Μερικές δεκάδες μέτρα από τα περίπτερα της ΔΕΘ που φιλοξενούν την Εκθεση Βιβλίου απέχει το ΑΠΘ – χτίστηκε πάνω στο κατεστραμμένο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης. Κάθε τόσο το Μνημείο του Ολοκαυτώματος στην πλατεία Ελευθερίας βανδαλίζεται – πράξη που καταδικάζεται μέσα από ανακοινώσεις. Η ίδια η πλατεία πάνω στην οποία εξευτελίστηκαν οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης πριν ανέβουν στα τρένα του θανάτου είναι ακόμη πάρκινγκ – υποσχέσεις ότι θα γίνει πάρκο μνήμης. Θα περίμενε κανείς η Θεσσαλονίκη να μην υποκύπτει στο ιδεολογικό μπούλινγκ με πρόσχημα τη Γάζα – να είναι πιο ανθεκτική. Δείτε, έλεγαν το Σάββατο, τα καταφέραμε· δεν ήμασταν κατά του ομιλητή, αλλά της πρεσβείας του Ισραήλ. Λες και ο τραμπουκισμός με γραφειοκρατικό προκάλυμμα αλλάζει το αποτέλεσμα. Αν υπήρχε ο αείμνηστος Μπουτάρης, θα ήταν ικανός να καλέσει τον Οντέντ Βολκστάιν στο δημαρχείο και να μιλήσει. Τι θα έλεγε; Οπως είπε στην «Κ»: «Δεν είμαι μέλος της κυβέρνησης, ούτε καν υποστηρικτής της, και τελικά όντως με φίμωσαν, όπως φίμωσαν και τα βιβλία, τις σκέψεις και τις ιδέες – κάποιες από τις οποίες απηχούν έντονα τις δικές τους ανησυχίες.
Η Γάζα στις Κάννες
Η Παλαιστίνια φωτορεπόρτερ Φατιμά Χασούνα σκοτώθηκε στα μέσα Απριλίου στη βόρεια Γάζα. Μια ισραηλινή επιδρομή ξεκλήρισε την ίδια και την οικογένειά της. Δεν πρόλαβε να δει στις Κάννες το ντοκιμαντέρ στο οποίο πρωταγωνιστεί.
Τετρακόσιοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί απ’ όλο τον κόσμο, από τον Καουρισμάκι και τον Κρόνενμπεργκ μέχρι τον Σορεντίνο, τον Γαβρά και τον Λάνθιμο, υπέγραψαν ένα κείμενο διαμαρτυρίας που δημοσιεύτηκε στη «Λιμπερασιόν» για τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία. «Ποιο είναι το νόημα των επαγγελμάτων μας αν όχι να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία, να δημιουργούμε ταινίες που δεσμεύονται, αν δεν είμαστε παρόντες για να προστατεύσουμε τις καταπιεσμένες φωνές;» αναφέρεται στην ανοιχτή επιστολή τους.
Ερωτήματα
Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα γιατί το Εθνικό Θέατρο έσπευσε να ανακοινώσει από τώρα το πρόγραμμα της επόμενης περιόδου χωρίς να ξέρει όλους τους συντελεστές των παραστάσεων. Οι πτυχές της γλώσσας πάντως θα είναι στο επίκεντρο της νέας φιλοσοφίας του θεάτρου, όπως διαβάζουμε· από την οικουμενική γλώσσα, σε αυτή της νοσταλγίας, της εξέγερσης και της αμφισβήτησης. Πολυγλωσσία. Και να μην ξεχάσω. Μεταξύ άλλων το Εθνικό «επανεξετάζει την ιστορία του». Τι άραγε θα επανεξετάσει; Απορία ψάλτου, βηξ.
