Το πολιτικό σύστημα αναζητεί τον νέο πρωταγωνιστή του. Αν είναι ο Αλέξης Τσίπρας, τα μαντάτα για τον Νίκο Ανδρουλάκη δεν είναι καλά και το ίδιο ισχύει για την Πλεύση Ελευθερίας. Από την άλλη, η δημιουργία κόμματος ή ακόμα και η ενεργή συμμετοχή της Μαρίας Καρυστιανού σε κάποιο σχηματισμό θα περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τις φιλοδοξίες του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θα στριμώξει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κυριάκο Βελόπουλο, που επίσης εκφράζουν ένα δυσαρεστημένο – αντισυστημικό κοινό.
Εμπλοκή του Αντώνη Σαμαρά στο παιχνίδι θα αλλάξει τη χωροταξία στη «δεξιά πολυκατοικία». Αν αυτή η εξέλιξη απειλήσει τη Νέα Δημοκρατία να χάσει το εκλογικό μπόνους, τότε το «δαχτυλίδι» της δεύτερης θέσης θα λάβει χαρακτηριστικά «θρίλερ», μεταξύ Τσίπρα – Ανδρουλάκη, καθώς ο νικητής θα μπορεί να υποστηρίζει πως είναι ο νέος διεκδικητής της εξουσίας.
Ο πολιτικός «χυλός» που προέκυψε μετά τις εκλογές του 2023 στις τάξεις της αντιπολίτευσης επιτρέπει τη δημιουργία σεναρίων. Η συζήτηση για τη συγκρότηση ενός Λαϊκού Μετώπου έχει ατονήσει εδώ και πολύ καιρό. Στη Γαλλία, Σοσιαλιστές, Ριζοσπάστες, Κομμουνιστές και Πράσινοι με συνοπτικές διαδικασίες βρήκαν κοινό βηματισμό προκειμένου να νικήσουν την Ακροδεξιά. Το εγχείρημα εκεί απέτυχε και εδώ δεν προχώρησε ποτέ. Πώς θα ήταν δυνατόν, άλλωστε, χωρίς το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ να υπάρξει μια μεγάλη συμμαχία; Η Κεντροαριστερά είναι πολύ βαθιά κατακερματισμένη και με μεγάλες ιδεολογικές διαφορές, που ακόμα και να ξεκινούσε κάτι στα πρότυπα του Παρισιού θα ήταν εξίσου θνησιγενές. Πέρα από το γεγονός ότι ο εκλογικός νόμος δεν δίνει μπόνους σε συνασπισμούς κομμάτων.
Το τελευταίο διάστημα τα φώτα έχουν πέσει στον Αλέξη Τσίπρα, αν θα πάρει σάρκα και οστά η «Πυξίδα» του, στη Μαρία Καρυστιανού με τις φήμες για το «Οξυγόνο», αλλά και στον Αντώνη Σαμαρά μήπως κατά κάποιο τρόπο υπάρξει αναβίωση της Πολιτικής Ανοιξης. Το «νέο αίμα» ψηφοφόρων που θέλει να προσελκύσει ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και τα αντισυμβατικά κοινά με τα οποία επιθυμεί να συνομιλήσει στην επαφή του με την κοινωνία συμπίπτουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό με το «νέο κίνημα που βασίζεται μόνο στον πολίτη», για το οποίο μίλησε μέσα στην εβδομάδα η Μαρία Καρυστιανού.
Το «ρεύμα» Καρυστιανού – Στις δημοσκοπήσεις η Μαρία Καρυστιανού εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη απήχηση από τον Αλέξη Τσίπρα, για τον οποίο ένα από τα στοιχήματα είναι να περιορίσει τον κατακερματισμό στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Δεν είναι εύκολο επίσης για τον Αλέξη Τσίπρα να βγάλει από πάνω του τη «στάμπα» του συστημικού πρώην πρωθυπουργού της χώρας. Οι δυο τους δεν έχουν κάποια επαφή πέρα από το πρώτο διάστημα του τραγικού δυστυχήματος, όταν ο Αλέξης Τσίπρας βρισκόταν ακόμα στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στις δημοσκοπήσεις η Μαρία Καρυστιανού εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη απήχηση από τον πρώην επικεφαλής της Κουμουνδούρου, για τον οποίο ένα από τα στοιχήματα είναι να περιορίσει τον κατακερματισμό στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Η κ. Καρυστιανού δεν έχει φθαρεί και αυτό είναι το μεγάλο της πλεονέκτημα. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με τη Marc, η πιθανότητα ψήφου («σίγουρα ναι» – «μάλλον ναι») που θα λάμβανε αν έφτιαχνε κόμμα προέρχεται κατά 64,3% από την Πλεύση Ελευθερίας, 47,6% από την Ελληνική Λύση, 46,1% από άλλο κόμμα, 36,2% από τον ΣΥΡΙΖΑ, 35,3% από το ΠΑΣΟΚ, 30,1% από το ΚΚΕ και 10,1% από τη Νέα Δημοκρατία. Στη λεωφόρο Αμαλίας δεν περνάει απαρατήρητη η επιρροή που έχει στον κόσμο και ειδικότερα στην Αριστερά.
