ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Παλιοί και μεταγενέστεροι συνοδοιπόροι του Νιόνιου από την Τρίτη το βράδυ σκαλίζουν ξανά τους δίσκους του. Με μια αχνή προσδοκία το έργο του να «ξαναδιαβαστεί» με λιγότερες αγκυλώσεις και πάθη, σαν μια εκδρομή στην Ιστορία.

O Τσίπρας χρησιμοποιεί τα απομνημονεύματα ως εργαλείο επανεκκίνησης. Τι έκαναν οι προηγούμενοι;

Οι διαδικασίες και το παρασκήνιο της σύνταξης του νέου Καταστατικού Χάρτη της χώρας το 1975.

Ο πολιτικός (υπό την ευρεία έννοια) ακτιβισμός όσων εμπλέκονται με το τραγούδι είναι τυπικό φαινόμενο της Μεταπολίτευσης και απότοκο της ιδιαίτερης κουλτούρας της. Στήνεται ουσιαστικά από τον Μίκη Θεοδωράκη στις αρχές του εξήντα, όταν η καλλιτεχνική δημιουργία μετατρέπεται σε πολιτική πράξη. Πριν από τον Μίκη είναι δύσκολο να εντοπιστούν στην Ελλάδα δείγματα μιας κάποιας στράτευσης […]

Οσο και να θέλεις να ξεχάσεις, ο νους παίζει περίεργα παιχνίδια. Σου θυμίζει τι ειπώθηκε και από ποιους τις κρίσιμες μέρες του Ιουλίου 1974, όταν τα πάντα ήταν ρευστά και ο πόλεμος ένα σοβαρό ενδεχόμενο. Σήμερα που γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα, έχουμε την άνεση να ερμηνεύσουμε πολιτικές και να δούμε το υπόβαθρό τους.

Ενας πολιτικός που ήλθε πρόσφατα σε επαφή με νέους Ελληνες της Διασποράς του brain drain, της περιώνυμης διαρροής εγκεφάλων στο εξωτερικό, διηγείτο πόσο πολύ μισούν το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Θεωρούν ότι ήταν τα λάθη και οι αμαρτίες του που τους έδιωξαν από τη χώρα.

Ποιος από εμάς φαντάστηκε ότι μπορεί να δει με τα μάτια του τον ελληνικό στρατό να μάχεται στους Βαλκανικούς πολέμους; Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχουν κάπου τέτοιες ζωντανές εικόνες και μπορεί να τις κοιτάξει;

Η επιδίωξη μιας τρίτης συνεχόμενης εκλογικής νίκης είναι κατά κανόνα η δυσκολότερη. Η κόπωση και η φθορά έχουν αυξηθεί. Οι ψηφοφόροι, μετά δύο φορές που σε εμπιστεύθηκαν, θεωρούν ότι σου έχουν δώσει τον χρόνο και τις ευκαιρίες που έπρεπε.

Η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Αν δεχθούμε πως τα μνημόνια αποτέλεσαν μια ιστορική τομή, υπό την έννοια ότι διέκοψαν μια αδιατάρακτη πορεία από το 1974, οι συνέπειες αυτής της ιστορικής τομής δεν έχουν αρθεί ακόμη. Επιβιώνουν και εμφανίζονται ευκαιρίας δοθείσης.

Λάθος για το ΚΚΕ η «συγκυβέρνηση» 1989-1990, σωστή η άρνηση στον ΣΥΡΙΖΑ το 2012-2015, επισημαίνει σε άρθρο της η πρώην γενική γραμματέας του ΚΚΕ.

Μια συνολική αποτίμηση της 50χρονης περιόδου στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία.

Η απριλιανή δικτατορία του 1967 δεν υπήρξε μια μεμονωμένη αυταρχική παρένθεση. Αντιθέτως, εντασσόταν σε έναν ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο που περιλάμβανε και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία.