ΚΡΙΤΙΚΗ

Ο εικοσιεπτάχρονος Αγγελος Μπέρτος από την Κάρπαθο προσφέρει με την υπό συζήτηση συλλογή του όλα όσα προσδοκά κανείς από έναν πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή: επινοητικότητα στις εικόνες και ρυθμό στον στίχο, θάρρος στην υπεράσπιση της ιδιοσυγκρασίας και οργάνωση που υπηρετεί συνθετικά έναν στόχο.

Κυκλοφόρησε στα μαύρα χρόνια της χούντας· το διαβάσαμε πριν από πενήντα τρία χρόνια, χαράχτηκε μέσα μας κι έκτοτε μας σημαδεύει. Πώς γίνεται και ο Αντρέας Φραγκιάς κατόρθωσε να πραγματοποιήσει την προτροπή του ομοϊδεάτη ποιητή: «Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις, να μην τις παίρνει ο άνεμος»;

«Χρειάζεται να τρέχεις όσο πιο γρήγορα μπορείς μόνο και μόνο για να παραμείνεις στην ίδια θέση» Λούις Κάρολ, «Μέσα από τον καθρέφτη», 1871. Η «Ερυθρά Βασίλισσα» διατηρείται στον θώκο της, παρά την αέναη κινητικότητά της. Ο Μιχάλης Μοδινός εμπνέεται από την επιστήμη.

Μια μέρα ένας άνδρας αποφασίζει να στείλει στον επτάχρονο γιο του, που ζει μακριά του, μια κούτα γεμάτη δώρα. Εδώ αρχίζει και τελειώνει η πλοκή στη νουβέλα του Δημήτρη Τανούδη. Τόσο στην πρώτη όσο και στην τελευταία σελίδα ο αφηγητής παραμένει καθισμένος σε ένα παγκάκι, «τελείως ασάλευτος, ξανά μουδιασμένος».

Ο Κολομβιανός μυθιστοριογράφος Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκεζ (γενν. 1973) εξετάζει ξανά τα μεγάλα ερωτήματα που απασχολούν το νεότερο μυθιστόρημα από τη γένεσή του, πριν από πεντακόσια χρόνια – αντικρίζοντάς τα βέβαια μέσα από το πρίσμα της δικής μας εποχής.

Μετά έξι χρόνια συγγραφικής απουσίας, ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης επανεμφανίζεται με ένα μεγάλο μυθιστόρημα. Η πλοκή καλύπτει μόλις μία διετία, 2021-2023, ωστόσο στις επτακόσιες δεκαεπτά σελίδες απλώνεται ένα σύνθετο ανάπτυγμα της ελληνικής πραγματικότητας σε βάθος χρόνου.

Σε απόσταση ανάσας από την κοινή εμφάνιση της ελληνικής ορχήστρας νέων Underground και της Φιλαρμονικής Νέων του Βρανδεμβούργου, δηλαδή δύο ορχηστρών με νέους μουσικούς, ένα ακόμα ανάλογο σύνολο, η Ελληνική Συμφωνική Ορχήστρα Νέων (ΕΛΣΟΝ), εμφανίστηκε στις 6 Μαΐου στην αίθουσα «Χρήστος Δ. Λαμπράκης».

Οι ιστορίες της Ελενας Μαρούτσου υποφέρουν από ευαισθησίες. Ασφαλώς η ευαισθησία είναι θεμελιακό στοιχείο ενός λογοτεχνικού βλέμματος, αλλά μπορεί να αποβεί καταστροφική για τη λογοτεχνικότητα του κειμένου.

Ενα μυθιστόρημα που είναι ταυτόχρονα και σεμινάριο δημιουργικής γραφής για την crime λογοτεχνία

Ως αφιέρωμα στο Eτος Σοστακόβιτς προβλήθηκε η συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών που πραγματοποιήθηκε στις 25 Απριλίου στην αίθουσα «Χρήστος Δ. Λαμπράκης», παρότι δύο από τα τρία έργα του προγράμματος προέρχονταν από την πένα άλλου συνθέτη, του Φινλανδού Ζαν Σιμπέλιους.

Εχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου κάτω από τη σκιά του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», θεωρώ την ανθολογία της Κλαίρης Μιτσοτάκη πολύτιμη συμβολή.

«Το μυαλό μου ζυγίζει αυτοκτονία και λεφτά, λεφτά κι αυτοκτονία».