Χωρίσματα-σμήνη από αμέτρητους γλάρους, καρέκλες με βιεννέζικο ψαθάκι, τεράστια ψάρια που καλύπτουν τον τοίχο, γκρι-μπλε αποχρώσεις· είναι αλλαγμένος ο Τραβόλτα. Μάλιστα, αν δεν έχεις πάει τον τελευταίο χρόνο, με το που ανοίξει η πόρτα, θα νομίσεις ότι μπήκες σε άλλο μαγαζί. Παίρνοντας, όμως, στα χέρια σου τον κατάλογο και βλέποντας την ενότητα με τις σπεσιαλιτέ, ξέρεις πολύ καλά πού είσαι. Η ψαροταβέρνα που άνοιξαν το 2012 οι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος με τον Ανέστη Λαζάι –ο οποίος μεγάλωσε στο πλάι του Λάκη Λαμπρόπουλου, του αρχικού «Τραβόλτα», που ήταν δεινός χορευτής και είχε εκεί παραδίπλα την ταβέρνα του– από τότε σέρβιρε πιάτα πολύ δικά της, που πλήθυναν με τον καιρό. Γλυκοφάγωτο μαύρο κριθαράκι με σουπιές και νιώτικο τυρί, σπετζοφάι σουπιάς, θαλασσινός μουσακάς…
Τώρα ξεκινήσαμε με το σασίμι τους: ωμό φαγκρί με λάδι από την Πύλο, ξύσμα λάιμ, αυγά πέστροφας στη μέση του κάθε κομματιού, ένα τσικ γουασάμπι από τη μια και λίγη κρέμα σόγιας από την άλλη. Το καπακώνεις, όπως σε συμβουλεύουν, ενώνοντας τις δύο άκρες· μια σπαρταριστή μπουκιά με μικρές εντάσεις. Μαζί του ήρθε και η ταραμοσαλάτα. Προσωπικά την προτιμώ λίγο πιο παραδοσιακή, να έχει λίγο κόκκο, λίγο δάγκωμα, αλλά παρότι την κάνουν κρέμα, έχει τσαγανό. Έτσι κρεμώδης είναι και η νοστιμότατη φάβα από τη Σχοινούσα, με ψιλοκομμένο κρεμμύδι και ελαφροκαπνιστό χέλι, που δοκιμάσαμε. Το μυστικό της; Προσθέτουν κομματάκια από λαρδί μαύρου χοίρου, που δεν τα παίρνει το μάτι σου, «εκτοξεύοντας» το πιάτο σε άλλη διάσταση.
Βαρύ πυροβολικό το τρυφερό καλαμάρι κοντοσούβλι με το μελάνι, που ανακατεμένο με κάππαρη και καυτερή πιπερίτσα μαυρίζει το πιάτο. Κάθε τραπέζι σχεδόν έχει και από ένα. Το φιλέτο μπαρμπούνι, που το κάνουν ρολάκια, το περνούν και αυτό σε σούβλα, το ψήνουν ψηλά, σε απόσταση από τη φωτιά, και το σερβίρουν με μια πινελιά παντζαριού «κεντημένη» με κάππαρη, καππαρόφυλλα, ανθάκια κρίταμου τουρσί και κρεμμύδι, για μένα είναι καλύτερο. Ο ψιλός τραχανάς, που φτιάχνουν στην Αύρα Τρικάλων οι γυναίκες της περιοχής με γάλα από τις αγελάδες στεπικής φυλής του Δημήτρη Δήμου, μαγειρεμένος με γαρίδες, μύδια, κυδώνια και αυγοτάραχο, γεμίζει το στόμα σου θάλασσα.
Αυτό είναι το ωραίο με τον Τραβόλτα: έχει τη δική του ματιά στην ψαροφαγία, τη δική του ψαροφιλοσοφία. Ένα μεστό αφήγημα: ελληνικό με νότες του κόσμου, παραδοσιακό και δημιουργικό μαζί. Τα ψάρια έρχονται από δύο καΐκια στον Ευβοϊκό και ένα στον Κορινθιακό, που ψαρεύουν μόνο γι’ αυτούς, αλλά και από διάφορους άλλους ελληνικούς ψαρότοπους. Επίσης, ό,τι άλλο υπάρχει στο πιάτο –χόρτο, τυρί, όσπριο, άρτυμα– είναι ένα κι ένα, ενώ η λίστα κρασιών του Γιάννη Καρακάση ανεβάζει την εμπειρία ένα σκαλί. Όσο για το «λαοφιλές» κιουνεφέ, αυτό βρίσκεται πάντα στη θέση του για το τέλος.
Τραβόλτα Αγίου Παύλου 33, Περιστέρι, Τ/210-5719222.
Ωράριο: Τρίτη-Κυριακή 13.00-00.30. Κόστος 50-80 €/άτομο (χωρίς ποτό).
