Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΡΙ

«​​​​Την Κυριακή καθόμαστε, ο Ερλαντ και γω, στο δωμάτιό μου στο θέατρο και κουβεντιάζουμε για τον Σεμπάστιαν Μπαχ».

Μ​​ουσική για σήμερα. Και αυτό, επειδή ο κύριος Γκρι εμπνέεται από το θέμα στη σημερινή πρώτη σελίδα. «Πολύ μου άρεσε», λέει, «μου θύμισε και πολλές παλιές, αγαπημένες κινηματογραφικές μουσικές. 

Η ​​αφήγηση θέλει τον Ιησού να πεθαίνει τη Μεγάλη Πέμπτη το απόγευμα και να επιστρέφει στη ζωή ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου. 

​​Οταν είχε κυκλοφορήσει στην Αμερική η «Συνωμοσία εναντίον της Αμερικής», το 2004, σχεδόν όλοι είπαν: τι έξοχη αλληγορία για τον Τζορτζ Μπους! 

Η​​ταν τον Αύγουστο του 2013 συνάντησα τον Πολ Οστερ στο σπίτι του, στο Μπρούκλιν, μιλήσαμε για το περίφημο «Μεγάλο Αμερικανικό Μυθιστόρημα» (ΜΑΜ από δω και στο εξής). 

Ο ​​κύριος Γκρι λατρεύει τα κόμικς του Μίλο Μανάρα, κυρίως λατρεύει τις γυναικείες φιγούρες του. 

Δεν υπάρχει στο σύμπαν πιο εξωτικό ουράνιο αντικείμενο από τις μαύρες τρύπες. 

​​Πρόσφατα ο κύριος Γκρι μου αποκάλυψε ποιος είναι ο αγαπημένος του ήρωας. Είναι ένας απλός Βρετανός, γόνος εργατικής τάξης, με στοιχειώδη μόρφωση, που έζησε στα χρόνια της βικτωριανής Αγγλίας. Το όνομα αυτού, παντελώς αδιάφορο: Τζορτζ Σμιθ (1840-1876).

​​​​Ο ουρανός ήταν ένα θαύμα – γαλανός και στιλπνός. 

Ο​​ποιος δεν έχει παρακολουθήσει την ταινία «Οι τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι» ας σταματήσει να διαβάζει τούτο το σημείωμα εδώ και τώρα. 

T​​ο σκηνικό διαδραματίζεται στο κοιμητήριο της Μονμάρτρης. Μια νεαρή κοπέλα σπαράζει πάνω από ένα μνήμα. Ο άνδρας που την παρατηρεί από έναν διπλανό τάφο σπεύδει να την παρηγορήσει. Η κοπέλα τού λέει πως κλαίει για τον αγαπημένο της που χάθηκε στις θάλασσες της Ινδοκίνας.

Σ​​τάθηκε στο μέσον της πλατείας Συντάγματος και κοίταξε ολόγυρά του.