Μια που το είχαμε πρόσφατο το τεύχος για τα κέικ –120 συνταγές μόνο λίγες δεν τις λες– όλοι τον περασμένο μήνα στον Γαστρονόμο ψήσαμε μπόλικα. Εδώ έχουμε δύο από αυτά, διαφορετικά μεταξύ τους αλλά εξίσου ωραία: ένα λεμονιού, μια που ακόμα τα δέντρα είναι φορτωμένα καρπούς, με φυστίκι, και ένα σοκολάτας, που πάντα αρέσει, απολαυστικότατο και χωρίς γλουτένη. Και, μένοντας σε γλυκό τερέν, ένα καμένο τσίζκεϊκ των Βάσκων, ζουμερό, κρεμώδες, που όποιος το δοκιμάσει θα το φτιάχνει ξανά και ξανά. Και αλμυρά φτιάξαμε βέβαια. Αυγά με άγρια σπαράγγια, όπως τα κάνουν στην Κρήτη, με ένα ελαφρό ανακάτεμα στο τηγάνι, ικανή απόδειξη ότι μερικές φορές τα απλά είναι τα καλύτερα, γαρίδες malai curry, πικάντικες, με ινδικά αρώματα, και χταπόδι με παντζάρια και μπόλικο ελαιόλαδο, μια μοναστηριακή συνταγή που πρωτοδοκιμάσαμε στη Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, η οποία σε εκπλήσσει με τη γεύση και την ισορροπία της και είναι μια πολύ καλή ιδέα για όσους νηστεύουν αυτές τις μέρες. Το Πάσχα είναι πια πολύ κοντά.
Burnt cheesecake – Καμένο τσίζκεϊκ Βάσκων
 |
 |
Πρόσφατα επισκέφθηκα τη Βαρσοβία και δοκίμασα πολλά νόστιμα εδέσματα, παραδοσιακά όπως pierogi, bigos, borscht, kotlet schabowy, αλλά και πολλά πολλά διεθνή, καθώς το Instagram έχει φέρει μια βάρβαρη ομογενοποίηση και στην πολωνική πρωτεύουσα. Στο The Espresso Bar (Emilii Plater 12), παρέα με τον καλό καφέ που σερβίρουν, παρασκευάζουν και διάφορα γλυκά. Πήραμε ένα αφράτο roll με κρέμα και χοντροτριμμένο pistacchio κι ένα βάσκικο τσίζκεϊκ που αποδείχθηκε ονειρεμένο. Λεπτή βάση από μπισκότο και από πάνω η κρέμα, «σφιχτοδεμένη» περιμετρικά, άφηνε ζουμερό και κρεμώδες το εσωτερικό του. Υπέροχα απαλό, γαλατένιο, μετρίως γλυκό και πολύ αφράτο, με έκανε να αναζητήσω την τέλεια συνταγή με την επιστροφή μου στο σπίτι. Οι τέλειες αναλογίες και τα αναλυτικά βήματα που περιγράφει ο Σπύρος Πεδιαδιτάκης στο βίντεο για τον Γαστρονόμο έκαναν την παρασκευή του πολύ απλή. Όπου ακούτε Πεδιαδιτάκη, να ξέρετε πως η συνταγή θα έχει εγγυημένο αποτέλεσμα. Το συνόδεψα με κομπότ από φράουλες, όπως στο βίντεο, τις πρώτες για την φετινή άνοιξη που έφτασαν στην πόρτα μου μέσω του biokremmydas.gr, κατευθείαν από το υπέροχο βιολογικό μποστάνι του Μανόλη Κινδελή στα Χανιά. Νένα Δημητρίου
Μελωμένο χταπόδι με παντζάρια
 |
 |
