ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ

Αλλάζουν τα κόμματα το όνομά τους; Και αν ναι, πότε; Αντανακλά αυτό κάποιον μετασχηματισμό, μια πολιτική μετακίνηση, αλλαγή φυσιογνωμίας ή και ιδεολογικού στίγματος; Κάποτε ίσως αυτό να ίσχυε – και να αντικατόπτριζε και πραγματικές ζυμώσεις μέσα σ’ ένα κόμμα και ενίοτε μια πραγματική τάση για φυγή προς τα εμπρός. Αυτό όμως που ζει σήμερα ο […]

Το τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει θολό ενόψει της συνεδρίασης της Κ.Ε. το επόμενο Σαββατοκύριακο, αλλά κάποια δεδομένα έχουν αρχίσει να αποκρυσταλλώνονται: Η συμμαχία των Στ. Κασσελάκη και Ν. Παππά θα βρίσκεται σταθερά σε αντιθετική τροχιά προς την εσωκομματική αντιπολίτευση των «87» –και προς τον Αλ. Τσίπρα– ενώ μένει να απαντηθεί το «αίνιγμα» Πολάκη.

Οι «87» συζητούν στο παρασκήνιο το ενδεχόμενο αυτονόμησης άνω των 10 βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο χρησμός εκπληρώθηκε. Ηταν πριν από το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν ακόμη στην τροχιά της μετεωρικής του ανόδου, που ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε πει ότι το ανερχόμενο κόμμα «δεν είναι παράταξη, αλλά όχημα διαμαρτυρίας». Λιγότερο από μια δεκαετία μετά ο ΣΥΡΙΖΑ σκορπίζει, χωρίς κανείς να μπορεί καν να διακρίνει ίχνη πολιτικής διαφωνίας.

Αν συγκρίνει κανείς τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα και τα χαρακτηριστικά της συγκυρίας, αναμφίβολα θα θεωρήσει υπερβολική την αναζήτησή αναλογιών ανάμεσα στον θρίαμβο της «Αλλαγής» το 1981 και στη ρεαλιστική δυνατότητα επιστροφής του ΠΑΣΟΚ στην αρένα διεκδίκησης της εξουσίας λόγω της αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Θυμάμαι παλαίμαχους ηγέτες της Αριστεράς, όταν τους κατηγορούσαν οι εσωκομματικοί τους αντίπαλοι για δεξιά ή αριστερή παρέκκλιση –αυτή ήταν η δόκιμη λέξη στην κομμουνιστική ορολογία–, αυτοί, άλλες φορές απολογούμενοι και άλλες αντεπιτιθέμενοι, υποστήριζαν πως δεν υπάρχει δεξιά ή αριστερή πολιτική γραμμή, αλλά σωστή ή λάθος.

Πολλοί ζήλεψαν το «Μέτωπο» της γαλλικής (κεντρο)αριστεράς. Είναι εφικτή η αντιγραφή του πειράματος στην Ελλάδα;

Την 3η Σεπτεμβρίου, ή μάλλον στις 3 του Σεπτέμβρη…, θα κλείσουν 50 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά γι’ αυτό το κόμμα –ή κίνημα– που κυριάρχησε πολιτικά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και τον ιδρυτή του.

Οι πράξεις μας καθορίζονται από τη σκέψη μας, η οποία διαμορφώνεται από το νόημα των λέξεων και όρων που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την πραγματικότητα. Εχουμε συνηθίσει, για παράδειγμα, να αναφερόμαστε σε κάτι που το λέμε «Κεντροαριστερά» και, επειδή θεωρούμε αυτό το «κάτι» αληθινό, πιστεύουμε ότι μπορεί να υλοποιηθεί ως ενιαίος –και μάλιστα κυβερνών– κομματικός φορέας.

«Κόκκινο» χτύπησε το θερμόμετρο κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, με τη «φρουρά Τσίπρα» να αποχωρεί, όπως αναφέρουν μέλη της, εξαιτίας της συμπεριφοράς του Στέφανου Κασσελάκη.

Οι απώλειες του ΠΑΣΟΚ τα χρόνια της εκλογικής του κατάρρευσης κατευθύνθηκαν κυρίως προς τα αριστερά του, ιδίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Μετά το 2015, ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ είχε διαρροές και προς τη Ν.Δ., τόσο ψηφοφόρων όσο και στελεχών.

Οι ελιγμοί Κασσελάκη για να αποφευχθεί (προς το παρόν) νέα διάσπαση και οι διάλογοι στην Πολιτική Γραμματεία.