Τα κοντομάνικα ανεβοκατεβαίνουν στην ντουλάπα, στους πάγκους της λαϊκής βλέπεις σταφύλια πλάι στα ρόδια – αν και αρχές Νοέμβρη, είμαστε ακόμα σε μια μεταβατική περίοδο. Αλλά μάλλον μας έχει λείψει λίγο το κρύο γιατί με τις πρώτες ψύχρες του περασμένου μήνα σπεύσαμε να φτιάξουμε θερμαντικά, θρεπτικά και κόμφορτ φαγητά. Κλασικά γιουβαρλάκια με αυγολέμονο που γιατρεύουν το συνάχι, γιουβέτσι μελωμένο και απολαυστικό, κάρι κολοκύθας γλυκοπικάντικο και ζουμερό… Αυτές ήταν μερικές μόνο από τις συνταγές που η ομάδα του Γαστρονόμου έφτιαξε και καταευχαριστήθηκε τον Οκτώβριο.
Γιουβέτσι με μοσχαρίσια ουρά, βεργιώτικο, αλλά σε 100% αττική βερσιόν
Τι χρειάζεται ένα μελωμένο γιουβέτσι; Καλό κρέας, ώριμη ντομάτα, δυνατό κρασί και σιγανό ψήσιμο. Από το χριστουγεννιάτικο τεύχος μας όπου σκαρφαλώσαμε τα βουνά της Μακεδονίας και ζεστάθηκε το μέσα μας με τα ντόπια ρουστικάλ κρεατομαγειρέματα, ξεχώρισα μια συνταγή που τώρα που πιάσανε για καλά οι δροσιές είναι ό,τι πρέπει για το κυριακάτικο τραπέζι με φίλους. Το γιουβέτσι του Νίκου Μαλλιάρα, σεφ πατρόν στο εστιατόριο Βεργιώτικο, είναι απλώς λουκούμι. Το φτιάχνω με μοσχαρίσια ουρά που παίρνω από το Κρεοτεχνείο Γεωργιάδη στο Πικέρμι (την κόβει στις κλειδώσεις και συσκευάζει τις φέτες σε πλακέ συσκευασία, για ευκολία στην αποθήκευση στο ψυγείο) και όλα τα υπόλοιπα υλικά τοπικά. Αυτή τη φορά αντί για πελτέ έβαλα φρέσκες όψιμες, σφιχτόσαρκες ντομάτες από το εξωτικό Κίτσι Κορωπίου που βρίσκω στη λαϊκή της Κερατέας όπως και τα καρότα. Αντί για Ξινόμαυρο προτίμησα το ερυθρό του Οινοποιείου Μυλωνά, εδώ στην Κερατέα και αυτό, από Μerlot, Αγιωργίτικο και Μανδηλαριά. Έβαλα άγριο μοσχοβολιστό θυμάρι μαζεμένο γύρω από το σπίτι και πικάντικη γραβιέρα του Κωσταρέλου. Προέκυψε ένα γουβετσάκι αττικό, μελωμένο, λουκουμάκι, που δεν σε ταλαιπωρεί στο μαγείρεμα και στο τέλος μαζεύεις και τα ζουμάκια από το ταψί. Με ψωμί καλυβιώτικο, βέβαια. Β.Κ.
Φετουτσίνι αλφρέντο (ή αλ μπούρο)
Πριν λίγες μέρες, αποφάσισα να φτιάξω φετουτσίνι αλφρέντο, μια από τις πιο απλές μακαρονάδες της ιταλικής κουζίνας που χρειάζεται μόλις δύο υλικά: βούτυρο και παρμεζάνα. Το είχα δοκιμάσει σε εστιατόρια αλλά ποτέ δεν είχα φανταστεί πόσο εύκολο είναι να το φτιάξεις στο σπίτι. Το βούτυρο έλιωσε αμέσως και η παρμεζάνα έδωσε την τέλεια γεύση χωρίς να χρειαστεί τίποτα παραπάνω. Το μοσχοκάρυδο στο τέλος έβαλε την τελευταία πινελιά και έδεσε όλες τις γεύσεις μεταξύ τους. Μέσα σε λίγα λεπτά τα φετουτσίνι ανακατεύτηκαν με τη σάλτσα και το πιάτο ήταν έτοιμο. Μια ιδανική επιλογή για εκείνες τις ημέρες που θες να φτιάξεις κάτι γρήγορο και νόστιμο μετά τη δουλειά χωρίς να κουραστείς καθόλου. Μ.Π.
