Η 86χρονη Διαμαντίνα Κάσσαρη κάθεται στην καρέκλα της σε ένα από τα γωνιακά τραπέζια της αυλής, στην οικογενειακή ταβέρνα Η Παλιά Περίθεια – Αλκίνοος, την παλιότερη σήμερα του χωριού, αληθινό μνημείο από μόνη της. Το μαγαζί άνοιξε ως καφενές από τον προπάππου του άντρα της, Νικόλαο Κάσσαρη, το 1863 παρακαλώ, όταν εκείνος επέστρεψε από την Αμερική, μετανάστης της πρώτης φουρνιάς, που στη Νέα Υόρκη είχε ανοίξει εστιατόριο. Γύρισε στη γενέτειρά του για να αφήσει τα κόκαλά του στα πάτρια χώματα, αφού πρώτα είχε διατελέσει δήμαρχος Κασσοπαίων για μία τετραετία και πρόεδρος της Κοινότητας Περίθειας για 30 ολόκληρα χρόνια. Ο γιος του, Αλέξανδρος, πήρε το μαγαζί στα χέρια του και, εκτός από καφενέ, το έκανε μπακάλικο, ψησταριά, χασάπικο, ακόμη και σφαγείο – ο αιωνόβιος πλάτανος που από τα κλαδιά του κρέμονταν άλλοτε τα σφάγια στέκει ακόμη στην αυλή, με τον χοντρό κορμό του ασβεστωμένο. Στην πέμπτη γενιά σήμερα, στα χέρια των παιδιών της Διαμαντίνας, την Αλεξία και τον αδερφό της Αλκίνοο, που το ανέλαβαν το 1997, η ταβέρνα συνεχίζει μια αδιάλειπτη παρουσία 162 χρόνων!
Όλα τα κορφιάτικα πιάτα μαγειρεύει η Αλεξία, από παστιτσάδα και σοφρίτο, σαν αυτό που μας σέρβιρε και μας έδωσε τη συνταγή, μέχρι στιφάδο, πίτες και μεζέδες, ενώ ο Αλκίνοος έχει αναλάβει τα ψησίματα στα κάρβουνα.
Η ταβέρνα αυτή είναι ιστορική και για έναν ακόμη λόγο: είναι η μοναδική που σερβίρει χειροποίητη, αυθεντική κερκυραϊκή τσιτσιμπίρα, που παρασκευάζει ο ίδιος ο Αλκίνοος στο αδειοδοτημένο του εργαστήριο στο υπόγειο, με την παλιά μέθοδο της ζύμωσης. «Τη φτιάχνω εδώ και 25 χρόνια, μόνο το καλοκαίρι, γιατί η ζύμωση θέλει υψηλές θερμοκρασίες», εξηγεί ο Αλκίνοος Κάσσαρης. «Η άδεια που έχω μου επιτρέπει μόνο να τη σερβίρω στους θαμώνες του μαγαζιού, όχι να την πουλάω εκτός», συμπληρώνει και μου φέρνει να δω τα καφετιά, παχουλά, χαμηλά μπουκαλάκια όπου την εμφιαλώνει, μεγάλης αντοχής και με λαστιχένιο πώμα, ειδική παραγγελία από γερμανικά εργαστήρια για εμφιάλωση μπίρας. «Έψαχνα πολύ καιρό να τα βρω αυτά τα μπουκαλάκια. Η τσιτσιμπίρα, ως προϊόν ζύμωσης, δεν μένει πολύ στο μπουκάλι, διαφορετικά θα το σκάσει. Ακόμη και στο ψυγείο να βάλεις το μπουκάλι, η ζύμωση συνεχίζεται. Δεν είναι αναψυκτικό με ανθρακικό, αφρίζει χάρη στη μαγιά. Η παρασκευή της δεν είναι τόσο δύσκολη όπως της μπίρας, αλλά χρειάζονται καλά υλικά. Εκτός από τζίντζερ, χρησιμοποιώ μέλι, λίγη ζάχαρη, μαγιά και διάφορα βότανα, με συνταγή του πάππου μου του Αλκίνοου, που τη βρήκα στο υπόγειο της ταβέρνας, ξεχασμένη μέσα σε ξύλινα καφάσια».
Υποσχέθηκα να έρθω ξανά, μόνο και μόνο για μερικές γουλιές από αυτό το μοναδικό αναψυκτικό που έχω χρόνια να γευτώ. Μετά από ένα καλομαγειρεμένο σοφρίτο με πυκνή σαλτσούλα, δεν είναι απόλαυση ένα ποτηράκι δροσερή και σπιρτόζικη τσιτσιμπίρα, για να νιώσεις ότι χάρηκες όλη την Κέρκυρα, στο πιάτο και στο ποτήρι;
