Beat

Φαίνεται ότι, αν δεν παίζεις βινύλια τη σήμερον ημέρα, η μουσική δεν έχει καμία αξία, γιατί ως γνωστόν όλοι μιλάνε ή χαζεύουν stories.

Μια γρήγορη βόλτα σε εγχώριες κυκλοφορίες που δεν απευθύνονται στο ευρύ κοινό – και εμπεριέχουν μια γλυκιά αίσθηση παιδικής αταξίας.

O Σουηδός τραγουδοποιός Τζενς Λέκμαν φτιάχνει ένα φωτεινό, ειλικρινές indie ποπ άλμπουμ, με αγνές προθέσεις και ωραίο τίτλο.

Ο Μπάξτερ Ντιούρι βρίσκει τον παραγωγό που πάντα έψαχνε, καταλήγοντας σε μια εξωστρεφή και οικεία ηλεκτροπόπ.

Μετά την αποχώρηση του μπασίστα τους, επιστρέφουν με ακόμα έναν καλό δίσκο, που ωστόσο δεν έχει το κάτι παραπάνω.

Η περίπτωση του Καναδού Μακ ΝτεΜάρκο είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι η επιτυχία δεν έρχεται μόνο σε αυτούς που βάζουν τα δυνατά τους.

Δημοφιλής στους εφήβους της Αμερικής, κάνει θόρυβο με το νέο του άλμπουμ, χωρίς ωστόσο να πείθει για την καλλιτεχνική του αξία.

Οσοι ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία, μπορούμε να τραγουδάμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα;

Τις περισσότερες πια, τις βιώνουμε μέσα από τα σόσιαλ μίντια. Την ίδια στιγμή, αρκετοί πηγαίνουν σε λάιβ κυρίως για το ποστάρισμα στα κοινωνικά δίκτυα.

Όχι ακριβώς ξαφνικός, αλλά πάντως σοκαριστικός, ο θάνατος του Όζι Όσμπορν φέρνει ξανά στο προσκήνιο τα τεράστια τραγούδια του.

Ο Κέι Τέμπεστ κυκλοφορεί ένα άλμπουμ με εξομολογήσεις, μπόλικο θυμό αλλά και μια τρυφερή αγκαλιά προς την τρανς κοινότητα.

Ο 76χρονος τιτάνας του χέβι μέταλ αποχαιρέτησε το κοινό στο πλευρό της μπάντας που τον καθιέρωσε. Συγκινητικό ή άβολο;