Είναι ωραία ιστορία τα χειροποίητα λικέρ. Ποιος δεν θυμάται τον δίσκο με τη σκαλιστή καράφα και τα ασορτί ποτηράκια στο τραπεζάκι του σαλονιού; Για χρόνια και χρόνια ήταν σχεδόν σε κάθε σπίτι. Μαμάδες, θείες, γιαγιάδες έβαζαν συχνά φρούτα με ένα ποτό στη γυάλα. Την αφήσαμε στην άκρη την παράδοση οικιακής ποτοποιίας κάποια στιγμή –ο χρόνος αφιερώθηκε σε άλλα πράγματα, νέα, διαφόρων ειδών ποτά κέρδισαν το ενδιαφέρον– αλλά θες τα ηδύποτα που εμφανίζονται μετά το τέλος του δείπνου στα εστιατόρια, θες ότι όλο και περισσότερο επιχειρούμε να κάνουμε μόνοι μας διάφορα πράγματα που συνήθως θα αγοράζαμε, επιστρέφει. Αυτή την εποχή μπορούμε να κάνουμε λικέρ με αχλάδια, μήλα και κυδώνια, μανταρίνια, πορτοκάλια, λεμόνια, με ρόδι… Αν τα φτιάξουμε τώρα θα τα έχουμε έτοιμα για τις γιορτές (τα περισσότερα τουλάχιστον, μερικά θέλουν λίγο παραπάνω χρόνο). Θα τα σερβίρουμε μετά το φαγητό, θα τα βγάλουμε με ένα γλύκισμα σε όσους περάσουν από το σπίτι, θα φτιάξουμε με αυτά γλυκά και κοκτέιλ, θα τα προσθέσουμε στο τσάι. Πολλές φορές και σε μια σάλτσα μπορούν να μπουν, και να της δώσουν έξτρα γεύση και άρωμα.
Δεν είναι κανένας μεγάλος μπελάς τα λικέρ. Υπομονή θέλουν. Και φρούτα ώριμα αλλά γερά. Βάζουμε τα υλικά στη γυάλα και στη συνέχεια αναλαμβάνει το εργαστήριο της φύσης. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οινόπνευμα ποτοποιίας 90°από απόσταξη γεωργικής προέλευσης, το οποίο θα βρούμε σε ειδικά μαγαζιά ή μικρές ποτοποιίες, αλλά και να μην έχουμε, μια ουδέτερη σε γεύση βότκα, ένα υψηλόβαθμο τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο ή μια ρακή θα την κάνουν μια χαρά την δουλειά τους. Το ρούμι, το τζιν ή η τεκίλα μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως ποτό βάσης, απλά καθώς έχουν αρωματικό χαρακτήρα, θα επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό που πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουμε στον νου μας είναι ότι όσο καλύτερης ποιότητας είναι το ποτό που θα χρησιμοποιήσουμε, τόσο καλύτερο θα είναι το λικέρ μας.
Η ζάχαρη, εκ των ων ουκ άνευ όταν μιλάμε για λικέρ, καθώς λειτουργεί και ως συντηρητικό, θα πρέπει να είναι λευκή κρυσταλλική γιατί διαλύεται εύκολα στο αλκοόλ. Το παλιό κλασικό 1:1 (1 κιλό ζάχαρη σε 1 λίτρο οινοπνευματώδες ποτό) το ακολουθούν πολλές συνταγές, αλλά μια που πλέον οι περισσότεροι προσπαθούμε να μειώσουμε τη ζάχαρη σε γλυκά, μαρμελάδες κτλ, κάποιες άλλες κινούνται σε πιο χαμηλά επίπεδα. Αν θέλουμε, μπορούμε να αρωματίσουμε τα λικέρ μας με ξυλάκια κανέλας, γαριφαλόκαρφα και λοβούς φυσικής βανίλιας μέχρι αρμπαρόριζα, μοσχοκάρυδο, σπόρους κόλιανδρου και όποιο άλλο μπαχαρικό μας αρέσει.
Όταν φτιάχνουμε λικέρ κάποια φρούτα τα βράζουμε, άλλα τα πολτοποιούμε, άλλα τα βάζουμε ολόκληρα να εκχυλιστούν μέσα στο αλκοόλ. Το αν θα χρειαστεί να βάλουμε το βάζο τον ήλιο ή σε σκιερό μέρος εξαρτάται από το είδος του λικέρ και τη συνταγή (όσα περιέχουν βρασμένα φρούτα ή σιρόπι θέλουν δροσιά). Σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως το πρώτο διάστημα, θα χρειαστεί να ανακινούμε ανά τακτά διαστήματα τη γυάλα, ώστε η ζάχαρη να μη μείνει στον πάτο και τα υλικά να αναμειχθούν καλύτερα. Ή να ανακατεύουμε με ένα ξύλινο κουτάλι.
Δείτε εδώ 10 συνταγές για γιορτινά λικέρ που μπορούμε να φτιάξουμε στο σπίτι
Πηγή: Γαστρονόμος
