ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Το μείγμα πολιτικών και τεχνοκρατικών επιλογών της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν ασταθές και πολλές φορές αναποτελεσματικό.

Στο ερώτημα εάν η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να αλλάξει, η απάντησή μου είναι καταφατική. Ναι, η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία μπορούν να γίνουν μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν την ποιότητα της δημοκρατίας, ενδυναμώνουν την οικονομία και αλλάζουν προς το καλύτερο τη ζωή των Ελλήνων.

Η επέτειος των πενήντα χρόνων από τη Μεταπολίτευση δεν προσφέρεται μόνο για πανηγυρικές εκδηλώσεις όσο κι αν η συμπλήρωση μισού αιώνα δημοκρατίας, της μακροβιότερης στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κράτους, θα δικαιολογούσε τον εορταστικό χαρακτήρα.

Ποιες αλλαγές στον νόμο ζητούν τα ιδιωτικά κέντρα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης – Διεργασίες για συγχωνεύσεις μεταξύ τους προκειμένου να «πιάσουν» τα κριτήρια.

Προς δραστική άμβλυνση της κρατικής εποπτείας στους δήμους και στις κοινότητες της χώρας

Η κυβέρνηση θέλει μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια να έχει έναν «καθαρό ορίζοντα» τριών μηνών χωρίς κοινωνικές εντάσεις έως τις ευρωεκλογές.

Δεδομένο θεωρεί, μέχρι τις αρχές Μαρτίου, το σταδιακό κλείσιμο των «μετώπων» που δοκίμασαν την κυβέρνηση τον τελευταίο μήνα το Μέγαρο Μαξίμου: Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών μετά την ψηφοφορία της περασμένης εβδομάδας βγαίνει εκτός πολιτικής ατζέντας.

Βρισκόμαστε σε μια στιγμή όπου οφείλουμε να αξιολογήσουμε τις κατακτήσεις των 50 χρόνων της Μεταπολίτευσης, να εκτιμήσουμε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες μας απέναντι στις προκλήσεις της εποχής, να σκεφτούμε πού θέλουμε να πάμε. Αφορμή αυτών των σκέψεων είναι η υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον πολιτικό γάμο […]

Η προβολή από την κυβέρνηση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων ως μια εμβληματική μεταρρύθμιση αποπροσανατολίζει τη συζήτηση για την παιδεία και αγνοεί, ή μάλλον σκοπίμως αποκρύπτει, στοιχεία που δείχνουν τα πραγματικά προβλήματα στην ανώτατη εκπαίδευση, δηλαδή αφενός το πόσο απαράδεκτα λίγα επενδύει η χώρα στον τομέα αυτό […]

Καθώς το νομοσχέδιο έρχεται, επιτρέψτε μου δυο σκέψεις: πρώτον, ποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τα μη κρατικά πανεπιστήμια που θα έρθουν (αν έρθουν) και, δεύτερον, ποιο πρόβλημα της «ελληνικής» προσέγγισης στην αξία της εκπαίδευσης δεν λύνεται ούτε τώρα. 

Η ροπαλομαχία που εκδηλώθηκε την Πέμπτη στα Προπύλαια για τον έλεγχο του δρόμου –ποιο «μπλοκ» θα έχει τα πρωτεία στην παράταξη, της επίσημης «εκκλησίας» ή των «παρεκκλησιαστικών» συσπειρώσεων– είναι μια σημαδιακή στιγμή.

Ρυθμιστικό πλαίσιο, αγορά εργασίας, δικαιοσύνη πρέπει να αποτελέσουν τις προτεραιότητες των μεταρρυθμίσεων.