Βίντεο: Μαρία Σιδηροπούλου
25.04.2025 • 16:19
«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι πολύ συναισθηματικοί. Αυτή η παράσταση είναι για όλους, γιατί όλοι μας έχουμε οικογένειες, έχουμε προβλήματα, δεν έχουμε χρήματα, υπάρχει κάποιος που μας ενοχλεί στη δουλειά». Η Νία Βαρντάλος κάθεται σε μια πράσινη πολυθρόνα απέναντί μου και μιλάει με ενθουσιασμό για το πρότζεκτ της. Βρισκόμαστε πάνω στη σκηνή του ιστορικού Θεάτρου Παλλάς στο κέντρο της Αθήνας, λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Μικρά Ομορφα Πράγματα», που ανεβαίνει από τις 16 έως τις 25 Μαΐου.
Πρόκειται για διασκευή που έκανε η Βαρντάλος στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Αμερικανίδας συγγραφέως Σέριλ Στρέιντ και γνώρισε μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία στη Νέα Υόρκη, το Λος Αντζελες αλλά και το Λονδίνο. Το βιβλίο αποτελείται από μια συλλογή αληθινών επιστολών, που θα μπορούσε να είχε γράψει ο καθένας μας και στις οποίες η Στρέιντ απαντά με αισιοδοξία και τρυφερότητα σε εκείνους που αναζητούν καθοδήγηση για μικρά και μεγαλύτερα εμπόδια.
Στο Θέατρο Παλλάς, η υποψήφια για Οσκαρ Ελληνοκαναδή ηθοποιός, σεναριογράφος, παραγωγός και σκηνοθέτις που έγινε ευρέως γνωστή για τη σειρά ταινιών της «Γάμος αλά ελληνικά», παρουσιάζει το σενάριο στα ελληνικά σε μετάφραση Σπύρου Κατσαγάνη. Εκτός από το κείμενο, στην παράσταση η Βαρντάλος συν-σκηνοθετεί αλλά και πρωταγωνιστεί μαζί με μια ομάδα Ελλήνων ηθοποιών.
Το ότι βρίσκομαι εδώ, εκτός από χαρούμενη, με κάνει να νιώθω και λίγο φοβισμένη, αφού η παράσταση θα γίνει στα ελληνικά.
– Βρίσκεστε στην Ελλάδα και πρόκειται να παρουσιάσετε αυτό το έργο για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό. Ποια είναι τα συναισθήματά σας;
– Μου αρέσει πάρα πολύ που είμαστε εδώ στο Παλλάς. Είναι τόσο διάσημο αυτό το θέατρο, ωραίο και τεράστιο. Το ότι βρίσκομαι εδώ, εκτός από χαρούμενη, με κάνει να νιώθω και λίγο φοβισμένη, αφού η παράσταση θα γίνει στα ελληνικά. Κάνουμε πρόβες εδώ και δύο μήνες, κάτι που προφανώς δεν είναι αρκετό. Θέλω όμως να κάνω κάτι διαφορετικό, έξω από τον εαυτό μου, και γι’ αυτό ακριβώς ήρθαμε στην Αθήνα και σε αυτό εδώ το θέατρο.
– Και με ένα πολύ ωραίο καστ: τους Δανάη Λουκάκη, Δημήτρη Παπανικολάου, Δημήτρη Κίτσο. Ηθοποιούς τους οποίους επιλέξατε εσείς…
– Ναι, είναι όλοι Ελληνες. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που είπαν το «ναι» όταν τους καλέσαμε. Τη Δανάη Λουκάκη την είδαμε στις «Αγριες Μέλισσες» και συμφωνήσαμε με τον Σπύρο Κατσαγάνη ότι είναι πολύ καλή και έχει πολύ μεγάλο εύρος. Ο Δημήτρης Παπανικολάου έχει κάνει τόσο πολύ θέατρο εδώ στην Ελλάδα, είμαστε περήφανοι που συμμετέχει μαζί μας. Τον Δημήτρη Κίτσο τον είδαμε όλοι στο «Maestro», μας άρεσε γιατί κάνει και κωμωδία και δράμα. Μας τίμησαν όλοι τους που ήρθαν για να παίξουν στο έργο αυτό.
