ΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ Κ

Η μουσική τον έφερε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε Ελληνίδα. Διδάσκει εδώ Οθωμανική Ιστορία. Πρόσφατα απέκτησε την ιθαγένεια κι εκπλήσσεται από όσα ακούει από τους Ελληνες φίλους του για τους Τούρκους.

Η εμπειρία τού να είσαι οροθετικός όταν ακόμη ο ιός ήταν ανίκητος, η υπέρβαση του στίγματος και ο αγώνας για τα δικαιώματα των ασθενών με HIV.

Το Ωδείο αξιοποίησε το εμβληματικό του κτίριο για να ανοιχτεί στον «κόσμο εκεί έξω» – Η ανάγκη να σπάσει το «εκκλησιαστικό τελετουργικό» της κλασικής μουσικής.

Το ημερολόγιο μιας σταδιοδρομίας 36 ετών στο Hilton, από την ημέρα που άνοιξε το 1963. Οι διάσημοι πελάτες και το «χρώμα» της κοσμικής ζωής στην παλιά Αθήνα.

Η σημασία της θεσμικής φύλαξης της Ιστορίας, το ολέθριο λάθος καύσης των φακέλων το 1989 και μικροί ιστορικοί θησαυροί που μπορεί να ανακαλύψει κανείς ακόμη και σε μια απλή αίτηση ή μια επιστολή.

Η πορεία μου είναι κυκλική. Φεύγω, γυρίζω, ξαναφεύγω. Το έργο χωρίς έρεισμα χάνεται. Για να είναι κάποιος διεθνής πρέπει να είναι τοπικός.

Το εγχείρημα της κρατικοποίησης ενός ιδιωτικού πολιτιστικού οργανισμού και η προσπάθεια της εξωστρέφειας με εκδηλώσεις και εκτός των τειχών.

Ο κόσμος της ζωγραφικής, η ρουτίνα της δουλειάς, ο Φασιανός και ο Τσαρούχης. «Το βάσανο της δημιουργίας είναι ψέμα. Αν δεν αισθάνεσαι απόλαυση, δεν το κάνεις».

Η επιμονή των άλλων να γίνει ηθοποιός, η ξαφνική φήμη που της προκάλεσε αγοραφοβία και το «μεγάλο παράσημο» που της είχε δώσει ο Φίνος.

Με ήπιες δραστηριότητες, περιπατητικές, ορειβατικές, ποδηλατικές, να καλλιεργήσουμε τον ψυχικό δεσμό του κόσμου με το φυσικό περιβάλλον.

Από το ήθος της αλληλοϋποστήριξης στον Βροντάδο της Χίου στην οικοδόμηση ενός φιλανθρωπικού και περιβαλλοντικού δικτύου.

Από το Αλσος Παγκρατίου στο Αλσος του Πεδίου του Αρεως, συμπληρώνεται ο κύκλος της Μεταπολίτευσης και ο κύκλος της επιθεώρησης: «Μας ζητούσε η εποχή κι εμείς εκείνη».