Η Αντελάιν Βιρτζίνια Στίβεν γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1882. Σε νεαρή ηλικία ξεκίνησε το έντυπο «Hyde Park Gate News» για να καταγράψει τα χιουμοριστικά περιστατικά της οικογένειάς της. Ωστόσο, σύντομα η παιδική της ηλικία θα έπαυε να είναι ανέμελη, καθώς υπέστη σεξουαλική κακοποίηση από τα ετεροθαλή αδέρφια της, Τζορτζ και Τζέραλντ Ντάκγουορθ, για τα οποία έγραψε αργότερα σε δοκίμιά της. Σε ηλικία 13 ετών χρειάστηκε, επίσης, να αντιμετωπίσει τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της, ένα γεγονός που οδήγησε στην πρώτη της ψυχική κατάρρευση. Δύο χρόνια αργότερα, έχασε και την ετεροθαλή αδερφή της.
Παρά τις δυσκολίες, σπούδασε στο ειδικό τμήμα για γυναίκες του King’s College του Λονδίνου, όπου μυήθηκε σε μια ομάδα ριζοσπαστικού φεμινισμού. Το 1904, η νεαρή Βιρτζίνια γνώρισε ακόμα μία απώλεια. Εχασε τον πατέρα της από καρκίνο του στομάχου, γεγονός που οδήγησε σε ακόμα έναν συναισθηματικό κλονισμό. Το επόμενο έτος ξεκίνησε να γράφει επαγγελματικά ως συνεργάτης στο «The Times Literary Supplement».
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Βιρτζίνια γνώρισε πολλά μέλη του Bloomsbury Group, ενός κύκλου διανοουμένων και καλλιτεχνών. Σε αυτόν συμμετείχαν ο κριτικός τέχνης Κλάιβ Μπελ, ο οποίος παντρεύτηκε την αδερφή της Βανέσα, ο μυθιστοριογράφος E. M. Φόρστερ, ο ζωγράφος Ντάνκαν Γκραντ, ο βιογράφος Λίτον Στράσεϊ, ο οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέινς και ο δοκιμιογράφος Λέοναρντ Γουλφ. Ο συγκεκριμένος κύκλος έγινε διάσημος το 1910, όταν τα μέλη του, συμπεριλαμβανομένης της Βιρτζίνια, ντύθηκαν σαν μέλη αντιπροσωπείας των βασιλιάδων της Αιθιοπίας και έπεισαν με επιτυχία το Αγγλικό Βασιλικό Ναυτικό να τους ξεναγήσει στο πολεμικό πλοίο «Dreadnought». Μετά από αυτή την πράξη, ο Λέοναρντ Γουλφ και η Βιρτζίνια ήρθαν πιο κοντά και τελικά παντρεύτηκαν στις 10 Αυγούστου 1912.
Εναν χρόνο μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Βιρτζίνια δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται στην εδουαρδιανή Αγγλία. Το 1922, γνώρισε τη συγγραφέα και ποιήτρια Βίτα Σάκβιλ-Ουέστ, σύζυγο του Αγγλου διπλωμάτη Χάρολντ Νίκολσον. Η φιλία ανάμεσά τους γρήγορα θα εξελισσόταν σε ρομαντική σχέση. Παρότι αυτή η σχέση θα έληγε, η φιλία ανάμεσά τους θα παρέμενε μέχρι και το τέλος της ζωής της Βιρτζίνια.
Εκτός από διηγήματα και δοκίμια, η Βιρτζίνια Γουλφ επισκεπτόταν τακτικά και πανεπιστήμια, όπου μιλούσε για διάφορα κοινωνικά ζητήματα.
Τρία χρόνια αργότερα, η Γουλφ έλαβε διθυραμβικές κριτικές για το τέταρτο μυθιστόρημά της «Η κυρία Ντάλογουεϊ», στο οποίο αναδείκνυε ζητήματα που σχετίζονταν με τον φεμινισμό, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τις ψυχικές ασθένειες στην Αγγλία της εποχής. Ωστόσο, δεν περιορίστηκε μόνο στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Εκτός από διηγήματα και δοκίμια, η Βιρτζίνια Γουλφ επισκεπτόταν τακτικά και πανεπιστήμια, όπου μιλούσε για διάφορα κοινωνικά ζητήματα. Οντας 45 ετών, είχε πια καθιερωθεί ως διανοούμενη και πρωτοπόρος φεμινίστρια.
Παρά την επιτυχία αυτή, πολύ συχνά υπόφερε από κρίσεις κατάθλιψης και έντονες εναλλαγές στη διάθεση. Εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η συγγραφέας βυθιζόταν ολοένα και σε βαθύτερη απόγνωση. Το ζευγάρι είχε αποφασίσει πως στην περίπτωση γερμανικής εισβολής, θα αυτοκτονούσε καθώς, ο Λέοναρντ, ως Εβραίος, διέτρεχε ιδιαίτερο κίνδυνο. Μην μπορώντας να ξεπεράσει την απελπισία που ένιωθε υπό αυτές τις συνθήκες, στις 28 Μαρτίου 1941, η Βιρτζίνια Γουλφ γέμισε τις τσέπες του παλτού της με πέτρες και μπήκε στον ποταμό Ουζ. Οι αρχές ανέσυραν το νεκρό σώμα της τρεις εβδομάδες αργότερα.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