– Τι αντιπροσωπεύει για εσάς το βιβλίο της Σέριλ Στρέιντ που το διασκευάσατε και τώρα το μεταφέρετε στη σκηνή;
– Διάβασα το βιβλίο πριν από πολλά χρόνια. Μου το έδωσε ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης Τόμας Κέιλ και μου είπε: «Νομίζω ότι αυτό είναι για θεατρική παράσταση». Θαυμάζω τους ανθρώπους που έγραψαν με την καρδιά τους, και έγραψαν τόσο ειλικρινή και αληθινά γράμματα στη Σέριλ Στρέιντ. Η συγγραφέας έκανε κάτι πολύ διαφορετικό, απαντώντας ανώνυμα: «Μου είπες κάτι που συνέβη στη ζωή σου, θα σου πω κάτι που έγινε στη δική μου. Αν αυτό μπορεί να σε βοηθήσει, καλώς. Αν δεν μπορεί να σε βοηθήσει, κράτα αυτό που διαβάζεις και πες μου αργότερα αν σε επηρέασε». Αυτό μου έκανε εντύπωση. Μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι δεν τους είπε τι να κάνουν. Είπε μόνο: «Θα σου δείξω κάτι και αν σου δώσει φως για τον δρόμο σου, θα είναι ωραίο».
– Η ζωή, η αγάπη, η απώλεια είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται το θεατρικό έργο. Με ποιον τρόπο επικοινωνείτε αυτά τα μηνύματα στην παράσταση; Τι θα παρακολουθήσουμε;
– Νομίζω ότι θα δούμε τον εαυτό μας να αντικατοπτρίζεται στη σκηνή, τη ζωή μας να ταυτίζεται με το θεατρικό έργο. Οταν διαβάσαμε το βιβλίο και δημιουργήσαμε την παράσταση, το κοινό μάς είπε ότι αυτό αποτελεί κομμάτι της ζωής τους. Μια φορά κάποιος μου είπε: «Είδα το θεατρικό σου το βράδυ και αμέσως αισθάνθηκα την ανάγκη να τηλεφωνήσω στον αδερφό μου». Και του είπα: «Κάν’ το». Δεν είμαι βέβαια η Σέριλ Στρέιντ, αφού όμως δεν είχε μιλήσει με τον αδερφό του για πολλά χρόνια, αυτό σημαίνει ότι το έργο μου άλλαξε κάτι μέσα του. Η ζωή μου έχει επηρεαστεί πολύ από τότε που διάβασα το βιβλίο και έκανα το θεατρικό. Και λέω συνέχεια στη συγγραφέα ότι, με κάποιο τρόπο, με «άνοιξε». Η ίδια λέει στο βιβλίο αλλά και στο θεατρικό: «Αυτή τη στιγμή, ήμουν ανοιχτή, ήμουν γυμνή». Οταν διάβασα το βιβλίο, ήθελα να είμαι έτσι. Γι’ αυτό έκανα τη διασκευή.
Η μετάφραση είναι στα ελληνικά, μια πολύ ωραία δουλειά του Σπύρου Κατσαγάνη. Είναι στιχουργός και θυμάμαι ότι στην αρχή του είπα να νιώσει ελεύθερος (σ.σ. στη μετάφραση). Αυτό είχε πει και σε μένα η Σέριλ, όταν ξεκίνησα τη θεατρική διασκευή. Να μπορώ να ψάχνω, να γράψω έχοντας τη φωνή της στο αυτί μου.
Εκείνο που μου αρέσει στους Ελληνες είναι ότι δουλεύουμε πολύ σκληρά και έχουμε αντέξει πολύ στη ζωή μας. Στο παιδί μου έχω πει: «Μπορεί να έχεις ομορφιά, λεφτά, να είσαι τυχερή. Αυτό δεν θα σε πάει πολύ μακριά. Πρέπει να δουλέψεις».
– Ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια συγγραφής του σεναρίου;
– Οι Ελληνες είναι πολύ συναισθηματικοί. Αυτή η παράσταση είναι για όλους, γιατί όλοι μας έχουμε οικογένειες, έχουμε προβλήματα, δεν έχουμε χρήματα, υπάρχει κάποιος που μας ενοχλεί στη δουλειά. Ηθελα να πάρω όλα αυτά που είχε η Σέριλ μέσα στο βιβλίο και όλα αυτά που έχουν γίνει και στη ζωή μου. Τα έβαλα μέσα στο θεατρικό. Ο Σπύρος τα απέδωσε έτσι ώστε να «νοιάζουν» τους Ελληνες.
– Και ποια είναι η αγαπημένη σας ιστορία στα «Μικρά Ομορφα Πράγματα»;
– Μου αρέσει πάρα πολύ μια ιστορία που μιλά για ένα κόκκινο φόρεμα. Αλλά δεν θα πω περισσότερα (γέλια).
– Η ελληνική κουλτούρα και η παράδοση εμφανίζονται σε πολλές από τις δουλειές σας. Ποια είναι τα στοιχεία που σας αρέσει να ενσωματώνετε στα έργα σας;
– Μου αρέσει να δείχνω οικογένειες και το πώς αυτές είναι. Ολοι μας έχουμε τη θεία που λέει «έχεις μάτι». Ολοι τα έχουμε αυτά στην οικογένειά μας, αν είμαστε τυχεροί και έχουμε οικογένεια. Μου αρέσει πολύ να κοροϊδεύω τη δική μου, μας αρέσει να γελάμε. Είμαι ευχαριστημένη με το γεγονός ότι σε όλους αρέσει να έρχονται στις πρεμιέρες, να θέλουν να παίξουν στις ταινίες μου. Η μητέρα μου παίζει σε όλες τις ταινίες μου και τη βλέπουμε πάλι στο «Γάμος αλά ελληνικά 3», στο αεροπλάνο. Κάθεται μπροστά και έπρεπε να τη διώξω από το πλάνο γιατί είναι τόσο υποστηρικτική που γελάει πριν κάνω το οτιδήποτε. Ηταν τόσο χαρούμενη που βρισκόταν μαζί μας, στην Κέρκυρα.
– Ποια ελληνική αξία θεωρείτε ότι είναι πιο κοντά σε εσάς και την έχετε μεταδώσει και στην κόρη σας;
– Εκείνο που μου αρέσει στους Ελληνες είναι ότι δουλεύουμε πολύ σκληρά και έχουμε αντέξει πολύ στη ζωή μας, ξέρουμε από πολέμους. Ο πατέρας μου ήρθε από τα Καλάβρυτα και έχουμε απίστευτες ιστορίες από εκεί. Πήγαν στην Αμερική, όμως εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Καναδά. Στο παιδί μου έχω πει: «Πρέπει να δουλέψεις. Μπορεί να έχεις ομορφιά, λεφτά, να είσαι τυχερή. Αυτό δεν θα σε πάει πολύ μακριά. Πρέπει να δουλέψεις».
– Πώς βλέπετε τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία; Τι είναι εκείνο που λείπει κατά τη γνώμη σας;
– Εγώ της λείπω. Χρειάζεται να βρίσκομαι περισσότερο εδώ (γέλια).
– Ποιες είναι οι αγαπημένες σας συνήθειες στην Ελλάδα; Τι σας αρέσει να κάνετε;
– Να βλέπω τους φίλους μου και την οικογένειά μου. Είμαι πολύ χαρούμενη όταν βρίσκομαι εδώ. Σήμερα έλεγα «τι ωραία πόλη που είναι η Αθήνα, έχει τόσο κέφι».
Εχω ακούσει επίσης: «Εμείς δεν είμαστε έτσι». Απαντάω: «Εντάξει, δεν πειράζει». Γράφω για την οικογένειά μου και εκείνη χαρακτηρίζει τις ταινίες ως χαρούμενες. Κι αυτό αξίζει στη ζωή μου.
