Μια πιστή αναπαράσταση του σπιτιού στο οποίο η νεαρή Εβραία Αννα Φρανκ έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή στην Ολλανδία και αναμένεται να σταλεί στη Νέα Υόρκη προς έκθεση στο Κέντρο Εβραϊκής Ιστορίας του Μανχάταν. «Για πρώτη φορά στην Ιστορία, το σπίτι της Αννας Φρανκ θα παράσχει μια πρωτοποριακή εμπειρία μακριά από το Αμστερνταμ. Θα δώσει στους επισκέπτες τη δυνατότητα να βυθιστούν σε μια φυσικού μεγέθους ρεπλίκα του μυστικού καταφυγίου. Στα ίδια δωμάτια όπου η Αννα Φρανκ, οι γονείς της, η αδελφή της και τέσσερις ακόμη Εβραίοι πέρασαν περισσότερα από δύο χρόνια για να αποφύγουν τη σύλληψη από τους ναζί», δήλωσε ο διευθυντής του ολλανδικού μουσείου της Αννας Φρανκ, Ρόναλντ Λέοπολντ, σε συνέντευξη που παραχώρησε ενόψει της έκθεσης στις ΗΠΑ.
Πιστό αντίγραφο της οικίας της νεαρής Εβραίας κατασκευάζεται σε φυσικό μέγεθος στην Ολλανδία και θα σταλεί στη Νέα Υόρκη για την έκθεση που θα ανοίξει στις 27 Ιανουαρίου.
Τον Ιούλιο του 1942, η 13χρονη τότε Αννα Φρανκ, η 16χρονη αδελφή της Μάργκο και οι γονείς τους, Οτο και Εντίθ, άρχισαν να κρύβονται σε ένα δωμάτιο χτισμένο πίσω από τη βιβλιοθήκη στο γραφείο του πατέρα της. Η οικογένεια είχε μετακομίσει από τη Γερμανία στο Αμστερνταμ το 1934, ένα χρόνο μετά την άνοδο των ναζί στην εξουσία, αλλά παγιδεύτηκαν εκεί όταν η γερμανική κατοχή επεκτάθηκε ραγδαία στην Ολλανδία το 1940. Λίγες εβδομάδες αργότερα, τους ακολούθησε η επίσης εβραϊκή οικογένεια των Βαν Πελς, ο Χέρμαν, η Αουγκουστ και ο 15χρονος γιος τους Πέτερ, και ύστερα από τέσσερις μήνες βρήκε καταφύγιο στα δωμάτια και ο Φριτζ Πφέρερ. Τα οκτώ άτομα έμειναν στο «πίσω σπίτι» μέχρι που ανακαλύφθηκαν ύστερα από έφοδο της Γκεστάπο το 1944 και εστάλησαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Αουσβιτς-Μπίρκεναου.

της ζωής της στο μυστικό δωμάτιο, από τις 12 Ιουνίου 1942 έως την τελευταία ημέρα που έγραψε σε αυτό, την 1η Αυγούστου 1944.
Οι ναζί κατέστρεψαν το σπίτι και λίγες ημέρες αργότερα, μια καθαρίστρια βρήκε ανάμεσα σε χαρτιά και σκουπίδια το ημερολόγιο της Αννας. Χωρίς να ξέρει τι ήταν, το παρέδωσε στη Μιπ και την Ελλη, δύο κορίτσια που η βοήθειά τους στις εβραϊκές οικογένειες δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. Η Αννα και η αδελφή της Μάργκο μεταφέρθηκαν αρχικά στο Αουσβιτς-Μπίρκεναου και δύο μήνες πριν από το θάνατο της μητέρας τους στο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν.
Τον Φεβρουάριο του 1945 και τα δύο κορίτσια αρρώστησαν από τύφο. Μια μέρα, η Μάργκο, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι της Αννας, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω. Στην κατάσταση που βρισκόταν, ο οργανισμός της δεν άντεξε το σοκ και πέθανε.
Ο θάνατος της αδελφής της προκάλεσε στην Αννα αυτό που όλα τα προηγούμενα βάσανά της δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν: έσπασε το ηθικό της. Λίγες ημέρες αργότερα, πιθανότατα στις αρχές Μαρτίου, πέθανε. Ο πατέρας της, Οτο Φρανκ, ο μόνος που επέζησε από τους οκτώ του μυστικού δωματίου, γύρισε μετά το τέλος του πολέμου στο Αμστερνταμ, όπου ανακάλυψε ότι το ημερολόγιό της είχε διασωθεί. Πεπεισμένος πως επρόκειτο για μοναδική μαρτυρία, προχώρησε στην έκδοσή του με τον τίτλο «Το πίσω σπίτι» («Het Achterhuis»).
Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί στην Αννα ως δώρο για τα 13α γενέθλιά της, περιγράφει τα γεγονότα της ζωής της από τις 12 Ιουνίου 1942 έως την τελευταία ημέρα που έγραψε σε αυτό, την 1η Αυγούστου 1944. Τα χρόνια που ακολούθησαν την έκδοσή του, το βιβλίο γνώρισε τεράστια επιτυχία και θεωρήθηκε σύμβολο για τη φρίκη της ναζιστικής κατοχής.
Ο Λέοπολντ είπε ότι η έκθεση της Νέας Υόρκης υπόσχεται να είναι «μια καθηλωτική, διαδραστική, σαγηνευτική εμπειρία» για τους επισκέπτες.
Η έκθεση αναμένεται να ανοίξει τις πόρτες της στις 27 Ιανουαρίου, Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, κατά την οποία θα γιορταστεί και η 80ή επέτειος από την απελευθέρωση του Αουσβιτς.