Από τα τρία «αόρατα κόμματα», ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας περιγράψει έστω και σε πολύ αρχικό στάδιο μια ιδεολογική πλατφόρμα σε συνδυασμό με την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα, έχει ήδη περάσει στη συνείδηση του κόσμου ότι βρίσκεται πιο κοντά στο να κάνει το επόμενο βήμα. Με αυτό το σκεπτικό θα μπορούσε να εκτιμηθεί ότι οι απαντήσεις στις δημοσκοπήσεις που τον αφορούν είναι πιο συνειδητοποιημένες.
Στελέχη που τον υποστηρίζουν δίνουν πιο πολλές πιθανότητες επιτυχίας στο εγχείρημά του αν παράλληλα προχωρήσει στη δημιουργία κόμματος και ο Αντώνης Σαμαράς. Μόνο αν η Νέα Δημοκρατία βρεθεί στις πρώτες κάλπες κάτω από το 25% και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταλάβει τη δεύτερη θέση θα μπορέσει να εμφανιστεί και πάλι ως ο μόνος «πρωθυπουργήσιμος» ηγέτης της Κεντροαριστεράς.
Το στοίχημα Τσίπρα – Μόνο αν η Ν.Δ. βρεθεί στις πρώτες κάλπες κάτω από το 25% και ο Τσίπρας καταλάβει τη δεύτερη θέση θα μπορέσει να εμφανιστεί και πάλι ως ο μόνος «πρωθυπουργήσιμος» ηγέτης της Κεντροαριστεράς.
Ενα τέτοιο αποτέλεσμα, άλλωστε, θα το «χρεωθεί» ο ίδιος, σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους της κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη που ξεκίνησε δημοσκοπικά από το 2016. Στην έρευνα της Pulse για λογαριασμό του ΣΚΑΪ, μπορεί το δυνητικό ποσοστό του να παρέμεινε στο 20%, ωστόσο όσοι αντιμετωπίζουν «θετικά» τη δημιουργία νέου κόμματος –και θεωρούνται οι σίγουροι ψηφοφόροι– από το 8% τον Σεπτέμβριο αυξήθηκαν στο 11%.
Ανθ’ ημών Πολάκης
Η μεγαλύτερη «σπαζοκεφαλιά» έχει να κάνει με την παράλληλη και «μη αντιπαραθετική» πορεία που αποφασίστηκε στην Πολιτική Γραμματεία να χαράξουν ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα. Πώς θα γίνει αυτό πράξη; Τη στιγμή που ο Παύλος Πολάκης διαφώνησε και ίσως την κατάλληλη στιγμή επιχειρήσει να κρατήσει αυτός τη «μαρκίζα» του κόμματος.
Τα ερωτήματα πέφτουν βροχή ακόμα και από βουλευτές της Κουμουνδούρου που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Θα περιμένουν κάποια στιγμή να «απορροφηθούν» από το νέο κόμμα; Δεν είναι λίγοι όσοι είναι πεπεισμένοι πως ο πρώην πρωθυπουργός δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κανένα deal, καμία διαπραγμάτευση, αλλά μόνο ύστερα από κατά μόνας επαφές θα αποφασίσει με ποιους θα προχωρήσει.
Υπόψη της «Κ» έχουν περιέλθει και συζητήσεις που γίνονται όλο και πιο έντονα από στελέχη της Κουμουνδούρου για το ενδεχόμενο ο Νίκος Ανδρουλάκης –πιεσμένος, όπως υποστηρίζουν, από τα δημοσκοπικά δεδομένα– να κάνει τελικά άνοιγμα προς τον Σωκράτη Φάμελλο και τις προοδευτικές δυνάμεις. Τα πράγματα σε αυτή την περίπτωση περιπλέκονται με δεδομένο ότι πλέον στο «παιχνίδι» αναμένεται να μπει και ο Αλέξης Τσίπρας.
Υπήρξαν πάντως μέλη της Π.Γ. στη συνεδρίαση της Πέμπτης που εξέφρασαν αντιρρήσεις, όπως ο Γιώργος Καραμέρος, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» διατύπωσε την άποψη πως έχει εκπνεύσει πλέον ο χρόνος για τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, αλλά και ο Γιάννης Ραγκούσης, που τόνισε ότι με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς δεν είναι πλέον πιθανή η συγκρότηση ενός κοινού ψηφοδελτίου.
