ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Η χλωρίδα της Βασιλίσσης Σοφίας, τα δέντρα της, οι θάμνοι, τα λουλούδια, τα πάρκα και οι πλατείες είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της Αθήνας. Ενα ερώτημα όμως αιωρείται.

Διασχίζοντας την παραλιακή στο ύψος του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά, ο οδηγός προσπαθεί να φανταστεί το μέλλον. Οσα βλέπει είναι σε πρώιμο στάδιο, οι υπό ανέγερση οικοδομές, οι γερανοί, οι εκχωματώσεις. Αλλά χωρίς αμφιβολία, γίνεται κατανοητό πως η παραλία της Αθήνας αλλάζει εκ βάθρων.

Η πόλη του 21ου αιώνα εξελίσσεται με διάθεση περισσότερο φιλική στους πεζούς, περισσότερο αυστηρή στα αυτοκίνητα. Παράλληλα ανοίγει περισσότερο στη φύση, στα δέντρα, στα νερά, στα λουλούδια, καθώς και στα πουλιά και στα κατοικίδια.

Η Γερμανίδα Αννα Μάσκε και η ομάδα της δημιούργησαν αρχιτεκτονικό οδηγό για την πρωτεύουσα.

Είναι αυτά τα ανώνυμα ιδιωτικά παλιά σπίτια που συναντά ο περιπατητής σε ιστορικούς δρόμους του Πειραιά, που σε αιχμαλωτίζουν με την πρώτη ματιά, καθώς στέκουν συνήθως σιωπηλά σε παράταξη, ανάμεσα σε πολυκατοικίες και πίσω από μια σειρά νεραντζιές.

Τα έργα των αρχιτεκτονικών γραφείων που επιλέχθηκαν ανταποκρίνονται στα κριτήρια ποιότητας και βιωσιμότητας και χωρίς αμφιβολία θέτουν έναν υψηλό πήχυ σχεδιασμού.

Κάθε καλοκαίρι στην Αθήνα, όπως και σε τόσες ακόμη μεγάλες πόλεις του κόσμου, συναισθανόμαστε τις μεγάλης κλίμακας ανατροπές που πρέπει να γίνουν στον τρόπο που βιώνουμε την αστική ζωή.

Τα τετράγωνα ανάμεσα στη Δροσοπούλου και στην Επτανήσου στην Κυψέλη θα μπορούσαν από μόνα τους να είναι μια τομή στην εμπειρία της κλασικής αθηναϊκής κατοικίας στον 20ό αιώνα.

Η ανάπλαση στο Ελληνικό είναι μια παρέμβαση τεράστιας κλίμακας για τα δεδομένα της Αθήνας. Αναπόφευκτα θα επηρεάσει τη ζωή μιας πόλης η οποία χαρακτηρίζεται από τη μικροκλίμακα.

Η συγκλονιστική συμβολή της Τζούλιας Μάργκαρετ Κάμερον (1815-1879) στη φωτογραφία είναι το θέμα μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες εκθέσεις αυτό το καλοκαίρι στη Νέα Υόρκη.

Τα πολλά κυβιστικά σπίτια της δεκαετίας του 1930 στην Κυψέλη δείχνουν πόσο δημοφιλής για κατοίκηση ήταν η περιοχή πριν από 90 χρόνια. Αλλά να που ενδιάμεσα αναφύονται και λίγα προγενέστερα, της δεκαετίας του ’20, χτισμένα σε εκείνον τον εκλεκτικιστικό ρυθμό που έδινε τόση χάρη στους συνοικιακούς δρόμους.

Mια εντυπωσιακή έκδοση για τον σοβιετικό μοντερνισμό, έργο ζωής του Κωνσταντίνου Ξανθόπουλου, μας μεταφέρει σε μια εποχή όπου αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν με βάση τον «νέο κοινωνικό άνθρωπο». Σήμερα τα έργα τους γίνονται viral.