Κλασική περίπτωση φαγητού από αυτά που αποκαλούμε λουκούμι. Αδιανόητα νόστιμο, αν το πετύχαινα αυτό το φαΐ έξω σε εστιατόριο θα βαρούσα παλαμάκια. Στο χταπόδι πηγαίνουν πολύ οι γλυκές γεύσεις κι έτσι το σμίξιμο με το παντζάρι είναι υποδειγματικό σ’ αυτό το ευλογημένο φαγητό που μαγειρεύουν στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά, εκεί που μοιραστήκαμε ένα γενναίο πιάτο, πριν από δυο χρόνια που βρεθήκαμε στην Αίγυπτο. Συνταγές όπως το χταπόδι στιφάδο ή το χταπόδι με μέλι ή πετιμέζι μάς είναι οικείες, όμως ο συγκεκριμένος συνδυασμός, ένα συμμαγείρεμα γης και θάλασσας, δεν είναι καθόλου συνήθης. Και πολύ κακώς, θα λέγαμε, καθώς η βαθιά γήινη γλύκα των παντζαριών ταιριάζει πολύ με το χταπόδι. Η συνταγή έχει βεβαίως και λίγο ξίδι, που εξισορροπεί τη γλυκιά γεύση. Στο τέλος του μαγειρέματος δεν θα μείνει σάλτσα, παρά ένα αρωματικό, υπέροχο λάδι, για να βουτήξουμε μέσα ένα ολόκληρο καρβέλι ψωμί. Μην τσιγκουνευτείτε λοιπόν το ελαιόλαδο κατά το μαγείρεμα. Νικολέτα Μακρυωνίτου
Κέικ με φυστίκι και λεμόνι
 |
 |
H καλή μου τύχη με προίκισε με μια μεσογείτικη αυλή γεμάτη λεμονιές, δίφορες και τρίφορες. Στα ξεκινήματα της άνοιξης τα βαρυφορτωμένα δέντρα είναι πειρασμός: λεμονάδες σιροπιαστές και συμπυκνωμένες, λεμονόκρεμες, μαρμελάδες και τσάτνεϊ γεμίζουν τα βαζάκια μου ως πάνω. Ωστόσο, από τα αγαπημένα μου όλων είναι τα σιροπιαστά κέικ με λεμόνι, από το φημισμένο caprese μέχρι τα εμπλουτισμένα, όπως αυτό, με ταιριαστά υλικά, σαν τα επίσης μεσογείτικα κελυφωτά φυστίκια από το Μαρκόπουλο. Αυτά τα δύο κέικ τα φτιάχνω ξανά και ξανά γιατί αξιοποιούν το καλύτερο μέρος του λεμονιού: τη φλούδα του με τα μεθυστικά αιθέρια έλαια. Το συγκεκριμένο κέικ με φιστίκια, είναι ζουμερό, έντονα αρωματικό (βάζω παραπάνω ξύσμα από όσο λέει η συνταγή) και διατηρείται για καιρό – όχι ότι προλαβαίνει να μείνει για μέρες δηλαδή. Δεν υπάρχει καλύτερο συνοδευτικό για τον απογευματινό καφέ, κάτω από τις πρώτες ανοιξιάτικες λιακάδες! Βιβή Κωνσταντινίδου
Άγρια σπαράγγια με αυγά
Πριν δυο εβδομάδες που πέτυχα άγρια σπαράγγια στη λαϊκή και πήρα δυο ματσάκια είπα να κάνω μια ομελέτα για βραδινό – την ίδια μέρα πρέπει να καταναλωθούν, άντε και την επομένη, δεν κρατάνε πολύ. Τελικά τα έκανα όπως τα κάνουν στην Κρήτη. Τα αυγά δεν τα χτύπησα. Ακολούθησα αυτή τη συνταγή του Παναγιώτη Μαγγανά, που έχει το εστιατόριο Πεσκέσι στο Ηράκλειο κι ένα καταπράσινο κτήμα στο χωριό Χαρασό στη Χερσόνησο όπου φυτεύει και φτιάχνει κάθε λογής καλούδια. Πέντε αυγά έβαλα, και μια χούφτα από τους τρυφερούς ψιλόλιγνους βλαστούς. Τα σπαράγγια θέλουν απαλό