 |
 |
Στον χώρο (όπου πριν βρισκόταν η Στοά Κεραμεικός της Γωγώς Δελογιάννη) η Χρονά ξεσκέπασε τα παλιά μωσαϊκά και ζέστανε αρκετά το περιβάλλον με πολλά φυτά και έργα τέχνης. Από την ανοιχτή κουζίνα βγήκαν πρώτα τα μικροσκοπικά, μελωμένα και ζουμερά κασιώτικα ντολμαδάκια, ένας μεζές χειροτεχνία, με πρόβειο γιαούρτι και σουμάκ από δίπλα. Ωραία και τα λεμονάτα φουρνιστά φασόλια με σάλτσα από miso ρεβυθιού ελληνικής παραγωγής, ευβοιώτικο. Τη συνταγή για τη ρώσικη την έδωσε στη Μαρίνα η Ρωσίδα μαμά ενός από τους μάγειρές της. Έχει χειροποίητη μαγιονέζα, καρότα, μπιζέλια, αυγό, αγγουράκι πίκλα και, αντί για το παριζάκι που βάζει εκείνη, ελληνική πανσέτα που καπνίζεται ελαφρώς στην κουζίνα. Για τους λουκουμάδες μπακαλιάρου, πάλι, η σεφ έφερε τη δική της μαμά στο μαγαζί για να δείξει βήμα βήμα στην ομάδα πώς ακριβώς τους κάνει την 25η Μαρτίου μαζί με τη δυνατή, καρυδάτη σκορδαλιά που δεν συστήνεται αν έχετε πλάνο μετά το φαγητό να συναναστραφείτε κόσμο με τον οποίο δεν τη μοιραστήκατε.
 |
 |
Με τις ζουμερές σεφταλιές πάει πολύ το δροσερό ταμπουλέ με ταχινογιάουρτο και ωμή σάλτσα ντομάτας ενώ τα κανελόνια με ραγού κόκορα και μπεσαμέλ με αρσενικό Νάξου, παρόλο που δεν τα λες ακριβώς μεζέ, είναι και αυτά λιχούδικα. Έχει και άλλα πολλά το μενού: φρυγαδέλι, shepherd’s pie με αρνίσιο κιμά, αλμυρό ντόνατ με πούδρα από άγρια μανιτάρια, αρσενικό και καραμελωμένα φουντούκια, φουρνιστή φάβα με λουκάνικο Τζουμαγιάς… Έχει και ένα τραγανό χοιρινό σνίτσελ που με κέρδισε με τα συνοδευτικά του: αντζούγιες Καλλονής, κάππαρη και λίγο ψιλοκομμένο κρεμμύδι και μαραθόριζα.
Τα 70+ κρασιά του καταλόγου είναι αποκλειστικά από τον ελληνικό αμπελώνα, στην πλειοψηφία τους ήπιας παρέμβασης, με αρκετές οικονομικές επιλογές ανάμεσά τους. Τη λίστα συμπληρώνουν και αρκετά καλοδιαλεγμένα αποστάγματα. Το Meigma ανοίγει από νωρίς για καφέ και πρωινό, όπως pancakes μπομπότας ή τραχανά με κατσικίσιο γάλα, φέτα και φουντούκια.
