Οι σχολιαστές της μιας βραδιάς ασχολήθηκαν κυρίως με την τσίχλα του Εϊντριεν Μπρόντι, που έφυγε από τα χέρια του με μια ελαφρώς ψηλοκρεμαστή κλίση για να φτάσει στη σύντροφό του πριν εκείνος παραλάβει το δεύτερο Οσκαρ της καριέρας του και μιλήσει για τη μελαγχολία που σε πιάνει στο μεσοδιάστημα από το πρώτο στο δεύτερο βραβείο. Πολλοί μίλησαν για το ξεδίπλωμα μιας πατριαρχικής τάσης του, που έχει τις ρίζες της στο φιλί που έδωσε στη Χάλι Μπέρι προ εικοσαετίας, άλλοι το βρήκαν τρυφερό. Θα σπάσει, όμως, και αυτός τη σιωπή του. Ο κόσμος παρακολουθεί με αμηχανία και σε κατάσταση σοκ τον τρόπο που αλλάζει η Αμερική και το Χόλιγουντ δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμη και ο Κόναν (Ο’ Μπράιεν) στον καθιερωμένο μονόλογο του οικοδεσπότη της βραδιάς μάλλον νερόβραστος ήταν παρά «Βάρβαρος», όπως τον είχαμε συνηθίσει. Χωρίς αυτό να σας ταράξει, οι συντελεστές του «The Apprentice» έφυγαν με άδεια χέρια από τη φετινή τελετή των Οσκαρ.
Αίμα στο πάτωμα
Πώς μοιάζει ένας κόσμος χωρίς συναίσθημα; Χωρίς έγνοια; Η «Εντα Γκάμπλερ» του Ιψεν από τον Δημήτρη Καραντζά στο θέατρο Προσκήνιο αγγίζει και αυτή την πτυχή. Δεν είναι μόνο η Εντα (Ανθή Ευστρατιάδου) που δυσκολεύεται να ζήσει με τον εαυτό της και με όλα όσα περιμένουν οι άλλοι από εκείνη – είναι ο κόσμος γύρω της που σκίζεται να λύσει προβλήματα πολυτελείας, ενώ δεν του καίγεται καρφί όταν βλέπει το αίμα της να τρέχει στο πάτωμα. Ο Φιντέλ Ταλαμπούκας ως Γέργκεν Τέσμαν ξεχωρίζει στον ρόλο του συζύγου που (κάνει πως) δεν βλέπει μπροστά του.
Δομημένο χάος
«Μπορώ να έχω τσίζμπεργκερ για μεσημεριανό;». Ο Ελληνοαμερικανός ζωγράφος Νίκος Κονταξής δεν μπορεί να μιλήσει. Γράφει αυτά που θέλει να πει. Είναι 29 ετών, αλλά από παιδί υποφέρει από κρίσεις επιληψίας. Στο αφιέρωμα του περιοδικού «Κ» (23/2) οι γονείς του λένε ότι γεννήθηκε με έναν όγκο στον εγκέφαλο που δεν μπορεί να χειρουργηθεί. Ζωγραφίζει με πάθος όμως. Οι κριτικοί εκθειάζουν «το εντυπωσιακά δομημένο χάος» που συνθέτουν οι πίνακές του. Μόλις έρθουν στην Αθήνα σε λίγες ημέρες, θα τρέξω να τους δω. Πιο συχνά βλέπουμε το χάος πάρα την τάξη.
Πιστολέρο
Δύο «πιστολέρο» της άγριας Δύσης είναι υποψήφιοι για το Νομπέλ Ειρήνης του 2025: Ελον Μασκ και Ντόναλντ Τραμπ. Τρολιά; Υπάρχει όμως και ένα αουτσάιντερ. Οχι «πιστολέρο» αλλά Πιστολέτο. Το όνομα του Ιταλού πρωτοπόρου της Arte Povera Μικελάντζελο Πιστολέτο είναι στη λίστα.