ανακάτεμα γιατί είναι ευαίσθητα, αλλά αυτό είναι όλο όλο το σημείο που θέλει προσοχή, άντε και το αναποδογύρισμα, για να ψηθούν τα αυγά με τα λευκά και κίτρινα «νερά» –σ’ αυτή την ανοιξιάτικη «μη ομελέτα» διακρίνεις και το ασπράδι και τον κρόκο– και από την άλλη πλευρά. Τα κοτσανάκια από τα σπαράγγια που θα σας μείνουν μετά το καθάρισμα μπορείτε να τα βράσετε και τον ζωμό να τον βάλετε σε μια σούπα, σε μια σάλτσα ή σε ένα πιλάφι. Εγώ τον πρόσθεσα σε ένα ριζότο με αρακά. Άντζελα Σταματιάδου
Γαρίδες malai curry
Χρειάζομαι άδεια, διακοπές, ένα μακρινό ταξίδι, μια ανάπαυλα τέλος πάντων. Όποτε μου συμβαίνει αυτό αλλά δεν μπορώ να φύγω είτε γιατί έχω πολύ δουλειά είτε γιατί τα χρήματά μου φτάνουν το πολύ για μέχρι το Λιανοκλάδι, ταξιδεύω μέσα απο το φαγητό. Και να οι κεσαντίγιες, τα τσίλι κον κάρνε από το Μεξικό, τα βιτέλο τονάτο και τα μοσχαράκια bracciole από την Ιταλία αλλά και τα κινέζικα γλυκόξινα κοτόπουλα με ανανά. Η συνταγή που έφτιαξα όμως τέσσερις φορές μέσα στον μήνα, μόνο και μόνο γιατί είναι πραγματικά συγκλονιστική, είναι οι γαρίδες malai curry από την Ινδία. Αρωματικές, πικάντικες, με μια πηχτή σάλτσα με γάλα καρύδας, αναζωογονητικό τζίντζερ και μπαχαρικά, είναι εθιστικές. Τα υλικά που χρειάζονται είναι σχετικά απλά, από αυτά που βρίσκεις εύκολα στα σούπερ μάρκετ και, με μόλις 17 λεπτά μαγείρεμα, τις ετοιμάζεις εύκολα και γρήγορα ακόμα και όταν γυρίζεις κουρασμένος από τη δουλειά. Ρύζι μπασμάτι ή τζασμίν το συνοδευτικό τους. Μαρία Βασιλοπούλου
Σοκολατένιο κέικ με μαύρη κουβερτούρα, χωρίς αλεύρι
Είχε περισσέψει λίγη μαύρη κουβερτούρα από μια προηγούμενη συνταγή, οπότε το περασμένο Σάββατο την αξιοποίησα σε ένα σοκολατένιο κέικ χωρίς αλεύρι. Δεν φουσκώνει πολύ, βασίζεται κυρίως στα αυγά και τη σοκολάτα, και στηρίζεται στη σωστή θερμοκρασία και στο καλό ανακάτεμα. Χρησιμοποίησα κουβερτούρα με 70% κακάο, χτύπησα τα αυγά μέχρι να αφρατέψουν και τα ανακάτεψα σιγά-σιγά με τη λιωμένη σοκολάτα, για να μη χαθεί ο όγκος. Ψήθηκε γρήγορα, αλλά ήθελε υπομονή μέχρι να το κόψω – όσο περισσότερο το αφήνεις να σταθεί, τόσο καλύτερα κόβεται. Του έριξα λίγες φρέσκες φράουλες από πάνω και καβουρδισμένο φιλέ αμυγδάλου και το απόλαυσα με το απογευματινό μου τσάι. Παρότι δεν έχω δυσανεξία στη γλουτένη, κάποιες φορές νιώθω ότι το αλεύρι με βαραίνει. Αυτή η συνταγή είναι ιδανική όταν θέλεις κάτι σοκολατένιο χωρίς περιττούς υδατάνθρακες. Μαρίνα Πετρίδου
Δείτε εδώ τις συνταγές
Πηγή: Γαστρονόμος
