Ιστορία

Η εκπληκτική πορεία της «Grande Torino» σταμάτησε ξαφνικά και άδοξα, όταν σκοτώθηκαν όλοι οι ποδοσφαιριστές και το προπονητικό επιτελείο της ομάδας.

Η εσωτερική κατάστασις της Αιγύπτου εισήλθε τας τελευταίας ταύτας ημέρας εις νέαν φάσιν. Προοίμιον της επελθούσης μεταβολής απετέλεσεν η απομάκρυνσις εκ της πολιτικής σκηνής του Ζάκη Ιμπράσσι πασά, όστις ήτο ευνοούμενος του Βασιλέως Φουάτ και ήσκει δικτατορικήν σχεδόν επίδρασιν επί της πολιτικής της Αιγύπτου.

Το νέο Σύνταγμα άλλαξε τη σχέση μεταξύ κράτους και κοινωνίας εισάγοντας τη λαϊκή κυριαρχία.

Ο διάσημος εξερευνητής σερ Χιούμπερ Ουίλκινς δεν εγκατέλειψε το παλαιόν του σχέδιον όπως χρησιμοποιήση το υποβρύχιον διά να κατακτήση τον Βόρειον Πόλον. […] Η νέα εξερευνητική αποστολή θα πραγματοποιηθή κατά το 1936 ή 1937.

Οι Γάλλοι διοικητές του Ναπολέοντα, παρότι ήταν έμπειροι και επιτυχημένοι στρατιωτικοί, δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν σωστά πόσο εύφλεκτη ήταν η ισπανική πολιτική, θρησκευτική και κοινωνική ζωή.

Ουδέποτε έκρυψε τις πεποιθήσεις του, ενώ πίστευε βαθιά στη δυνατότητα του ανθρώπου να διαμορφώσει έναν κόσμο πιο δίκαιο και ανθρώπινο.

«Επολέμησεν όλας τας φυλάς των Τουρκομάνων· επολέμησε και τους ιθαγενείς της Πελοποννήσου, και τους από Βαβυλώνος ελθόντας και τους απ’ Αιγύπτου και τους από του Ίστρου, και τους από του Αχέρωνος, και τους απ’ Ανατολών και δυσμών, και τους από νότου και βορρά, και τους από γης και θαλάσσης. Επολέμησεν εν παντί καιρώ, και ότε ο ήλιος έβαινεν εις εξουσίαν της ημέρας, και ότε η Σελήνη έβαινεν εις εξουσίαν της νυκτός». (Από τον επιτάφιο λόγο του Π. Σούτσου στην ταφή του Νικηταρά, εφ. Αιών, 28 Σεπτεμβρίου 1849)

Τα «Ημερήσια Χρονικά», σχολιάζοντα την απόφασιν της Γερμανίας ν’ αρχίση αμέσως την κατασκευήν υποβρυχίων, θεωρούν τούτο ως νέαν παραβίασιν της συνθήκης των Βερσαλλιών και ως ενέργειαν τείνουσαν εις το να εντείνη τον ανταγωνισμόν κατά θάλασσαν.

Για πρώτη φορά ένας ηγέτης ανεξάρτητου κράτους αναλάμβανε την εξουσία, όχι μέσω του κληρονομικού δικαιώματός του στον θρόνο ή της βίας, αλλά μέσω της συνταγματικής διαδικασίας και της λαϊκής βούλησης.

Το «Κορίερε Ντε Λα Σέρα» του Μιλάνου ισχυρίζεται ότι ο αυτοκράτωρ της Αβησσυνίας απέστειλε προσφάτως αντιπροσωπείαν εις την Αραβίαν όπως ζητήση την βοήθειαν του βασιλέως Ιμπν Σαούντ εναντίον της Ιταλίας, αλλ’ ο Ιμπν ηρνήθη κατηγορηματικώς ν’ αναμιχθή εις την ιταλοαβησσυνιακήν διένεξιν.

Ο τελικός απολογισμός περιλάμβανε 63 νεκρούς, πάνω από 2.000 τραυματίες, καθώς και ζημιές άνω του ενός δισ. δολαρίων.

Η ευχαριστήρια επιστολή του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στον Τζορτζ Κάνινγκ τον Μάρτιο του 1825 και η προτροπή «γέφυρας» με τις ΗΠΑ.