ΚΡΙΤΙΚΗ

​​O κόσμος άνω κάτω. Με αυτές τις λέξεις τελειώνει το πρώτο βιβλίο του Χρήστου Χρηστίδη (γεν. 1953), κλείνοντας μια κατακερματισμένη σε εβδομήντα οκτώ στιγμιότυπα αφήγηση

Εχει περάσει καιρός και η επικαιρότητα επέβαλε διαφορετικές προτεραιότητες. 

Κάθε καλοκαίρι το σύνολο «Λεοντάρι» προσφέρει στα νησιά του Σαρωνικού μεγαλύτερο πλούτο και ποικιλία έργων μουσικής δωματίου απ’ ό,τι ακούμε πλέον στην Αθήνα τον χειμώνα. 

Στην «Ορέστεια» του Αισχύλου ο Γιάννης Χουβαρδάς ακύρωσε ένα κλασικό έργο.

Η​​ έντονη μεσογειακή αίσθηση, οι ζωντανοί χαρακτήρες, ο αξιοζήλευτος ρυθμός, οι ζωηροί διάλογοι, το καλόγνωμο χιούμορ κι οι κορυφώσεις στην πλοκή αποτελούν μερικές απ’ τις αρετές του αστυνομικού μυθιστορήματος του Πέτρου Μάρκαρη. 

Νεο-ακαδημαϊκή αναμέτρηση με τον «Οιδίποδα τύραννο» από τον σκηνοθέτη Ρίμας Τούμινας.

Ή πώς οι Όρνιθες του Αριστοφάνη βρέθηκαν στη Νέα Καμένη – τη μεγάλη νησίδα μέσα στην καλντέρα, αποτέλεσμα των εκρήξεων του ηφαιστείου της Σαντορίνης.

Στις 28 Ιουλίου παρουσιάστηκε στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου η τρίπρακτη όπερα «Λεόντιος και Λένα» του Κορνήλιου Σελαμσή σε ποιητικό κείμενο του Γιάννη Αστερή, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του Γκέοργκ Μπίχνερ.

H ίσως από τα … παμπάλαια; Έχουν περάσει πάνω από 60 χρόνια απ’ όταν μας επισκέφτηκαν τα «Μπαλέτα Ίγκορ Μοϋσέγιεφ» για πρώτη φορά. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας των ‘50ς ήταν στο κινηματοθέατρο «Ορφέας» (ο αγαπημένος Αλέξης Κωστάλας επιμένει στο «Κοτοπούλη – Ρεξ»).

Τα δεινά του πολέμου στο Κονγκό αφηγήθηκε ο Μπρετ Μπέιλι, διασκευάζοντας την ομώνυμη όπερα του Ιταλού συνθέτη.

Ζ​​ωή λιμνασμένη, κάτωχρη, μωλωπισμένη, ενταφιασμένη σε δρόμους χωρίς ορίζοντες.

Η οπερέτα «Ωραία Ελένη» επιστρέφει στην Αθήνα, έπειτα από μισόν αιώνα, σε μια απολαυστική παραγωγή.