ΚΡΙΤΙΚΗ

Για δέκα μέρες το Αναγεννησιακό Φεστιβάλ Ρεθύμνου μεταμόρφωσε την πόλη και άλλαξε τους ρυθμούς της

Τ​​​​ελικά είναι καλύτερα εκεί όπου δεν είμαστε;» Το ερώτημα επανέρχεται με δριμύτητα στις σελίδες του ύστατου έργου του Πέτρου Κουτσιαμπασάκου (1965-2014). Οι ήρωές του αγωνιούν να ξεφύγουν από τόπους που σταδιακά χτίζονται μέσα τους, παρεμποδίζοντας την παραμικρή μετατόπιση. Αίφνης βρίσκονται σπρωγμένοι σε μια γωνιά, «έξω από καθετί». 

Τ​​όπους αλλόκοτους, θαμπούς, άλλοτε άπλετους, άλλοτε αποπνικτικούς, πάντοτε καταποντισμένους βαθιά μες στο μυαλό, περιδιαβαίνουν οι ήρωες του Θοδωρή Ρακόπουλου, σε μυστικές διαδρομές, όπου τους προϋπαντούν εφιάλτες και φρεναπάτες. 

Φέτος το καλοκαίρι ο «Φιντέλιο» του Μπετόβεν επέστρεψε στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ. Το ενδιαφέρον της νέας παραγωγής μονοπώλησε ο διασημότατος Γερμανός τενόρος Γιόνας Κάουφμαν, ερμηνευτής του άδικα φυλακισμένου Φλόρεσταν.

Οι «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη σε μια αξιομνημόνευτη παράσταση.

​​Η σκιά του θανάτου, το σχήμα της απώλειας, το αίνιγμα του χρόνου κυριαρχούν στα είκοσι τρία μικρά διηγήματα της πέμπτης συλλογής του Ηλία Λ. Παπαμόσχου. 

Τριστάνος και Ιζόλδη: οι εμβληματικοί εραστές του Ρομαντισμού που δεν μπορούν να ζήσουν μαζί και αποφασίζουν να ενωθούν στον θάνατο. 

Μου τη διηγήθηκαν για πρώτη φορά την πολύ παλιά εποχή του βινυλίου, ηθοποιοί της Commedie Francaise (με Στρατιώτη τον γνωστό μας από το σινεμά του τότε Μισέλ Ωκλαίρ και αρχιμουσικό τον «πρωτοποριακό» Φερνάν Ουμπραντούς). 

Η σχέση λόγου και μουσικής στα μουσικά σκηνικά θεάματα είναι καθοριστική. Απασχολεί τους συνθέτες εδώ και αιώνες κι έχει σταθεί αρκετές φορές αφορμή για κάθε είδους «μεταρρυθμίσεις», οι οποίες επιχειρούν να επαναπροσδιορίσουν τη μεταξύ τους ισορροπία. 

Επανέρχομαι: SAF: Santorini Arts Factory, Εργοστάσιο Τεχνών Σαντορίνης: κοινώς Φεστιβάλ! 29/7 και στη διαρρυθμισμένη σκηνή με φόντο πέτρινα κτίρια και μια καμινάδα, από τα εργοστάσια ποικίλης επεξεργασίας της ντομάτας του Οίκου Νομικού, όλα φωτισμένα υπέροχα, συναντώ τον Ιωάννη Μανταφούνη και την Ελενα Γιαννώτη. 

Γ​​υναικεία υπόθεση και πάλι το νέο μυθιστόρημα της Χριστίνας Καράμπελα. 

Στη νέα δουλειά των Latinitas Nostra παντρεύτηκαν η μουσική της Δύσης, το ρεμπέτικο και η αισθητική «της παρακμής».