ΚΡΙΤΙΚΗ

Η ελληνική αγορά ηχητικού βιβλίου έχει κάνει τα τελευταία τρία χρόνια τα πρώτα βήματά της, την ίδια ώρα που στις ΗΠΑ το audiobook συνιστά τον ταχύτερα αναπτυσσόμενο εκδοτικό κλάδο.

Ενας επίκουρος καθηγητής της Νομικής και γκουρού της επικοινωνίας αναλαμβάνει να βάλει στη Βουλή έναν μητροπολίτη.

Ο Αμερικανοβιετναμέζος Οσιαν Βουόγκ, 36 χρόνων σήμερα, είναι ένας σαρωτικός συγγραφέας και ποιητής.

Για ποιο λόγο να εκδώσεις ένα βιβλίο, όταν ούτε θεματικά ούτε γλωσσικά έχεις κάτι να προτείνεις;

Είτε ο προϊστάμενός θέλει να μας «μιλήσει» είτε πρέπει εμείς να κάνουμε ένα αρνητικό σχόλιο σε κάποιον συνάδελφο, υπάρχουν τρόποι αυτές οι συζητήσεις να γίνουν ομαλά και με ενσυναίσθηση, έτσι ώστε να βγούμε όλοι κερδισμένοι.

Ο παλαίμαχος πυγμάχος Αλεξάγγελος είχε προ καιρού βγει νοκ άουτ. Τη ζωή του την αποτιμούσε σαν «τριάντα εννιά χρόνια αποτυχίας». Eνας ακατασίγαστος φόβος πονούσε την καρδιά του. «Είναι μαύρη, ζαρωμένη σαν φαφούτα γριά και τρέμει από το κρύο».

«Φυσάει δυνατός βοριάς/ρίχνει τ’ ανθάκια./ Εκπνέει τι;/ κι ακούω τ’ ανήκουστα», γράφει η Παπαδάκη στο πρώτο ποίημα της μινιμαλιστικής σύνθεσης με γενικό τίτλο «Μόνο με μάγια».

Ενα από τα πολλά παράδοξα που κληροδότησε στη λογοτεχνία ο Μπόρχες είναι το διήγημα «Πιερ Μενάρ, συγγραφεύς του Δον Κιχώτη». Ο Μπόρχες υιοθετεί ένα δοκιμιακό ύφος προκειμένου να εξάρει το αριστούργημα ενός Γάλλου διανοητή, του συμβολιστή από τη Νιμ, Πιερ Μενάρ.

Ενας έρωτας, μια κοινωνία κι ένα καθεστώς υπό κατάρρευση.

Μια γυναίκα σχεδόν χωρίς υπόσταση, έτοιμη να αναλάβει κάθε ευθύνη.

Στις διακοπές της στην Αβησσυνία η Τέσση πήρε μαζί της και το κοριτσάκι που ήταν κάποτε.

Τρία διηγήματα του Τσέχοφ, δύο του Τολστόι και από ένα του Γκόγκολ και του Τουργκιένιεφ αποτελούν την ύλη προκειμένου αφενός να απολαύσουμε γραπτά πρώτης λογοτεχνικής ποιότητας, και αφετέρου να ποικίλλουμε τους τρόπους με τους οποίους προσεγγίζουμε τα κείμενα μυθοπλασίας.