ΚΡΙΤΙΚΗ

Έγινε πια εμφανές ότι το new look του σύγχρονου χορού είναι να … μη βλέπεις τίποτε επί σκηνής ή σχεδόν μες στο σκοτάδι της σκηνοθετικής άποψης, όπου ο χορογράφος υποχωρεί μπροστά στον light designer. Έτσι και στο τρίπτυχο, το εξαιρετικό των 2 σταρ Νατάλια Οσίποβα-Σεργκέι Πολιούνιν.

Ο Μιχάλης Οικονόμου και ο Ντάνιελ Χούπερτ προσπέρασαν με τέχνη τα προβλήματα και έδωσαν αξιόλογες ερμηνείες.

Κ​​άποτε το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η διάθεση να γράψει κανείς λογοτεχνία, να συνθέσει μυθιστορήματα, να γράψει διηγήματα, αποτελεί πόθο πολλών.

Η εκρηκτική νεαρή πιανίστρια Θεοδοσία Ντόκου, μαθήτρια της Μάρθας Αργκεριχ και του Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ, κέρδισε για ακόμα μία φορά τις εντυπώσεις, όταν στις 4 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ερμήνευσε το δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τον Σλοβένο αρχιμουσικό Ούρος Λάγιοβιτς. 

Μια υποδειγματική δουλειά έρευνας και καθαρόαιμου πειραματισμού πάνω στον Ιψεν.

Αφιερωμένη στον σερ Νέβιλ Μάρινερ υπήρξε η συναυλία της Ακαδημίας του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής.

To κλασικό αριστούργημα «Η Δίκη» του Κάφκα σε ατμοσφαιρική θεατρική διασκευή.

Μ​​ια γυναίκα απαντάει στις εξαντλητικές ερωτήσεις ενός απρόσωπου, απροσδιόριστου άνδρα. Την ατέρμονη συνεδρία ερωτώντος και ερωτώμενης παρακολουθεί ένας επίσης απροσδιόριστος αφηγητής, που δίνει τον τόνο και τον ρυθμό, σαν τυμπανιστής, σε έναν πλου απρόβλεπτο, σε ταραγμένα νερά.

Ενα εκρηκτικό πιανιστικό ντουέτο και ο τρυφερός συνδυασμός φλάουτου και πιάνου ανέδειξαν όλες τις πλευρές του ρεπερτορίου.

Αντιμετωπίζοντας με χιούμορ και αισιοδοξία τους φόβους που μας στοιχειώνουν.

Τ​​ο πρώτο πεζό του βιβλίου, ένα αφήγημα αριστοτεχνικό, σκηνογραφεί με φρικώδεις φωτοσκιάσεις την γκραν-γκινιόλ σκοτεινιά στα πεζά της Μαρίας Κουγιουμτζή.

Δεν ήξερα ότι υπήρχε και «Πικρό Μάμπο». Για να το λέει όμως  η «μεγάλη» Πίνα κάτι θα ήξερε.