Πριν από δύο Κυριακές μαζευτήκαμε κάποιοι φίλοι και κάναμε γευσιγνωσία ελαιολάδου στο σπίτι. Σάμος, Καλαμάτα, Μεσολόγγι, έδωσαν σκληρά μάχη για την πρωτιά πάνω σε μπουκίτσες εκλεκτού ζυμωτού ψωμιού. Πρώτο τερμάτισε το Μεσολόγγι, κι ο Βασίλης έσκασε ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά.
Ο κόπος του –φέτος δεν έβρισκε εργάτες και σχεδόν μάζεψε μόνος του τις ελιές– ανταμείφθηκε με το «χρυσό» των φίλων του, κερδίζοντας στο νήμα την Καλαμάτα της Ιωάννας, με τη Σάμο (δυτική) να έρχεται τρίτη, γιατί θεωρήθηκε ότι έκαιγε περισσότερο στον λαιμό – γούστα είναι αυτά. Βέβαια για τους γνώστες, το «κάψιμο» στον λαιμό σημαίνει πολλές «φαινόλες», ουσίες με ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ευεργετικές για την υγεία του ανθρώπου. Αλλά είπαμε, γούστα είναι αυτά.
Το θέμα είναι ότι πολλοί, για να μην πω οι περισσότεροι, έχουμε μάθει κάθε τέτοια εποχή να περιμένουμε τον τενεκέ με το λάδι από το χωριό. Οσοι είμαστε τυχεροί, τέλος πάντων, και έχουμε χωριό και συγγενείς που διαθέτουν κουράγια να μαζεύουν ελιές. Εγώ δεν θυμάμαι χρονιά που να μην κατέβηκα στη μεταφορική στο Μοσχάτο, που εξυπηρετεί το νησί, να παραλάβω το πολύτιμο φορτίο, το «καλύτερο λάδι του κόσμου»! Αμέσως το μετάγγιζα σε γυάλινα, σκούρα μπουκάλια, γιατί το ελαιόλαδο δεν θέλει φως, και το αποθήκευα κάτω από τον νεροχύτη της κουζίνας. Οι εντολές άλλωστε ήταν ευαγγέλιο. «Το λάδι είναι ζωντανός οργανισμός. Θέλει καλή συντήρηση, γιατί αλλιώς υφίσταται οξειδώσεις που αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά του και το υποβαθμίζουν ποιοτικά». Εν ολίγοις, το ότι το λάδι δεν χαλάει είναι μύθος, χαλάει εύκολα αν δεν το προσέξεις όπως του αξίζει.
Με αφορμή τον άσκοπο, παραπλανητικό και εκ του πονηρού θόρυβο που ξέσπασε τις προηγούμενες μέρες γύρω από τον 17λιτρο τενεκέ, σκεφτόμουν ότι στη χώρα που καμαρώνει για το λάδι της δεν γνωρίζουμε βασικά πράγματα.
Πώς να το συσκευάζουμε καλύτερα, πώς να το διατηρούμε, ποιος είναι ο σωστός τρόπος να το αποθηκεύουμε. Αυτά θα έπρεπε να συζητάμε. Ολα τ’ άλλα είναι λόγια του τενεκέ και του TikTok.
