ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Oλοι χάνουμε όταν το τίμημα του να μοιράζεται κανείς τις ιδέες του –σωστές ή λανθασμένες, αριστερές ή δεξιές, ριζοσπαστικές ή ήπιες– γίνεται ανυπολόγιστο.

Στις δημοκρατίες, η πορεία ενός τυπικού ηγέτη ή μιας ηγέτιδος είναι συνήθως γραμμική. Ξεκινάει από μικρότερες θέσεις ευθύνης, αποκτά εμπειρία στη διοίκηση, δοκιμάζεται σε εκλογικές αναμετρήσεις, βρίσκεται συνεχώς υπό τον έλεγχο του Τύπου και της αντιπολίτευσης.

Στην Αλάσκα, μέσα στον Δεκαπενταύγουστο, Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντιμίρ Πούτιν αντάλλαξαν την πρώτη τους χειραψία έπειτα από έξι χρόνια. Το σκηνικό είχε όλα τα στοιχεία πολιτικής όπερας: κόκκινα χαλιά, μαχητικά στον ουρανό, φανφάρες και μεγάλα λόγια. Πίσω όμως από τις κάμερες, το γνώριμο άγχος:

Μιμούμενος την οπαδική συγκρουσιακότητα και τη σκηνοθετημένη αυθεντικότητα, ο δημόσιος λόγος του είχε, ανέκαθεν, ροπή στον κυνισμό και στην πρόκληση. Οι απόψεις του υπουργού Αδώνιδος Γεωργιάδη μπορεί να μην είναι οι πλέον βαθυστόχαστες, είναι, όμως, ιδιαιτέρως αποκαλυπτικές – αναδεικνύουν αυτό που οι ομότεχνοί του αποκρύπτουν.

Η συνταγματική αναθεώρηση δεν αφορά μόνο τους συνταγματολόγους. Με την ιδιότητα του οικονομολόγου, θα αναφερθώ σε μια σειρά από πολύ κρίσιμα οικονομικοκοινωνικά προβλήματα, που αφενός απορρέουν από την ποιότητα, την αποτελεσματικότητα και την ανθεκτικότητα της Δημοκρατίας μας και αφετέρου την επηρεάζουν.

«Το χαμηλό ποσοστό συνεπούς υποστήριξης της δημοκρατίας είναι πραγματικά ανησυχητικό», προειδοποιεί επικεφαλής ΜΚΟ.

Ας δούμε πώς διαμορφώνεται το πολιτικό τοπίο. Στις περισσότερες δημοσκοπήσεις η Ν.Δ. εμφανίζει στοιχεία φθοράς, ενώ στην εκτίμηση ψήφου κινείται γύρω στο 30%. Ενα ποσοστό πολιτικής αντοχής, όχι όμως κυριαρχίας.

Οσο και να θέλεις να ξεχάσεις, ο νους παίζει περίεργα παιχνίδια. Σου θυμίζει τι ειπώθηκε και από ποιους τις κρίσιμες μέρες του Ιουλίου 1974, όταν τα πάντα ήταν ρευστά και ο πόλεμος ένα σοβαρό ενδεχόμενο. Σήμερα που γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα, έχουμε την άνεση να ερμηνεύσουμε πολιτικές και να δούμε το υπόβαθρό τους.

Θεμέλιο της δημοκρατίας θεωρείται η λογοδοσία: οι πολίτες μπορούν να τιμωρούν τις κυβερνήσεις για τις πράξεις τους. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η αρχή έρχεται σε σύγκρουση με μια άλλη, αυτή του κράτους δικαίου; Τι γίνεται όταν οι πολίτες ανταμείβουν κυβερνήσεις, όχι παρά τη θεσμική παρεκτροπή, αλλά εξαιτίας της;

Τα κόμματα είναι ίσως εκείνο το χαρακτηριστικό της δημοκρατίας μας που έχει αλλάξει ριζικά στη διάρκεια της 51χρονης διαδρομής της Μεταπολίτευσης. Σε σημείο, μάλιστα, πολύ συχνά να πέφτει πάνω τους το ανάθεμα της κοινής γνώμης και να θεωρούνται κάτι σαν τις δέκα πληγές του Φαραώ.

Η 51η επέτειος από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας εορτάσθηκε προχθές στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου. «Γιορτάστηκε», πράγματι; Eνας ωραίος κήπος εξουδετερώνει την οσμή παρακμής; Eφταιγαν οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες των ημερών ή οι πολιτικές, και άλλες, απουσίες που δήλωναν ατμόσφαιρα υποτονική και συγκρατημένα αμήχανη; Οι εκπρόσωποι της κοινωνίας, με πράξεις ηρωικές ή άριστες επιδόσεις (όπως […]

Τι είπαν Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Ανδρουλάκης για το κλίμα έντασης των τελευταίων εβδομάδων και η εκτονωτική παρέμβαση Τασούλα.