Κάρι κολοκύθας στην κατσαρόλα
Συνήθως με το που εμφανίζονται οι κολοκύθες το μυαλό μου πάει αυτόματα στην κολοκυθόσουπα, αλλά αυτή τη φορά θυμήθηκα αυτή τη συνταγή του Χριστόφορου Πέσκια που ήθελα να τη δοκιμάσω. Και εύκολη είναι, και νόστιμη – ό,τι πρέπει για μια μέρα που θέλεις να αποφύγεις το κρέας. Σοτάρεις πιπερίτσες, κρεμμύδι, σκόρδο, τζίντζερ και πολλών λογιών μπαχαρικά, ρίχνεις τον πελτέ και σε ένα δεκάλεπτο είναι έτοιμο το κάρυ. Μετά είναι η σειρά της κολοκύθας να σοταριστεί πριν προσθέσεις την πάστα κάρι και νερό και τη μαγειρέψεις κανένα τέταρτο να μαλακώσει. Μόλις μαλακώσει –και πυκνώσει η σάλτσα– μπαίνει το γάλα καρύδας, κι έχεις ένα γλυκοπικάντικο, ζουμερό φαγητό που μοσχοβολάει. Η συνταγή λέει για μαϊντανό και δυόσμο, εγώ έβαλα και λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο κόλιανδρο από πάνω. Την επόμενη φορά σκέφτομαι να προσθέσω και μερικά τραγανά ρεβύθια, νομίζω θα ταιριάζουν. Α.Σ.
Γιουβαρλάκια αυγολέμονο, κλασικά
Προς το τέλος του μήνα έβαλε κάτι ψιλές ψύχρες, εμείς ακόμα με τα κοντομάνικα, ιδρωμένοι να καθόμαστε στα ρεύματα, αρπάξαμε τις πρώτες γρίπες της σεζόν. Και τώρα τι; Ο καιρός δεν είναι κατάλληλος για βαριές σούπες, για καυτά ζουμιά και χειμωνιάτικα λαχανικά. Μια μερίδα γιουβαρλάκια, σκέφτηκα, θα σώσει την παρτίδα. Λεμονάτα, ζεστά αλλά όχι καυτά, είναι ό,τι πρέπει για τη μετάβαση από το καλοκαίρι στον χειμώνα. Κλασική η συνταγή που μας έδωσαν από το συσσίτιο του Ιερού Ναού Αγίων Πάντων της Θεσσαλονίκης, την ακολούθησα κατά γράμμα (σχεδόν, γιατί δεν είχα Καρολίνα και έβαλα ρύζι νυχάκι), και ανακουφιστήκαμε οικογενειακώς. Ν.Μ.
Πατάτες κοκκινιστές με γλυκό τραχανά
Οι κοκκινιστές πατάτες με γλυκό τραχανά, που στα τσακώνικα λέγονται «μπατάτσε με τραχανά», είναι ένα πολύ χορταστικό φαγητό που φτουράει και θρέφει μεγάλες οικογένειες. Είναι επίσης μια καλή ιδέα όταν δεν έχεις προλάβει να πας σούπερ μάρκετ και το ψυγείο είναι τόσο άδειο που σκέφτεσαι να το μετατρέψεις σε ντουλάπα. Απλούστατο και κόμφορτ, ό,τι πρέπει για αυτά τα βράδια που πιάνει λίγη ψύχρα. Αν τύχει να έχετε λίγη φέτα, εννοείται προσθέστε, όπως και μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Γ.Π.
Γλυκό ταψιού σε στρώσεις, με καρύδια και μαρμελάδα βερίκοκο
Αυτό το γλυκό δεν το έχω φτιάξει ακόμα, αλλά με ψήνει πολύ και το έχω βάλει στη σειρά αναμονής μαζί με όλα όσα έχω σκοπό να φτιάξω μέσα στον μήνα. Απλά περιμένω να κρυώσει λίγο ο καιρός γιατί μου φαίνεται ότι θα είναι όνειρο να το απολαμβάνεις όταν έξω βρέχει και εσύ χουχουλιάζεις μπροστά στην τηλεόραση με φίλους βλέποντας Χάρι Πότερ ξανά. Αυτό που με ιντριγκάρει είναι ότι αντί για παντεσπάνι, έχει φύλλα ζύμης ανοιγμένα λεπτά με πλάστη. Η ζύμη έχει και μαγιά αλλά το φούσκωμα γίνεται αφού στρώσεις τα φύλλα στο ταψί και βάλεις και τα υπόλοιπα υλικά. Ανάμεσά τους βάζεις μαρμελάδα βερίκοκο και καρυδόψιχα και στο τέλος, μια επικάλυψη σοκολάτας. Αν το φτιάξετε πριν από μένα, στείλτε μου μήνυμα. Χ.Τ.
Δείτε εδώ τις συνταγές που μαγείρεψε η ομάδα του Γαστρονόμου τον Οκτώβρη.
