Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΡΙ

Σ​​το Πίσω Λιβάδι της Πάρου, πέρα από τη Μάρπησσα, υπάρχει ένας μικρός ναός του Αη Νικόλα, περίπου στο έμπα του χωριού. Βρίσκεται σε ύψωμα. Ανεβαίνεις μερικά σκαλοπάτια, περνώντας μέσα από αραχτές γάτες που λιάζονται ή χαϊδεύονται στο χώμα. Το γνωστό ποίημα του Σεφέρη γράφεται κάθε μέρα στις Κυκλάδες, χειμώνα-καλοκαίρι.

Α​​​​πόψε βράδυ Αυγούστου οχτώ/ Ναυαγισμένο στα ρηχά των άστρων/ Το παλιό μου σπίτι με τα σαμιαμίθια/ Και το χυμένο το κερί στο κομοδίνο επάνω/ Πόρτες παράθυρα ανοιχτά/ Το παλιό μου σπίτι αδειάζοντας/ Φορτίο της ερημιάς μέσα στη νύχτα». Η εκκίνηση του «Φυλλομάντη», του Οδυσσέα Ελύτη, που ο κύριος Γκρι νιώθει πως είναι «το μικρό-μεγάλο ποίημα των παιδικών και νεανικών καλοκαιριών».

​​​​Σελήνη έχει ένα στοιχείο που στέκεται έξω απ’ τον χρόνο ή έστω πέρα από το μήκος του χρόνου που εμείς μπορούμε να φανταστούμε: η ιστορία της διάσπαρτης με κρατήρες επιφάνειάς της που βλέπουμε μέσα από τα κιάλια ή το τηλεσκόπιο. 

Χ​​ρειάστηκε να κυλήσουν 38 χρόνια για να ακούσουμε τη φωνή του Στάνλεϊ Κιούμπρικ να εξηγεί, για πρώτη φορά, το αινιγματικό τελευταίο μισάωρο του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» (1968).

Κ​​​​ι έχτισε ένα στρεβλό σπίτι». Ή αλλιώς: «Κι έχτισε ένα αλλόκοτο σπίτι». Οι δύο ελληνικές μεταφράσεις στον τίτλο ενός διηγήματος του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Ρόμπερτ Χάινλαϊν (1907-1988) ή Χένλαϊν, όπως έχει γίνει γνωστός στο ελληνικό κοινό, από τις εκδόσεις Κάκτος και την κλασική πια σειρά επιστημονικής φαντασίας που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’70.

Τ​​ο Παλαί ντε Σπορ δεσπόζει στη Γλυφάδα, πλάι στο διάφανο, γεμάτο υδρατμούς κολυμβητήριο, ακριβώς δίπλα του. Μάλλον όχι ακριβώς δίπλα του, μεσολαβούν ένα-δύο γήπεδα τένις.

Ό​​ταν το καλοκαίρι του 1982 ο αδελφός μου επέστρεψε από την Αμερική ολοκληρώνοντας τις σπουδές του σε ιδιωτική σχολή ιπτάμενων χειριστών, έφερε μαζί του κάμποσες κασέτες ηχογράφησης TDK και Maxell.

Σ​​καρφάλωναν σ’ ένα λοφάκι που αποτελούσε τμήμα της ημιτελούς κερκίδας στο γήπεδο ποδοσφαίρου του Ποσειδώνα Γλυφάδας. Το γήπεδο διέθετε εξέδρες αλλά όχι στα «πέταλα», που ήταν απλώς υπερυψωμένα χώματα, μικροί λόφοι.

​​Tο φθινόπωρο του 1988, ο κύριος Γκρι προετοιμαζόταν για να δώσει εξετάσεις σε βρετανικά πανεπιστήμια. Ανεβοκατέβαινε καθημερινά από τη Γλυφάδα στη Σχολή Μωραΐτη γι’ αυτόν το σκοπό, τα πρωινά όμως ήταν σπίτι και διάβαζε.

Δ​​ιαβάζοντας ένα εκτενές profile στο New Yorker τον Ιούνιο του 2014, ο κύριος Γκρι ανακάλυψε έναν συγγραφέα: τον Βρετανό Εντουαρντ Σεντ Ομπιν (Edward St Aubyn, γενν. το 1960) και τα πέντε μυθιστορήματά του με κεντρικό ήρωα τον Πάτρικ Μέλροουζ. Λογοτεχνικό alter ego του συγγραφέα, ο Πάτρικ είναι γόνος εύπορης οικογένειας.

Ο ​​κύριος Γκρι λέει ότι ο Τζόζεφ Κόνραντ εκνευριζόταν όταν τον αποκαλούσαν «θαλασσινό συγγραφέα». Προτιμούσε το «συγγραφέας» και μόνον. Δεν ήθελε να υπονοείται ότι όφειλε την καλή του φήμη σε έναν εξωγενή παράγοντα.

Κ​​άποτε, ο κύριος Γκρι κάθισε και έγραψε μια ερωτική εξομολόγηση σε ένα κορίτσι.