Το έχω πει πολλές φορές και δεν θα πάψω να το επαναλαμβάνω, ότι οι αναμείξεις, τα κοκτέιλ δηλαδή, είναι η «υψηλή μαγειρική τέχνη του μπαρ». Θέλουν ακρίβεια, σωστά και ποιοτικά υλικά και μια αίσθηση που κάνει τον καλό μπάρμαν να ξεχωρίζει από τους άλλους. Αν σας αρέσουν τα κοκτέιλ, όπως αρέσουν και σ’ εμένα, τότε είναι σίγουρο πως κάποιες φορές θέλετε να τα απολαύσετε σπίτι χωρίς να βγείτε. Δεν είναι εύκολο. Δεν έχω πετύχει ποτέ ένα Singapore sling, δεν τολμώ να φτιάξω White lady ή Mai Tai. Όμως κερδίζω τις εντυπώσεις με το κοσμαγάπητο κλασικό Νεγκρόνι όταν έρχονται φίλοι. Είναι το απόλυτο σπιτικό κοκτέιλ και είναι τόσο εύκολο στην παρασκευή του: Χρησιμοποιείτε τρία ποτά, τζιν, Campari και κόκκινο γλυκό βερμούτ, σε ίσα μέρη. Ούτε ml ούτε cl. Η μεζούρα μπορεί να είναι ένα σφηνάκι, ένα ποτήρι του κρασιού, ένα νεροπότηρο, ό,τι σας βρίσκεται πρόχειρο και, βέβαια, ανάλογα με τις ποσότητες που θέλετε να παρασκευάσετε.
Πριν ξεκινήσουμε, όμως, και επειδή μας αρέσουν πάντα οι ιστορίες, επιτρέψτε μου να σας πω την ιστορία του κοκτέιλ που πήρε το όνομά του από τον κόμη Καμίλο Νεγκρόνι. Μια μέρα του 1919, ο κόμης, αναζητώντας κάτι πιο δυνατό από το κλασικό Americano (Campari, βερμούτ και σόδα), οδήγησε τον μπάρμαν του Caffe Casoni στη Φλωρεντία να αντικαταστήσει τη σόδα με τζιν και να προσθέσει μία φλούδα πορτοκαλιού. Το Νεγκρόνι κατέκτησε το πάνθεον των κλασικών κοκτέιλ με την απλότητα της συνταγής του, όπου τα τρία συστατικά συνθέτουν ένα γλυκόπικρο, βοτανικό ποτό, το τέλειο απεριτίφ.
Ανακατέψτε λοιπόν τζιν, βερμούτ και Campari σε μια κανάτα ή σε ένα σέικερ γεμάτο πάγο και σουρώστε σε ένα χαμηλό φαρδύ ποτήρι με μεγάλα σκληρά παγάκια, προσθέτοντας τη φλούδα πορτοκαλιού. Αυτό είναι όλο.
Θα σας πρότεινα επίσης να δώσετε μια ευκαιρία σε δύο εκκεντρικές παραλλαγές. Προφανώς το τζιν παραμένει στη θέση του, αλλά το Aperol παίρνει τη θέση του Campari και ένα Rosato βερμούτ αντικαθιστά το κόκκινο. Έτσι, έχουμε ένα πιο ελαφρύ ροζ κοκτέιλ. Αν όμως θέλετε μια ιδιαίτερη εναλλακτική, δοκιμάστε μαζί μου το ιδιαίτερο λευκό Νεγκρόνι. Το τζιν μένει κλασικά στη θέση του, αλλά το Campari αντικαθίσταται από το γαλλικό πικρό λικέρ από γεντιανή Suze και το λευκό γαλλικό επίσης βερμούτ Lillet παίρνει τη θέση του κόκκινου βερμούτ. Γλυκόπικρο πάντα, αλλά με έντονες νότες εσπεριδοειδών και αρωματικών βοτάνων, ντελικάτο και ιδιαίτερο. Φτιάξτε το με τις αναλογίες ενός κλασικού Νεγκρόνι, αλλά, αντί για φλούδα πορτοκαλιού, βάλτε μία φετούλα γκρέιπφρουτ.
