλανδή ιδρύτρια του Μπαλέτου των Κάτω Χωρών. 

Ενδιαφέρουσα συνάντηση ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση μέσα από τη μουσική σύγχρονων συνθετών.

Σ​​ε μια παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη στη Συγγρού εκτυλίσσεται τις μικρές ώρες της νύχτας ένα αμιγώς ελληνικό ψυχόδραμα. 

Επικροτώ την απόφαση της ΕΛΣ να… αναστήσει μια ξεχασμένη οπερέτα του Θ. Σακελλαρίδη, από την οποία το μόνο που γνωρίζαμε ήταν το φερώνυμο του τίτλου της τραγούδι «Θέλω να δω τον Πάπα!». 

Δύο θεατρικοί μονόλογοι που καταγγέλλουν από σκηνής τις ευθύνες όλων μας.

Σ​​το τέταρτο κιόλας βιβλίο του ο Δημοσθένης Παπαμάρκος (γεν. 1983) μιλάει για το αίμα.

Την έξοχη Φιλαρμονική της Βιέννης διηύθυνε ανέμπνευστα ο Ντανιέλε Γκάτι.