360°

Στις 10 του περασμένου Μαρτίου ο τηλεπαρουσιαστής του ABC News Τζορτζ Στεφανόπουλος ανέφερε στην εκπομπή του πως δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ήταν «υπόλογος για βιασμό».

Τον έπιασαν. Υστερα από ένα τριήμερο ανθρωποκυνηγητό, οι αρχές συνέλαβαν έναν 26χρονο ως ύποπτο για τον φόνο του CEO της ασφαλιστικής εταιρείας στο Μαχνάταν την περασμένη Πέμπτη.

Ο Τσαρλς Κούσνερ, ένας ζάπλουτος επιχειρηματίας του real estate, είχε μια ιδέα. Η υπόθεσή του στο δικαστήριο δεν πήγαινε καλά. Ηταν κατηγορούμενος για παράνομες δωρεές σε Δημοκρατικούς πολιτικούς και για φοροδιαφυγή. Οπότε αν ήθελε να γλιτώσει τη φυλακή, κάτι έπρεπε να κάνει. Επρεπε να δράσει. Και έδρασε.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για τους άνδρες. Γιατί υπάρχει πρόβλημα. Κι έχει συνέπειες στις κοινωνίες, μεγάλες και σημαντικές. Υστερα από δεκαετίες ξέφρενης τεχνολογικής, κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, ο κόσμος μοιάζει να στρίβει προς τη λάθος κατεύθυνση.

Οι μουσουλμάνοι ψηφοφόροι ήταν πολύ απογοητευμένοι από την κυβέρνηση Μπάιντεν για τη στάση της απέναντι στην τραγωδία στη Γάζα. Συγκεκριμένα, ήταν έξαλλοι.

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος με προβλήματα, αλλά υπάρχει κι ένα πρόβλημα που συχνά παραγνωρίζουμε, και είναι κρίμα, γιατί βρίσκεται πίσω από πολλά άλλα, πιο γνωστά, προβλήματα: τα κίνητρα.

Η οικονομία. Η ακρίβεια. Αυτό φταίει που ξαναβγήκε ο Τραμπ Πρόεδρος στις ΗΠΑ. Αυτές τις ώρες θα διαβάζετε κι άλλες αναλύσεις (ότι φταίει ο Μπάιντεν, ότι η Χάρις δεν μίλησε “στο μέσο Αμερικανό”, ότι οι λατίνοι άνδρες ριζοσπαστικοποιήθηκαν και άλλες βάσιμες ή αβάσιμες θεωρίες) αλλά το πιο συχνό επιχείρημα θα είναι, αναμφίβολα: η ακρίβεια.

Οταν το 2016 ένας γραφικός αλλά διάσημος στο λαϊκό κοινό των ΗΠΑ παρουσιαστής της αμερικανικής τηλεόρασης μπήκε φουριόζος στο πολιτικό σκηνικό της ισχυρότερης δημοκρατίας του κόσμου, ξεκίνησε μια κουβέντα για το «γιατί». Τι ήταν αυτό το φαινόμενο;

Κοιτάξτε αυτό εδώ το post που ανέβηκε πριν από μερικές ημέρες στο Threads, ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Είναι ένα τυπικό παράδειγμα “engagement bait” ή “rage bait”. Μια ανάρτηση επίτηδες σχεδιασμένη με αποκλειστικό σκοπό να προκαλέσει μια αντίδραση από τους υπόλοιπους χρήστες. 

Μια υποθετική ερώτηση για τους άρρενες αναγνώστες: φανταστείτε ότι ένας από τους καλούς σας (άνδρες) φίλους, από αυτούς που ξέρετε καλά εδώ και δεκαετίες, που έχετε κάνει πράγματα μαζί, που γνωρίζεστε οικογενειακά, που θεωρείτε έναν από τους πιο κοντινούς σας ανθρώπους, μια ημέρα σάς στέλνει ένα email και σας ανακοινώνει ότι στο εξής θα ζει τη ζωή του ως γυναίκα. Πώς θα αντιδρούσατε;

Το δημογραφικό είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Διαφέρει από τα άλλα, μεγάλα, μακροχρόνια προβλήματα που ταλανίζουν χώρες, όπως οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής ή η καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων, κυρίως ως προς ένα κύριο και κομβικό χαρακτηριστικό: δεν λύνεται. Δεν έχει λύση.

Μπορεί τα πράγματα στον κόσμο μας να μοιάζουν να πηγαίνουν ολοένα προς το χειρότερο, αλλά τουλάχιστον υπάρχουν κάποια θέματα που, αν τα δει κανείς με ορίζοντα δεκαετιών ή αιώνων, μας υπενθυμίζουν πως, όχι. Τα πράγματα δεν πηγαίνουν όλα προς το χειρότερο.

Το περασμένο Σάββατο έγραφα στην «Καθημερινή» για ένα καταπληκτικό βιβλίο που περιγράφει την ουσία της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη. Η ουσία της προσφυγικής κρίσης είναι, βέβαια, το δράμα των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων.

Πριν από λίγες ημέρες έγινε viral στο ίντερνετ ένα βίντεο που δείχνει μια γυναίκα σε μια πεζογέφυρα στην πόλη Νάσβιλ των ΗΠΑ. Η γυναίκα έχει βγει από την έξω πλευρά του κάγκελου και στηρίζεται με τα χέρια για να μην πέσει. Περαστικοί την προσπερνούν ενώ ένα ζευγάρι την παρατηρεί, χωρίς να σταματήσει.

Ολοι οι άνθρωποι του κόσμου θέλουν να είναι καλοί. Οχι μόνο να κάνουν καλά πράγματα και να ζουν μια καλή ζωή, αλλά να βοηθάνε και άλλους ανθρώπους. Ολοι; Ισως να υπερβάλω. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί τύπους όπως ο Ντόναλντ Τραμπ να έχουν καμιά τρελή πρεμούρα να βοηθήσουν οποιοδήποτε άλλο ον.