Eίναι ένα από τα πιο κλασικά και αγαπημένα γλυκά της οικογενειακής ζαχαροπλαστικής. Με ζύμη βουτυράτη, με φύλλο σφολιάτας, ανάποδη, με τα μήλα να μπαίνουν στον πάτο του ταψιού και να καλύπτονται με τη ζύμη, για να αναποδογυριστούν πριν το σερβίρισμα, σκεπαστή, όπως την κάνουν στην Αμερική, ή με τριφτή επικάλυψη (apple crumble) που λιώνει στο στόμα, η μηλόπιτα πάντα μας αρέσει. Με το που μπαίνει στον φούρνο γεμίζει το σπίτι μυρωδιές μήλου και κανέλας, μας τυλίγει με μια γλυκιά ζεστασιά. Είναι η καλύτερη συνοδεία για τον απογευματινό καφέ ή το τσάι. Άμα τη θέλουμε ενισχυμένη, μπορούμε να τη σερβίρουμε και με μια μπάλα παγωτό ή με σαντιγί.
Αμέτρητες παραλλαγές φτιάχνουμε με τα αρωματικά φθινοπωρινά μήλα, κανέλα και άλλα μπαχαρικά, όπως μοσχοκάρυδο ή κακουλέ, αλλά και ξηρούς καρπούς – σταφίδες, αμύγδαλα, καρύδια, φουντούκια. Στη συλλογή μας έχουμε μηλόπιτες κλασικές και απρόσμενες, απλές και πιο περίτεχνες. Με βούτυρο και με ελαιόλαδο, με μαρέγκα, με κρέμα, με αλμυρή καραμέλα. Με τα μήλα τριμμένα, ψιλοκομμένα ή απλωμένα στην επιφάνεια σαν βεντάλια. Αξίζει να τις δοκιμάσετε όλες: από την εκδοχή με ανθότυρο και μέλι που δεν θέλει καν μίξερ και την πανεύκολη γκαλέτ, μέχρι τη μηλόπιτα-υπερπαραγωγή με φύλλο κρούστας που ψήνεται μέσα σε φόρμα και μοιάζει κάπως με στρούντελ, και από τη λαχταριστή γαλλική tarte Τatin μέχρι τη θαυμάσια, πασπαλισμένη με άχνη ζάχαρη, μηλόπιτα από τη Μονή της Ορμύλιας.
