Ευελιξία στον χώρο εργασίας αποζητούν 7 στους 10 Ελληνες εργαζομένους, ωστόσο λιγότερες επιχειρήσεις έχουν τελικά ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο αίτημα καθώς σύμφωνα με τη νεότερη έρευνα Workmonitor 2025 της Randstad το 54% των Ελλήνων εργαζομένων που συμμετείχαν σε αυτήν απάντησε ότι έχει ευελιξία στο ωράριο εργασίας, σε αντίθεση με τον παγκόσμιο μέσο όρο που κινείται στο 65%.
Σύμφωνα με την έρευνα στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 25.000 εργαζόμενοι από 35 χώρες παγκοσμίως (Αργεντινή, Γερμανία, Βραζιλία, Ιταλία, Αμερική, Ηνωμένο Βασίλειο κ.ά.), οι προσδοκίες και οι προτεραιότητες των εργαζομένων στην Ελλάδα συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τις αντίστοιχες εργαζομένων του εξωτερικού. Ενδεικτικά, το 85% των Ελλήνων ερωτηθέντων προτάσσει ως βασική προτεραιότητα τα επίπεδα αμοιβής και σε επόμενο στάδιο (84%) την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή, κάτι που άρχισε να γίνεται ακόμη πιο έντονο μετά την πανδημία και τη σταδιακή καθιέρωση της υβριδικής ή εξ αποστάσεως εργασίας σε αρκετούς κλάδους. Παράλληλα, για το 73% των Ελλήνων εργαζομένων σημαντικό ρόλο στην καριέρα του παίζει και η ευελιξία που παρέχεται από τις επιχειρήσεις ως προς τις ώρες εργασίας, ενώ ευελιξία αποζητεί ένα περίπου αντίστοιχο ποσοστό (71%) και στον χώρο εργασίας. Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα, το 54% υποστηρίζει πως οι επιχειρήσεις ικανοποιούν την επιθυμία του για ευελιξία στις ώρες εργασίας έναντι 65% κατά μέσον όρο παγκοσμίως, ενώ το 51% παραδέχεται πως το ίδιο συμβαίνει και ως προς τον χώρο εργασίας (έναντι 60% διεθνώς). Τους τελευταίους 6 μήνες το 22% δήλωσε πως οι επιχειρήσεις παρείχαν ευελιξία ως προς τον χρόνο εργασίας του και το 17% σε ό,τι αφορά τον χώρο εργασίας.
Με την ιδέα της παραίτησης θα «φλέρταρε» το 48% των εργαζομένων σε περίπτωση που δεν έβλεπε περιθώρια επαγγελματικής εξέλιξης στην καριέρα του, ενώ το 33% των ερωτηθέντων έχει ήδη εγκαταλείψει δουλειά διότι δεν του πρόσφερε ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης. Σχεδόν 1 στους 2 (46%) απαντάει πως δεν θα δεχόταν εργασία σε εταιρεία εάν οι αξίες της δεν ευθυγραμμίζονταν με τις δικές του, ενώ το 32% δήλωσε πως έχει ήδη παραιτηθεί από μια δουλειά γιατί δεν συμφωνούσε με τις απόψεις ή τη στάση της ηγεσίας.
Το 56% των εργαζομένων απάντησε πως θα εγκατέλειπε τη δουλειά εάν δεν είχε την αίσθηση του ανήκειν, ενώ το 52% έχει παραιτηθεί από εργασία επειδή το εργασιακό περιβάλλον ήταν τοξικό. Μάλιστα, το αντίστοιχο ποσοστό του παγκόσμιου μέσου όρου είναι αρκετά χαμηλότερο (44%). Ιδιαίτερη έμφαση δίνουν οι Ελληνες εργαζόμενοι και στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους, με το 36% να δηλώνει έτοιμο να παραιτηθεί σε περίπτωση που η εταιρεία δεν του παρέχει ευκαιρίες ανάπτυξης των δεξιοτήτων του προκειμένου να ανταποκριθεί σε μελλοντικές αλλαγές, όπως αυτές που φέρνει η τεχνητή νοημοσύνη, ενώ ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσοστό, σχεδόν 1 στους 2 (49%), απαντάει πως η επιχείρηση του παρείχε τέτοιες δυνατότητες.
