Ο Αντρέα Μοράντο γεννήθηκε στο Αρκουά Πετράρκα του Βένετο, κοντά στην Πάντοβα. Ήρθε πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2008 και με μια ανάσα βρέθηκε στη Σύρο. Με τα χρόνια έγινε μάγειρας, έπιασε δουλειά στο ιταλικό εστιατόριο του νησιού, το Άμβυξ στο λιμάνι, και λίγο αργότερα έγινε και συνιδιοκτήτης του. Τον τελευταίο καιρό μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Ερμούπολης και Εξαρχείων, όπου πρόσφατα άνοιξε τη δική του μπακαλοταβέρνα, το Alimentari Morando. Όπως το λέει και το ιταλικό όνομά του, πρόκειται για ένα παντοπωλείο, το οποίο λειτουργεί εδώ και λίγους μήνες, κι εκτός από λιανική πώληση, διαθέτει και μια χούφτα τραπεζάκια όπου σερβίρουν κρασί, τυρί και κάποια λίγα τραμετζίνι και πανίνι.
Η υπεύθυνη του παντοπωλείου, και καλή φίλη του Αντρέα, Άννα Μαυροπούλου, μας υποδέχεται στον χώρο, μας εξηγεί για τα προϊόντα και προτείνει συνδυασμούς με κρασί αν θέλουμε να καθίσουμε για επιτόπιες δοκιμές. Παραγγείλαμε ένα ποτήρι Pinot Grigio και ένα Barbera d’Asti, και τα συνδυάσαμε με κρεμώδη γκοργκοντζόλα, προσούτο κρούντο και μια τζιαπάτα με ασιάγκο και μπρεζάολα. Όσο να πιούμε τα κρασιά μας και να τσιμπολογήσουμε τις λιχουδιές, τα μάτια μας έτρεχαν μέσα στο κατάστημα χαζεύοντας τα ψυγεία με τα τυριά και τα αλλαντικά, τον συντηρητή με τα κρασιά και τα ράφια με τα καλούδια.
 |
 |
«Έχουμε αρκετές δικές μας εισαγωγές απευθείας από Ιταλία» εξηγεί ο Αντρέα. Αποκλειστικά και μόνο ιταλικά προϊόντα βρίσκουμε εδώ, από όλη τη χώρα, με μια μικρή έμφαση στο Βένετο, τον τόπο καταγωγής του. Τις Δευτέρες καταφτάνουν οι φρέσκες μοτσαρέλες μπούφαλα και στρατσιατέλα, απευθείας από την Πούλια, από το μικρό τυροκομείο Laboratorio Magnifica. «Με παραγγελία μπορούμε να φέρουμε επίσης ρικότα και στρακίνο», εξηγούν. Από τα πιο ευπώλητα τυριά είναι η κρεμώδης γκοργκοντζόλα ντόλτσε, το ταλέτζιο, το πεκορίνο Σαρδηνίας και το κατσοκαβάλο. Πιο σπάνια τυριά είναι το τυρολέζικο στέλβιο από τις ιταλικές Άλπεις, ένα άλλο κρεμώδες κατσικίσιο τυρί από την Τοσκάνη που είναι ωριμασμένο σε στάχια, η καπνιστή ρικότα που προτείνεται και για τρίψιμο στα μακαρόνια, και το απαστερίωτο, ορεινό Sant Andrea από μικρό τυροκομείο (malga) στα μεγάλα υψόμετρα των Άλπεων, με γάλα από αγελάδες ελευθέρας βοσκής. Το βούτυρο που έχουν επιλέξει είναι κι αυτό αλπικό, μυρωδάτο και ξελογιαστικό.
Στο διπλανό ψυγείο με τα αλλαντικά φιγουράρουν από παντσέτα καπνιστή μέχρι μπρεζάολα. Δυνατά χαρτιά η σπιανάτα από την Καλαβρία, το σπεκ, η σοπρέζα φινοκιόνα, το εκλεκτό γκουαντσιάλε τους. Στα ράφια βρήκα σάλτσες ντομάτας San Marzano και Mutti, τα σπάνια γλυκόξινα λευκά σπαράγγια της Pernumia από το Βένετο σε βαζάκι, radicchio rosso tardivo (κόκκινο ραντίτσιο) σε λάδι, κι επίσης πάστα αντσούγιας που χρησιμοποιούν πολύ οι Ιταλοί για την ενίσχυση της γεύσης – με παραγγελία φέρνουν και τη σπάνια colatura di alici (γάρος). Μια ωραία ποικιλία σε είδη και μάρκες ζυμαρικών, από ναπολιτάνικα ριγγατόνε της Voiello, ditaloni rigati από την παλιά μακαρονοβιομηχανεία La Molisana, χοντρά σπαγγγέτι bigoli στις φοβερές συσκευασίες της εταιρείας Borella, τα αγαπημένα μου σπαγγέτι της Garofalo, scorze di nocelle της Granoro με στάρια από την Πούλια, μέχρι PGI πάστες Gragnano από τη ναπολιτάνικη La Fabrica della Pasta, και ποικιλία από φαρφαλίνε, στελίνε, κοραλίνι, και άλλα ζυμαρικά για σούπες. Φέρνουν επίσης μια μικρή επιλογή από καλής ποιότητας φρέσκα ζυμαρικά με αυγό από την Πούλια, ρύζια καρναρόλι, βιαλόνε νάνο και αρμπόριο, μπισκότα ταράλι, πατέ αγκινάρας, θαλασσινό αλάτι από την Πούλια, καφέ Diemme από την Πάντοβα, ιταλικά αναψυκτικά cedrata και chinotto. Ένας ολόκληρος μπουφές είναι στολισμένος με μπισκότα, πατατάκια και άλλα πονηρά σακουλάκια. Ο Αντρέας μου εξηγεί πως αυτά είναι οι ένοχες λιχουδιές των παιδικών τους χρόνων. Οι Ιταλοί ξέρουν. Όσοι μπαίνουν στο μαγαζί για να ψωνίσουν άλλα προϊόντα μπακαλικής, ξετρελαίνονται που βλέπουν αυτές τις μικρές «ατασθαλείες» που μιλάνε απευθείας στην ψυχή τους…
Πηγή: Γαστρονόμος
