Τον Απρίλιο, η αλυσίδα ψησταριών Κλίντον Χολ στη Νέα Υόρκη άρχισε να σερβίρει μερίδες μινιατούρες των δημοφιλών μπέργκερ της. Εναντι 8 δολαρίων, οι πελάτες θα μπορούσαν να έχουν μπέργκερ σε μέγεθος μπουκιάς, ελάχιστες τηγανητές πατάτες και ποτό 100 ml.
Ο Αριστοτέλης Χατζηγεωργίου, ιδιοκτήτης της αλυσίδας, αποφάσισε να υιοθετήσει τις μίνι μερίδες αφού συνειδητοποίησε ότι πολλοί άνθρωποι στον κύκλο του έπαιρναν τη φαρμακευτική ουσία GLP-1, κατηγορία φαρμάκων για την απώλεια βάρους, τα οποία λειτουργούν περιορίζοντας την όρεξη. «Πάντα βρίσκομαι με κάποιον που παίρνει Ozempic ή Wegovy. Τρώνε συνήθως δύο-τρεις μπουκιές, καμιά δυο γουλιές ποτό και τέλος. Δεν μου αρέσει η σπατάλη τροφίμων, ενώ άρχισα να ανησυχώ ότι καθώς οι ζώνες των πελατών θα γίνονταν στενότερες, το ίδιο θα γινόταν και με τα πορτοφόλια τους», λέει ο Χατζηγεωργίου.
Ποσοστό 8% με 10% των Αμερικανών λαμβάνει σήμερα φάρμακα GLP-1, ενώ 35% έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για αυτά, σύμφωνα με έκθεση του Οκτωβρίου 2024 της εταιρείας συμβούλων PWC, η οποία εκτιμά ότι 50% των Αμερικανών που έλαβαν το φάρμακο περιόρισαν δραστικά τις εξόδους τους σε εστιατόρια. Τον Απρίλιο, έρευνα του ινστιτούτου Bloomberg έδειξε ότι 63% των πελατών εστιατορίων που λαμβάνουν Ozempic, παραγγέλνουν πολύ λιγότερα φαγητά.
«Παλιότερα, μόνο οι κυρίες πρόσεχαν τι έτρωγαν. Σήμερα υπάρχει ολόκληρη κατηγορία της αγοράς που απαιτεί μικρότερες μερίδες. Πιστεύω ότι όσα εστιατόρια το συνειδητοποιήσουν και προσφέρουν υπηρεσίες στην κατηγορία αυτή πελατών θα αποκτήσουν πλεονέκτημα», υποστηρίζει η Ντέινα Γκάντερς, πρόεδρος οργάνωσης κατά της σπατάλης τροφίμων.
Νέα τάση
Ο Γκάρι Ουάλας της εταιρείας συμβούλων Renwick εκτιμά ότι η αναζήτηση μενού φιλικού με τα φάρμακα αδυνατίσματος έχει καταστεί πια κοινή στη Νέα Υόρκη. «Οι άνθρωποι αναρωτιούνται: Υπάρχει κάτι για μένα εδώ;» λέει ο Ουάλας, ο οποίος κάλεσε τους εστιάτορες πελάτες του να προσθέσουν μερίδες-μπουκιές στα μενού τους. Στο ιταλικό εστιατόριο Λούλα στο Τσέλσι του Μανχάταν, το μενού απεριτίφ τεσσάρων ατόμων προσφέρει εννέα μπουκιές έναντι 28 δολαρίων. «Περιλαμβάνει ακόμη και ένα μικρό κομμάτι από τη σπιτική φοκάτσια», σημειώνει ο Ουάλας. Στο εστιατόριο Ολντερμαν στην Τάιμς Σκουέαρ, οι πελάτες μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους δίσκο με σνακ, που περιλαμβάνουν μπουκιές στήθους πάπιας ή ξηρούς καρπούς.
Φάρμακα όπως το Ozempic και το Wegovy αποδείχθηκε ότι μειώνουν την επιθυμία για αλκοόλ, οδηγώντας ορισμένα εστιατόρια να επιλέξουν τα μίνι κοκτέιλ. Την άνοιξη, το μπαρ του ξενοδοχείου Εβέντι στο Μανχάταν προσέθεσε μίνι μαρτίνι στο μενού του. «Οι πελάτες που παίρνουν τέτοια φάρμακα μπορεί να μη θέλουν να περιορίσουν το ποτό, αλλά το σώμα τους παύει να το ανέχεται όπως παλιά», εξηγεί ο επικεφαλής του μπαρ, Τζέισον Χέτζες.
Κάποιοι εστιάτορες δεν αισθάνονται την ανάγκη να αλλάξουν το μενού τους. «Παρότι τα φάρμακα αυτά φαίνεται να επηρεάζουν τον τομέα του φαστ φουντ, τα εστιατόρια που προσφέρουν γαστρονομική εμπειρία δεν έχουν επηρεασθεί τόσο πολύ», αναφέρει ο Τζον Μέντοου, ιδιοκτήτης του Σκαρπέτα, αλυσίδα ιταλικών εστιατορίων σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο Μέντοου λέει ότι δεν έχει δει πελάτη να ζητάει μενού για φάρμακα αδυνατίσματος. «Οι πελάτες έρχονται για την κοινωνική επαφή, το κρασί και τα ζυμαρικά», τονίζει.
Αλλα εστιατόρια είναι πιο διακριτικά σε ό,τι αφορά το μενού τους για φάρμακα αδυνατίσματος. Το γαλλικό εστιατόριο Οτοζ στο Λονδίνο, γνωστό για τα λουκούλλεια γεύματά του, όπως η πάπια στην πρέσα, το σουφλέ αστακού και οι κρέπες Σουζέτ, εισήγαγε «μενού για ένα άτομο, μικρή όρεξη». Το μενού, που κοστίζει 240 στερλίνες το άτομο, περιλαμβάνει όστρακα, φουά γκρα στο τηγάνι, σκωτσέζικο αστακό, κοτόπουλο Μπρες και παγωτό με γεύση ινδική καρύδα.
