ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Η εικόνα που έχει o μέσος Ελληνας για την Τουρκία στριμώχνεται αναγκαστικά στις διαστάσεις της μικρής οθόνης.

Μολονότι το πρόβλημα της νεανικής βίας δεν εξηγείται με εύκολες μονοδιάστατες θεωρήσεις, μετά κάποιο συμβάν η πρώτη αντίδραση είναι να αναζητήσουμε ή να υποθέσουμε το συγκεκριμένο «γιατί».

Mία άλλη υγειονομική κρίση εξελίσσεται τη χρονιά της πανδημίας. Πρόκειται για την κρίση της ψυχικής υγείας των παιδιών, που γεμίζει ανησυχία γονείς και εκπαιδευτικούς.

Βρισκόμαστε σε μιαν εποχή όπου η σκέψη αποτελεί ένα σημαντικό στήριγμα στην κατεύθυνση της αναζήτησης νοήματος για όλα όσα ζούμε.

Γεια σας, χρειάζομαι βοήθεια. Δεν θέλω να ξαναπάω στο σχολείο». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια με τα οποία ο 10χρονος Γιώργος έλυσε τη σιωπή του για το μαρτύριο που βίωνε καθημερινά.

Από την αρχή της πανδημίας, οι θεωρίες συνωμοσίας, οι ψευδείς ειδήσεις και η διαδικτυακή ή μη παραπληροφόρηση έχουν βρει πρόσφορο έδαφος και πολλούς πρόθυμους δέκτες.

Μετά και τη δεύτερη καραντίνα οι κοινωνικές μετατοπίσεις είναι ορατές αλλά όχι ορισμένες. Είμαστε σε θέση να τις διαισθανθούμε αλλά όχι και να τις περιγράψουμε με ασφάλεια.

Δραματική έκκληση στους Ευρωπαίους πολίτες να μείνουν στο σπίτι τους αυτές τις γιορτές απηύθυνε ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τομέα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τονίζοντας ότι η Ευρώπη απειλείται και από κρίση ψυχικής υγείας.

Σύμφωνα με νέα έρευνα, oι «Θυμωμένοι», οι «Φοβισμένοι», οι «Αδρανείς» και οι «Ηρεμοι» είναι οι τέσσερις κατηγορίες που διακρίνονται.

Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε (εκδ. Αρμός) το βιβλίο του ψυχοθεραπευτή και ομαδικού αναλυτή Κυριάκου Βλασσόπουλου, με τίτλο «Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε».

Η απειλή της πανδημίας και οι σκοτεινές διαδρομές του νου των ανθρώπων. Ο εγκλεισμός και οι συγκρούσεις που πυροδοτεί.

Ιδιοκτήτες ιντερνετικών καναλιών αλληλεπιδρούν καθημερινά με δεκάδες χιλιάδες συνδρομητές τους και στο νέο lockdown.