– Τι σημαίνει για εσάς να είστε Ελληνίδα καλλιτέχνιδα στον διεθνή χώρο; Εχετε νιώσει ποτέ την πίεση ή την ευθύνη εκπροσωπώντας τη χώρα; Σας δημιουργεί αυτό κάποιο «βάρος»;
– Δεν νομίζω ότι είναι βάρος, αλλά δώρο. Αυτά που γράφω είναι για τους Ελληνες που έχουν φύγει 50 χρόνια πριν και πήγαν στην Αμερική παίρνοντας μαζί τους αυτό που νόμιζαν ότι ήταν τότε η Ελλάδα. Και αυτό το διατηρούν στον Καναδά, στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Γερμανία. Αυτό τους βοήθησε να ζήσουν χωρίς την οικογένειά τους σε μια μικρή κοινότητα, αλλιώς δεν θα άντεχαν στις ξένες αυτές χώρες. Και αυτός είναι ο λόγος που πιστεύουν ίσως λιγάκι περισσότερο στις παραδόσεις. Για μένα, που μεγάλωσα ως Ελληνίδα στον Καναδά, όλα αυτά με έκαναν αυτή που είμαι.
– Ποια είναι η ανταπόκριση των Ελλήνων θαυμαστών σας σε όσα έχετε κάνει μέχρι στιγμής στον χώρο της ψυχαγωγίας;
– Νιώθω πολύ τυχερή, γιατί κάθε μέρα κάποιος μου δίνει αγάπη. Για παράδειγμα, όταν πηγαίνω για καφέ, κάποιος θα φωνάξει το όνομά μου και αυτό μου αρέσει. Εχω ακούσει επίσης: «Εμείς δεν είμαστε έτσι» (σ.σ. για την απεικόνιση της ελληνικής οικογένειας στις ταινίες «Γάμος αλά ελληνικά»). Απαντάω: «Εντάξει, δεν πειράζει». Γράφω για την οικογένειά μου και εκείνη χαρακτηρίζει τις ταινίες ως χαρούμενες. Κι αυτό αξίζει στη ζωή μου.
– Ποια είναι η γνώμη σας για τον ρόλο των γυναικών στη σκηνοθεσία ανά τον κόσμο; Εχουν αλλάξει πολλά τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι σημαντικό.
– Είναι σημαντικό και πρέπει να προχωράμε με τη δουλειά, να στηρίζουμε.
– Ας μιλήσουμε για τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα. Θα σκεφτόσασταν να παρουσιάσετε κάποια άλλη παράσταση στα ελληνικά ή να γυρίσετε άλλη ταινία στη χώρα μας;
– Ελπίζω πως ναι. Μου άρεσε πάρα πολύ όταν κάναμε τα γυρίσματα εδώ (σ.σ. για το «Γάμος αλά ελληνικά 3»). Ηταν την περίοδο του κορωνοϊού, είχαμε προβλήματα. Ολα όσα μπορούσαν να πάνε ανάποδα, πήγαν ανάποδα. Μας βοήθησε πάρα πολύ η εταιρεία παραγωγής Faliro House και τελειώσαμε την ημέρα που έπρεπε να τελειώσουμε, τέσσερις ώρες νωρίτερα. Και ξέρετε τι κάναμε αυτές τις τέσσερις ώρες; Πάρτι.
_______________________________________________________________________________
Πληροφορίες
Μικρά Ομορφα Πράγματα (Tiny Beautiful Things)
Από τις 16 έως τις 25 Μαΐου 2025 στο Θέατρο Παλλάς
Θεατρική διασκευή: Νία Βαρντάλος
Βασισμένο στο βιβλίο της Σέριλ Στρέιντ
Μετάφραση στα ελληνικά: Σπύρος Κατσαγάνης
Σκηνοθεσία: Νία Βαρντάλος, Σπύρος Κατσαγάνης
Σκηνικό: Γιώργος Γαβαλάς
Ενδυματολόγος: Αλεξία Θεοδωράκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Κουτάς
Πρωταγωνιστούν: Νία Βαρντάλος, Δημήτρης Παπανικολάου, Δανάη Λουκάκη, Δημήτρης Κίτσος
Διάρκεια: 90′
