ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Ποια λύση θέλουμε; Στην Αθήνα οι λεγόμενοι «πολίτες του κόσμου» απαντούν εύκολα στην ερώτηση, διότι η Κύπρος «κείται μακράν». Αλλά πόσο εύκολο είναι να την απαντήσουμε όσοι γεννηθήκαμε στο νησί;

Το 1967 επιβλήθηκε, στο όνομα της λεγόμενης «εθνικοφροσύνης», στρατιωτική δικτατορία από τους πιο απροσάρμοστους και ιδιοτελείς νικητές του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου – σαν νοητή προέκτασή του. Δεν είχαν λοιπόν κανέναν ενδοιασμό να προκαλέσουν ανάλογο εμφύλιο και στην Κύπρο, ενισχύοντας και χρησιμοποιώντας τους εκεί «εθνικόφρονες» υπέρμαχους της Ενωσης και εχθρούς του Μακαρίου.

Κλείνουμε 50 χρόνια από τα δραματικά γεγονότα του Ιουλίου του 1974. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ πως οι ώρες της μεγάλης χαράς για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα ήταν οι ώρες της μεγάλης λύπης και τραγωδίας για την Κύπρο. Και επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε σε ποιους «χρωστάμε». Καθώς οι μνήμες σβήνουν, είναι ορατός ο κίνδυνος να το ξεχάσουμε.

Σε αυτή την κοινή εμπειρία εκδημοκρατισμού θα εστιάσει η νέα μεγάλη έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης με τον εύγλωττο τίτλο «Δημοκρατία», που θα εγκαινιαστεί στις 11 Ιουλίου, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο των 50 χρόνων της Μεταπολίτευσης.

Το κείμενο αποτελεί ένα ημερολόγιο του πάθους των 105 ημερών κράτησης του Δημήτρη Σερεμέτη.

Ο πίνακας του Δήμου Σκουλάκη έμελλε να είναι προφητικός, μια και άρχισε να τον συνθέτει μόλις ένα μήνα πριν από την 21η Απριλίου 1967.

Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες θυμόμαστε και αναθεματίζουμε τη χούντα. Φυλακίσεις, εξορίες, βασανισμοί, ακόμα και δολοφονίες. Καλά κάνουμε. Προσωπικά πιστεύω ότι η περίοδος αυτή 1967-1974 τραυμάτισε με πολλούς τρόπους την Ελλάδα, σε σημείο μάλιστα που πολλά από τα δεινά που τραβάει ο τόπος σήμερα να οφείλονται στην αποφράδα αυτή παρένθεση.

Ξεχάστε τα αυτά που ξέρατε. «Περισσότερον από όλους καταστρέφουν την γλώσσαν οι ποιηταί»! Αυτοί «κάμνουν το μεγαλύτερο κακόν, διότι ασκούν επίδρασιν και αποτελούν παράδειγμα προς μίμησιν», εκτιμούσαν οι Απριλιανοί κι όποιοι εγγράμματοι τους συνέδραμαν στη διατύπωση των γλωσσικών τους αντιλήψεων και στις αξιολησμόνητες ελληνικούρες τους.

Σήμερα είναι 21η Απριλίου. Συμπληρώνονται πενήντα επτά χρόνια από την ημέρα κατά την οποία καταργήθηκαν στην Ελλάδα, με πραξικόπημα επίορκων αξιωματικών του στρατού, η ελεύθερη βούληση, η αδέσμευτη σκέψη, οι θεσμοί και η κάθε είδους ιεραρχία.

Παρότρυνση του think tank του Τόνι Μπλερ προς τις δημοκρατίες της Δύσης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στο Σαχέλ.

Το 1974 ήταν ένα πολιτικό -συνταγματικό επίτευγμα, αλλά και καταλύτης για έναν ευρύτερο κοινωνικοοικονομικό μετασχηματισμό της χώρας, με ανάμεικτο απολογισμό. Ποιες είναι τώρα οι προκλήσεις για τους θεσμούς που αποδείχθηκαν ανθεκτικοί επί μισό αιώνα.

Τη Μεγάλη Τετάρτη 9 Μαΐου του 1973, ο φοιτητής Δημήτρης Σερεμέτης συλλαμβάνεται για τη συμμετοχή του στα γεγονότα της Νομικής. Είναι η αρχή ενός εφιάλτη με σταθμούς τους θαλάμους βασανιστηρίων της ΕΣΑ, εφιάλτη που θα διαρκέσει έως την Τρίτη 21 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, οπότε και αποφυλακίζεται […]