ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Εως το 2030 θα έχει ολοκληρωθεί η νέα πτέρυγα στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Θα είναι επανασχεδιασμός της υπάρχουσας πτέρυγας γνωστής με το όνομα του Οσκαρ και της Αγκνες Τανγκ, με αύξηση των εκθεσιακών χώρων κατά 50%. Η πτέρυγα θα είναι αφιερωμένη στη Μοντέρνα και Σύγχρονη Τέχνη σηματοδοτώντας μια νέα αφετηρία.

Στο Αμστερνταμ, το Rijksmuseum, το μεγάλο κρατικό μουσείο της Ολλανδίας με τους αμύθητους θησαυρούς, είναι από τα λίγα μεγάλα μουσεία που επιτρέπουν απρόσκοπτη πρόσβαση στο σύνολο των συλλογών του και εύκολη αποθήκευση σε υψηλή ανάλυση όλων των έργων.

Στις συλλογές του Μουσείου του Πέρα στην Κωνσταντινούπολη μπορεί να δει κανείς ανάμεσα σε άλλα εκθέματα και αυτή την υδατογραφία του Γάλλου ζωγράφου Λουί-Φρανσουά Κασάς (Louis-François Cassas, 1756-1827).

Η εφηβική μορφή της Ολίβιας Χάσεϊ (1951-2024) έχει μείνει στη μνήμη ως ένα αειθαλές πρόσωπο του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Το Μουσείο Φρόιντ στο Λονδίνο είναι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά μουσεία στην Ευρώπη, και αυτή την περίοδο έως και τις 5 Μαΐου θα παραμείνει ανοιχτή η θεματική έκθεση επικεντρωμένη στις γυναίκες στη ζωή του Φρόιντ: ασθενείς, σκαπανείς και καλλιτέχνες.

Επειτα από δέκα χρόνια συντήρησης, ένα από τα αριστουργήματα της τέχνης του 16ου αιώνα επέστρεψε σε κοινή θέα. Στη Νάσιοναλ Γκάλερι του Λονδίνου, στην αίθουσα 46, μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει από κοντά το έργο του Παρμιτζανίνο (1503-1540) «Το όραμα του Αγίου Ιερωνύμου», που, όπως έγραψε ο «Γκάρντιαν», πρόκειται περί ενός αναγεννημένου αριστουργήματος.

O τρόπος που οι Ολλανδοί ζωγράφισαν τα άνθη τον 17ο και 18ο αιώνα είναι ένα κεφάλαιο της ιστορίας της τέχνης που προκαλεί θαυμασμό.

Η επέτειος των 100 χρόνων από τον θάνατο του Φραντς Κάφκα προκαλεί διεθνώς αφιερώματα, θεατρικές παραστάσεις, επανεκδόσεις και εκθέσεις. Οταν ο Κάφκα πέθανε το 1924 από φυματίωση σε ηλικία 40 ετών, λίγοι μπορούσαν τότε να προβλέψουν την επιρροή της λογοτεχνικής παραγωγής του.

Στην Ευρώπη του 17ου αιώνα, ιδίως στη Φλάνδρα και στη Γερμανία, συντελέστηκε μια σιωπηρή επανάσταση. Ο κόσμος της επιστήμης άρχισε να αναδύεται με σταδιακή αυτοπεποίθηση, μελετώντας το φυσικό βασίλειο, τη βιολογία, το σώμα, τον ενιαίο κόσμο των έμβιων όντων.

Η επέτειος των 100 χρόνων από τη γέννηση του Τρούμαν Καπότε (1924-1984) είναι ένα από τα σημαντικά γεγονότα του λογοτεχνικού ημερολογίου. Ο Καπότε ήταν βεβαίως κάτι ευρύτερο ενός λογοτέχνη. Η ίδια η προσωπικότητά του είχε τα συστατικά ενός αστέρα και όλες εκείνες τις ιδιότητες που τον καθιστούσαν ξεχωριστό: θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός, σεναριογράφος, μια πολυμορφική περσόνα της Αμερικής.

Η μεγάλη διεθνής συζήτηση για το πώς θα πορευτούν οι πόλεις στο μέλλον αγγίζει ένα από τα πιο προκλητικά ζητήματα των αστικών κέντρων: τις στέγες. Στο Παρίσι, που φημίζεται άλλωστε για τις στέγες του, η συζήτηση αφορά τη δημιουργία πράσινων επιφανειών όπου αυτό είναι δυνατόν για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, αλλά και την καθιέρωση μιας άλλης αισθητικής τοπίου σε πυκνούς ιστούς.

Η εθνική πολιτιστική πολιτική στη Γαλλία συνδέει την οικονομία, τον τουρισμό, την τοπική περηφάνια και την ανθεκτικότητα, σε πρωτοβουλίες επένδυσης που θωρακίζουν τα μνημεία. Παράδειγμα, η μεσαιωνική οχυρωμένη πόλη της Καρκασόν, στην Οξιτανία της νοτιοδυτικής Γαλλίας, που ετησίως δέχεται 700.000 επισκέπτες. Η πόλη έχει μια εξαιρετική μοναδικότητα καθώς είναι περιτοιχισμένη.